Ben gerçekten bu hayattaki en şanslı insanlardan biri olmalıydım.Çünkü evrendeki gelmiş geçmiş en iyi dosta sahiptim.Alp'den gerçekten duyulmayacak sözler işitmiştim.Denize ya da maceraya pek ilgi duymazdı.Sakin adamdı Alp.Hayatı da sakindi.İçinde ben olmadığım sürece asla kavga etmezdi.Bol bol kitap okurdu.Hayatta belki de tanıdığım en çok kitap okuyan insan oydu.Dersleri de hiç fena sayılmazdı.Üstüne bide mükemmel resim yapardı.
Kısacası özenilcek insandı Alp.Hala da öyle.Ve biz bugün net hayatımız boyunca unutmayacağımız bir yolculuğa çıkacaktık.Gerçekten dünyadaki en şanlı adamdım.
****
Bütün bunları düşündükten sonra sabah saat beşe alarmımı kurmuş,banyonun kapısını kapatarak sessizce duş almış,bavullarımı kapıya koymuş ve annemin baş ucuna mektubumu bırakmıştım.Uyandığında vereceği tepkiyi düşünmek bile istemiyordum çünkü aksi takdirde onu üzmek durumundan seferden hemen vazgeçebildim ki bu sonradan kesinlikle pişman olacağım bişeydi.Annemi uyandırmadan öpüp içtenlikle son kez kokladım ve hemen evden çıktım.Alp aşağada beni bekliyordu.Gün bizim günümüzdü.
****
Tuncay abi her zamanki yerinde karşıladı bizi.Mükemmel bir sofra kurmuş kahvaltı yapıyordu.Bizi görünce şaşırdı.
-Ooo Koray beklediğimden de erkencisiniz oğlum
-Yerimizde duracak gibi değiliz abi heyecandan.Tanıştırayım bu Alp.Yanımı bir de kardeş aldım.
-Siz de hoşgeldiniz Alp Bey.Bu tayfayla iyi anlaşıcaz.
-Memnun oldum efendim.Koray nerde ben ordayım kusura bakmayın.Yer var değil mi gemide ?
-Oğlum on iki kişiyiz zaten toplam.Bu gemi bize saray gibi gelecek.Yer olmasa bile Koray'ın arkadaşısın sen,illa ki birini postalar yerleştirirdim seni.
Tuncay abi bunu derken bana göz kırptı.Alp'i sevmişe benziyordu ve buna oldukça mutlu olmuştum.Gerçekten iyi bir tayfa olacak gibiydik.Zaten Tuncay abi harika bir insandı.Bu sebepten kötü olacağımız ihtimalini asla vermezdim.
-Açsınızdır siz çocuklar gelin kahvaltı yapalım.Masa da tayfamın geri kalanıyla da tanışırsınız.
Alple birbirimize baktık.Evden bir an önce çıkmak için hiçbir şey yememiştik ve ikimizde gerçekten çok açtık. O heyecanla hemen masaya oturduk.Tuncay abi döktürmüştü yine.Sucuklu yumurta,menemen,hamur kızartması,nutella,küçük tostlar..Ciddi anlamda bir kahvaltı masasında olabilecek herşey vardı.Kuş sütüyle besleniyorduk resmen.Hemen lokma lokma herşeyi yiyip keyifle çaylarımızı içtik.Seferden önce karnımızı güzelce böyle bir sofrada doyurmak gerçekten iyi olmuştu.O sırada masaya dört tane tanımadığım adam geldi.Tuncay abi ayağa kalkıp hepsiyle selamlaştı.
-Evet gençler işte sefer arkadaşlarınızla tanışın.Bu Teoman.
Uzun boylu ve oldukça kaslı bir adamdı Teoman.Kolları dövmelerle kaplıydı.Kulağında ki küpe tam bir korsan küpesiydi.Uzun saçlarını da arkadan atkuyruğu toplamıştı.Tahminimce otuz beş-kırk yaşları arasındaydı.Yüzüne baktığımda Alp'le beni göz ucuyla süzüp burun kıvırdığını fark ettim.Soğuk birine benziyordu ve bizden pek hoşlanmış gibi değildi.O sırada arkasından kısa boylu kel bir adam öne atılıp elini uzattı.
"Merhaba çocuklar ben Metin.Bize katılıyor olmanıza çok sevindim.Sayenizde yaş ortalamamız gençleşiyor"diyip kıkırdadı.
Oldukça sempatik bir adama benziyordu.Teoman gibi asi bir tipi de yoktu.Klasik bankacı memur tiplemesindeydi.Hafifte ton tondu ve ilk görüşte ısınıverdim.Belki de Teomanın dongunluğundan sonra karşılaştırınca bu sıcak kanlı gelmişti.Ama yine de iyi birine benziyordu.
"Bu da Sarp" dedi Tuncay abi. "Siz katılmadan önce aramızdaki en geç oydu"
Yirmi beş civarında esmer temiz yüzlü biriydi Sarpta.Sakin duruşunu görünce Alple kafalarının iyi denkleşiceğini düşündüm ama Alp tabi ki beni satmazdı.Onunla da tokalaştık.Son üyemiz de bir bayandı.Kısa boylu güler yüzlü ve en az atmış yaşında bir teyzeceğimizdi.
-Afife Hanım aşçımızdır çocuklar.Geminin göz bebeğidir.Her gemide böyle aşçı bulamazsınız.Burda ki anne şefkatini ondan göreceğinize eminim.
Tuncay abinin bu sözleri biraz yüreğimi burkmuştu.Anne şefkati.Gerçekten ağır bir sözdü bizim durumumuzda.Gemide o yokluğun azalmasına biraz olsun yardım ederdi belki.Annem uyanmış mıydı acaba ?Eğer uyandıysa benim olmadığımı görünce ne yapmıştı ? Onu düşümdüğümden de çok üzmüş müydüm ?
Tam bunların olmamasını dilerken Tuncay abi el çırptı."Hadi beyler herkes gemiye,seferimiz hayırlısıyla başlıyor"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADA
AdventureOn sekiz yaşındaki Koray'ın hayattaki en büyük hayali bir gün geçmişte çok iyi bir kaptan olan babası gibi denizlere açılabilmekti.Peki Koray'ın bu hayalini kısıtlayan en büyük şey neydi ? Koray çocukluğundan beri kurduğu bu hayali gerçekleştirebile...
