မနက်ခင်းနေရောင်ခြည်နှင့်အတူ Jihyo နိုးလာခဲ့သည်။ သူမရောက်နေတာကတော့ ကျယ်ပြန့်သော ရင်အုပ်ကြီးထဲမှာ။ Jihyo လှုပ်လိုက်သဖြင့် Jong Kook ပါ နိုးသွားသည်။
KJK- နိုးပြီလား ကလေးလေး။
JH- နိုးပြီ။ ဟင်.... ကလေးလေး?
KJK- ကလေးလေး။ မကြိုက်ဘူးလား။
JH- တစ်မျိုးကြီးပဲ။
KJK- မသိဘူး.... ကလေးလေးပဲ။ ကို့မျက်စိထဲမှာတော့ ကလေးလေးပဲ။ အသက်ကဖြင့် အခုမွ 20 လေ။
Jihyo က စူပုပ်ပုပ်လေးလုပ်ကာ မျက်လုံးပြန်မှိတ်လိုက်သည်။
"မြ"
KJK- Morning kiss ကလေးလေး။
JH- မသိဘူး.... ပြန်အိပ်တော့မယ်။
KJK- ဒီနေ့ ရုံးပိတ်တယ်လေ။
JH- ရုံးပိတ်လို့အိပ်တာပေါ့။
KJK- တကယ်မထဘူးပေါ့။
Jihyo ကမျက်လုံးမှိတ်ထားရင်းနှင့် ခေါင်းရမ်းပြသည်။
Jong Kook ကလည်း သူ့အားကြီးနှင့် Jihyo ခေါင်းလေးကိုချုပ်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးထည့်ပြီး Jihyo ရုန်းမရအောင် ဖက်ထားလိုက်သေးသည်။
KJK- တစ်နေ့လုံး ဒီလိုနေရအောင်။
JH- လွှတ်နော်။ ဦးမွာ အကျႌလည်းမပါဘူး။
KJK- မပါတော့ ဘာဖြစ်လဲ။ ဘယ္သူမွ လိုက်ကြည့်မနေဘူး။
JH- လွှတ်ပါတော့၊ Jihyo အိပ်ချင်နေပြီ။
KJK- ဒီလိုလည်း အိပ်လို့ရတာပဲ။
JH- ဟွန့်။
****
ပြန်အိပ်ပျော်သွားကြသော သူတို့နှစ်ယောက် Dong Hoon အော်သံကြားမှနိုးလာသည်။
HDH- HYUNG! ကျွန်တော် ပြန်ရောက်ပြီ။
ဘယ်ရောက်နေကြတာလဲဟ... 9 နာရီတောင်ခွဲနေပြီ။
Jihyo နိုးလာပြီး Jong Kook ကို အတင်း နှိုးသည်။
JH- ထဦး...ထဦး။ Dong Hoon oppa ပြန်ရောက်ပြီထင်တယ်။
KJK- ပြန်ရောက်တော့ ဘာဖြစ်လဲ။
JH- Jihyo တို့ကို ရှာနေတယ်။
KJK- တွေ့လည်း တွေ့ပါစေတော့။ မလွှတ်ချင်တော့ဘူး။
HDH- Hyung ရေ! ကျွန်တော် ရေသွားချိုးလိုက်ဦးမယ်!
