Chapter (5)

139 7 0
                                    

အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့် ထမင်း တန်းစားသည့် မိန်းကလေးကို Jong Kook အံ့ဩမိသည်။
စကားကို တစ်ခွန်းမကျန် ကျောအောင် ပြောနိုင်သော ကေလးမ။
Jong Kook ကိုနည်းနည်းလေးမှ မကြောက်တဲ့ ကေလးမ။
ယောကျ်ားလေးတွေတောင်ကြောက်ရတဲ့
စွာတေးလန် ကေလးမ။
သူကတော့သိမှာမဟုတ်ပေမယ့် Jong Kook ကေတာ့ သူ့ကိုချစ်နေပါပြီ။

သုံးယောက်သား ထမင်းစားပြီး Jihyo ကေတာ့ အခန်းထဲဝင်သွားသည်။
Dong Hoon နှင့် Jong Kook သာ ကျန်ခဲ့သည်။

KJK- Dong Hoon ah ငါ...

HDH- ဟုတ်...

KJK- နေ့လည်က ရေချိုးပြီးထွက်လာတော့၊ သူ့ကို တခြားကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ဖုန်းပြောနေတာကြားခဲ့တယ်။အဲ့ဒါကြားပြီးတည်းကစိတ်ထဲမအီမသာနဲ့။

HDH- ဘာဖြစ်လို့ မအီမသာ ဖြစ်တာတုန်း?
နေမကောင်းဘူးလား?

KJK- အဲ့လိုမအီမသာဖြစ်တာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ စိတ်ထဲတစ်ခုခုကိုမကျေနပ်တာ။

HDH- အဲ့ကောင်လေးကသူ့အစ်ကိုလား?

KJK- မဟုတ္ဘူး။ တစ်အိမ်ထဲနေ၊ တစ်ကျောင်းတည်းတက်တဲ့ senior တဲ့။

HDH- အဲ့ဒါဆိုရင်တော့ သေချာပြီ!

KJK- ဘာတုန်းဟ?

HDH- အစ္ကို သဝန်တိုနေတာပဲ!

KJK- HA DONG HOON! တိုးတိုးပြောပါဟ။

HDH- အစ္ကို သူ့ကိုကြိုက်နေတာမလား?

KJK- မဟုတ်လောက်ပါဘူးကွာ။ ငါနဲ့မိန်းမတွေ နဲ့ ဖြစ်မှာမှမဟုတ်တာ။

HDH- ဒီတစ်ယောက်နဲ့တော့ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
အစ်ကိုလည်း မိန်းမယူသင့်ပြီလေ။ အသက်ကဖြင့် 32 နှစ်တောင်ရှိပြီ။ ဒီတစ်ယောက်ကတော့ အစ်ကို့အတွက် ပို့လိုက် တာပဲနေမှာ။

KJK- မင်းရူးများသွားပြီလားကွာ?

HDH- အစ္ကိုကေလ ကျွန်တော့်ကိုဆိုရင် ဟိန်းလားဟောက်လားနဲ့။ သူ့ကျရင်တော့ ဘာအသံမှမထွက်တော့ဘူး။

KJK- ငါ့ဒေါသတွေက သူနဲ့တွေ့ရင် ပျောက်သွားတာတော့အမှန်ပဲကွ။

HDH- အဲ့ဒါကြောင့် ပြောတာပေါ့။

KJK- မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ။ အတူနေစမလို့ ခဏ စိတ်ကစားတာနေမှာပါ။

My little secretaryTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang