When you fall out love

WYFOL: Eleven

(ps matagal mag update si author)

...

"Jade hija!" mula sa labas ng kwarto ay narinig ko ang tili ng mama ni Ken.

"tita" bati ko. Mabilis syang lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Naramdaman kong tumataas baba ang balikat nya kaya nagtaka ako. Umiiyak ba sya?

"are ypu feeling okay? may masakit pa ba sayo? anything you want to eat? you like?" sunod unod nyapang tanong. Nailang naman ako medyo, bat parang ang OA yata ni tita Karen ngayon?

"ayos lang ako tita, nga pala bakit po kayo nandito-"

"silly, of course I'm here for you, and I'm dead as hell worried.. ayos kalang ba talaga?"

Tumango naman ako, ayos na ako talaga. "good to here that... ang sabi sa akin ni Ken ay naaksidente ka raw, nahulog ka sa cliff while finding your twins... gosh, you know pinagalitan ko pa yang anak ko dahil sa kapabayaan nya sa inyo" umirap pa sya. Bahagya naman akomg natawa.

Agad sumagi sa isip ko ang kambal. "ay nga pala tita?-"

"tita?, I told you not to call me that, call me mommy, alright?" taas kilay pa nyang sabi, tango tango lang rin naman ako.

"ti-mommy... nahanap na po ba ang mga anak ko? walang may sinasabi si ken..." malungkot na yumuko si Tita Karen--ang akward ng mommy.

"not yet, but I'm sure na mahahanap na sila ng mga tauhan namin... don't worry... sige na, I have meetings to attend to, magpahinga ka na and by the way, para maalala mo ng mabilis ang mga anak mo, I brought an album andon lahat lahat ng memories nyo... see you anak" paalam nya.

Kinuha ko yung sinasabi ni Tita Karen. Halos maiyak ako habang pilit na inaalala anglahat pero hindi ko kaya. Ang sakit sa ulo, nakakapagod. Wala akong nagawa kundi ang matulog ulit.

"wife"

Nagising ako sa isang malambot na haplos sa ulo ko. Hindi ko pa syempre bunuklat ang mata ko. At alam kong si Ken iyon.

"sorry, I leave you behind... but I'll promise na babawi sayo... I'll find our twins as soon as posible na bumalik na ang memorya mo... I love you.."

And then, narinig ko ang pagsira ng pinto. Lumabas na ba sya? Umalis na sya? Iniwan nya ba ako?

Iminulat ko ang mata ko at nadatnan ang madilim na kwarto. Kaunting ilaw na nagmula sa syudad. Wala, wala akong kasama. Napaka laki ng espasyo ng kwarto. Ako lang mag isa.

Nafe-feel ko tuloy malungkot ako. Umalis ako sa pagkaka higa, akmanng pupunta ako ng banyo ng tumunog ang cellphone ko.

"hello?"

"Jade! glad you answered it... kamusta ka? are you feeling well?" boses ni Hirro yun ah?

"Hirro? ikaw ba to?" narinig ko syang tumawa. Sya nga!

"yes haha, so ano? okay kalang? walang masakit sayo?" umiling ako kahit hindi nya ako nakikita.

Kahit papaano, naging masaya ang gabing iyon dahil tumawag si Hirro. Buong gabi kaming nag usap. Kahit anong topic, pinaguusapan namin. Hanggang sa maka tulog ulit ako.

Kinabukasan ay pwede na akong i discharge. Dapat nga ay tatlong linggo makalipas ay pwede na akong i discharge pero dahil sa kaartehan ni Ken naka isang bwan ako sa ospital na ito.

Sobrang nakaka bagot talaga. Ng makalabas ng ospital. Parang gusto kong gumala. Kaso wala si Ken, may kaunting inasikaso lang kako sya, pero nag promise naman syang babalik agad.

"ma'am? may naghahanap po sa inyo" wika ng isa sa mga kasama ko. Tumaas ang kilay ko,

"sino?"

"Kimara daw po" nangunot ang noo ko. Kimara? Ba't parang pamilyar sya?

Wala anong sabi na sumang ayon ako. Iniwan nila ako sa living room ng hotel. Nag hotel talaga kami, si Ken naman ang nag bayad kaya wala akong problema. Atsaka wala akong perang dala.

"long time no see, Jade" umangat ang tingin ko sa babaeng kaharap ko ngayon. At masasabi kong.... ang PANGIT nya.

"hm? kilala ba kita? ba't parang pamilyar ka?"

Bahagya syang ngumisi "of course kilala mo ako, I've heard you fell off the cliff and got badly injured that's why you got a temporary amnesia... cool" natatawa nya pang paliwanag. Palagay ko may sira sa utak ang babaeng ito.

"naliligaw ka ba? nawawala ka yata eh... hindi dito ang mental at hindi ako isang doktor ng may sira sa ulo" wala sa isip na sabi ko na ikinagulat naming pareho.

Ano? Anong sinabi ko?

"how dare you! nakikipag usap ako sayo ng maayos... wag kang bastos" sabi nya pa. Umirap ako. Wala akong ganang makipag usap sa lintang toh, duh.

Umangat ang isa kong kilay "pwede bang diretsuhin mo ako?"

"hm? okay... I have your twins, at hinding hindi ko sila ibabalik sa iyo.."

Sa sinabi nyang iyon, nanlaki ang mga mata ko. Nasa kanya ang mga anak ko?

"kung gusto mo silang maibalik sa iyo, lets have a deal..." tinutok ko ang tingin ko sa kanya. "ibabalik ko sa iyo ang mga anak mo exchange of signing an anulment sayo at kay Ken.."

Nanlaki ang mga mata ko. Nababaliw na ba sya? Anulment? Gusto nyang mag divorce kami ng asawa ko?

"may sira ka ngang talaga sa utak... alis! Umalis ka dito baka hindi ako makapag timpi at masasapak kita. Wag mo akong lokohin Kim, alam ko ang mga laro mo... puro kalandian..."

Tinulak ko sya, pero bumaliktad ang sitwasyon. Ako na naman ng itinulak nya dahiln ng pagkaka tumba ko sa sahig. Aray ah.

"how dare you hurt my wife?!" ang sigaw ni Ken ang pumuno sa living room. Agad syang lumapit sa akin.

"K-Ken..."

"you slut! lumayas ka sa harapan ng asawa ko! damn you! Alam mo bang kakagaling lang ng ospital ng asawa ko? And who do you think you are para itulak sya? who gave you permission to do that? huh?!"

Agad na tumakbo paalis si Kim, naiwan kaming naka tulala sa nilabasan nya.

Sasabihin ko ba? Na naka'y Kimara ang mga anak namin? Sasabihin ko ba sa kanya ang ginawang deal ni Kim?

"Ken..."