Jungkook's POV
ඌනෝ බෑන්ඩ් එක තරම් අපේ සෝන්ග්ස් එකක්වත් හිට් උනේ නැතත් අපි අවුට් කරපු සෝන්ග්ස් ටික ගැන මම හරි සතුටින් ඇහුවා. මියුසික් වීඩියෝ එකක් නැති නිසා ඒවා හිට් වෙන්නේ නැ කියලා ජින් හ්යුන්ග් මගේ හිත හැදුවත් මම දැනගෙන හිටියා ඒවා හිත හැදෙන්න කිව්ව දේවල් කියලා. මියුසික් වීඩියෝ ආවට පස්සේ හ්යුන්ග්ට කියන්න වෙන බොරුවක් හොයාගන්න වෙනවා කියලා මම හ්යුන්ග්ට කියනකොට හ්යුන්ග් පවුට් එකක් එක්ක මගේ දිහා බලලා හිනා උනා.
එන්න එන්න මගේ ජිවීතේ ගොඩක් කාර්යබහුල වෙනකොට සකුරා හැමවෙලේම මගේ ලග ඉදගෙන මට උදව් කරා. ඉගෙන ගන්න තිබ්බ සබ්ජෙක්ට් ටික අමාරු වෙනකොට සකුරා පුලුවන් වෙලාවට මට කෝල්ස් අරගෙන ඒ දේවල් කියලා දුන්නා. ඉගෙන ගන්න එක මේ වගේ ක්ශේත්රයක් එක්ක වැඩක් නැති උනත් මට ඉගෙන ගන්න එක නවත්තන්න ඕනේ උනෙත් නෑ.
අන්තිම දවසේ ජින් හ්යුන්ග් ඇයි ඇඩුවේ කියලා අහන්න ඕනේ උනත් එයා ඒ ගැන කතා කරන්න කැමති නෑ කියලා මට තේරුනේ මම ඒ ගැන අහපු දවසේ හ්යුන්ග් දවස් දෙකක් යනකන් අපිත් එක්ක එකට ඉන්න ආවේ නැති හන්දා. එදා හ්යුන්ග්ගේ මූණේ ලොකු කතාවක් දැක්කත් හ්යුන්ග් ඒක හන්ගන්න හදන උත්සාහය එක්ක මට තේරුනා මම බල කරන එකෙන් හ්යුන්ග් තවත් ඈත් වෙන එකයි සිද්ද වෙන්නේ කියලා.
හෙට තියන ඉන්ටවිව් එක මගේ ජීවිතේ පලවෙනි ඉන්ටවිව් එක උන නිසාද මන්දා මම ඒ ගැන ලොකු බලාපොරොත්තුවකින් හිටියා. නම්ජූන් හ්යුන්ග් කරන්න ඕනේ දේවල් ඔක්කොම සේජින් හ්යුන්ග් එක්ක කිව්වත් මට ඒ ඔක්කොම හෙට උදේ වෙද්දි අමතක වෙයි කියලා මට හිතුනා. ඒත් හෙට දවස ගැන හිතේ ලොකු බලාපොරොත්තු ඇති වෙනකොට මම සකුරාට කෝල් එකක් ගත්තේ එයාට එන්න පුලුවන්ද කියලා බලන්නත් එක්ක.
'කුකී!'
"සකුරා. ඔයා කොහෙද ඉන්නේ?"
'එස්.එච් ටවර් එකේ කුකී.'
"මීටින්ද? "
'නෑ. ඔම්මාගේ වැඩකට ආවා, ඒක දැන් කරගෙන ඉවර උනා. '
"අ-අපිට මීට් වෙන්න පුලුවන්ද?"
'ඔ-ඔව්. ඒත් මට හත වෙනකොට යන්න ඕනේ කුකී ඔම්මා හෙට-'
CZYTASZ
ON THE WAY TO AIRPORT | Jungkook |
Fanfictionඑදා එයාපෝර්ට් එකෙන් පටන් ගත්ත අපේ කතාවට මම වෛර කරන්න ඕනේද , නැත්තන් ආදරේ කරන්න ඕනේද කියලා මට තාම හිතා ගන්න බෑ.... - Jungkook