Minho düşüncelerinden sıyrılıp geri yatağına uzandı. Normalde kabuslardan etkilenmezdi ama hasta olduğunda sanki hayat yemin etmiş gibi daha kötü kabuslar gördürerek Minho'yu hasta olmaktan kat ve kat faja fazla nefret ettitiriyordu.
Bu sefer ki biraz farklıydı gerçi. Bulutların bile üzerinde olna bir binadan atlıyordu. Tam yere yapışacağı an Chan hyungu onu tutuyor ve ikilinin dudaklarını birleştiriyordu. Tam dudakları birleştirdiği an uyandı Minho. Rüyasının - ona göre kabus- tekrar aklına gelmesi ile yüzünü buruşturup başını iki yana salladı. Bu çok saçmaydı fakat yükseklik korkusu olduğu için her ne kadar Chan ile öpüşsede yüksekten atlaması onu daha çok etkilemişti. Bu yüzden yavaşça ayağı kalkıp uyuyan hyungunun yanına adımladı. Baş ucunda durdu ve uyandırmadan önce ayaklarının üstüne çömelip yüzünü incelemeye başladı Chan'ın.
Nefes alış-verişinin hızlandığını Chan gözlerini açınca farketti. Chan ile göz göze geldiler fakat bakışlarını çekmedi ikisi de. Chan Minho'nun yataktan kalktığı an uyanmıştı ama belki lavaboya vs. gider diye rahatsız etmek istemeyip uyumaya -gözlerini kapalı tutmaya- devam etmişti. Kapı sesi beklerken yüzündeki nefesi hissetmesi ile meraklanıp gözlerini açtı. İkili hala bakışmaya devam ederken ilk kendine gelen Minho oldu. Ayağı kalkarak yan yatan Chan'ın da sırt üstü dönmesini sağladı.
Minho bir şey demeden arkasını dönüp gitmeye yeltendi. Chan buna engel olup Minho'yu bileğinden tutarak kendine doğru çekti. Minho ellerini Chan'ın omzularına koyarak üstüne düşmekten kurtulsada Chan'ın belinden tutup kendisini, kendi üstüne yatırmasını engelleyemedi. Chan üstünde yatan çocuğun beline kollarını sardı. Minho şaşırtıcı şekilde kaçmaya çalışmayıp iyice yerleşti Chan'ın kucağına. Ellerini Chan'ın boynuna sarabilidiği kadar sardı.
İkisi de, sarıldıkları kişinin kokusu ile uykuya daldı.
Chan ani ses ile sıçrayarak uyandı.
"Hyung!"
Ani kapı sesi ardından gelen bağırma ile kapıya taraf baktı. Lee Minho...
"Sen hasta değil misin? Ne bu enerji?"
Minho omuz silkip kapıyı kapattı. Chan'ın yanına adımlarken bakışlarının oldukça yaramaz olduğunu farketti Chan. O da bu bakışlar altında yaramazca gülümsemeden edemedi. Minho Chan'ın yanına gelip ellerini Chan'ın iki yanına koydu. Hafifçe eğilip mızmızlanır gibi konuştu.
"Hadi Channie~"
︾
❝Olmadı-😐 Umarım beğenirsiniz. Yazım yanlışlarım için özür dilerim︾
👁️👄👁️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
⌠ Hold my hand ⌡ MinChan
FanfictionLee Know sadece, gruptaki tek hyungu olan Chan'a içini açabiliyordu..