ADA

Bölüm 8

Alple güverteden geminin limandan ayrılışını izleyip son kez Ayvalığa baktık.Ah,güzel Ayvalık...Doğup büyüdüğüm yerden ilk defa ayrılıyordum.İçimdeki heyecan tarif edilemezdi.
Gemide Tuncay abinin tanıştırdığı insanlar dışında geriye kalan herkes temizlik görevlisiydi.Tayfayı sevmiştim.Bulunduğum konumdan da oldukça memnundum.
Ayvalık artık gözden kaybolurcasına uzaklaşınca Alp sonunda sessizliği bozdu.

-Şaka maka çıktık yola be Koray,inanabiliyor musun ?

-Oğlum rüyada gibiyim lan.Ciddi ciddi yapıyoruz bunu,inanılır gibi değil.

-Yanıma günlük tarzı bi defter aldım,gittiğimiz yerleri,yaşadığımız anıları falan herşeyi not edicem öyle.

-Çok iyi düşünmüşsün,döndüğümüzde çok güzel bi hatıra olur eminim.

-Çocuklarıma gösteririm artık ilerde,babanız daha on sekizinde deli bi arkadaşının peşine takılıp denizlere açılmıştı diye anlatırım.

-Alp iyi ki varsın lan

-Nerden çıktı şimdi bu birden ?

-İçimden geldi oğlum,ne duygusuz bişey oldun sen de be.Benim dediğime bak senin sorduğuna bak.

Alp bu lafım üzerine bi kahkaha patlattı ve boynuma sarıldı.Bana takılıyordu.Gerçekten aramızdaki kardeşlik bağını her temasta hissedebiliyorduk.Alp'in benim yanımda olmak için böyle bir sefere çıkışını hayatım boyunca unutmayacaktım.Bu bana yapmış olduğu en büyük kıyaktı.
Biz tam böyle sarılırken yanımıza gemideki tek bayan olan Afife teyze geldi.Göz göze geldiğimiz anda en içtenliğiyle gülümsedi.Çok tatlı bir kadın olduğunu tanımayan bir insan bile rahatlıkla anlayabilirdi."Gel Afife teyze"diyerek yanımıza çağırdım.

-Nasılsınız çocuklar beğendiniz mi gemiyi ?

-Beğenmez miyiz hiç Afife teyze rüya gibi yolculuktayız.

-Oh oh güzel.Ben de çok mutlu oldum aramıza katılmanıza.Koray ve Alp...gemimizin en genç iki yakışıklı delikanlısı.Hoş geldiniz,sefalar getirdiniz

***
Alp'de ben de Afife teyzeyi inanılmaz sevmiştik.Çok iyi niyetli ve şefkat dolu bi kadındı.Huyu suyu biraz Adile Naşit'i de andırıyordu.Belki de biraz da bu yüzden bu kadar ısınmıştık.
Alp altta bavulunu boşaltırken ben de geminin içinde ufak bir tura çıktım.Teoman güvertenin öbür ucunda denize odaklanmış sigara içiyordu.Beni fark etmedi,ben de kendimi göstermedim.Gemide kanımın kaynamadığı bi tek o vardı,ve nedense hiç yakınında durmak istemiyordum.Birbirimizi ilk gördüğümüz anda bize attığı o küçümseyici bakışı sanırım asla unutmayacaktım.
Tuncay Abi'nin yanına gittim ben de.Onunla kafa dağıtmak iyi gelirdi şimdi.Her zaman ki gibi elinde rakı vardı.Çok içki içerdi Tuncay abi.Sabah akşam nerde olduğu farketmezcesine çok içerdi.Onu hiç sarhoş görmedim,ne kadar kafası güzel olmuş olursa olsun her zaman sınırını biliyordu ve hiçbir zaman normal konuşma tarzından ileriye gitmiyordu.
Tuncay abiyi hayatta kendime idol olarak gördüğüm birisi olarak tanımlayabilirdim.Onu gerçekten çok seviyordum ve kaptanlık konusunda da kesinlikle çok başarılıydı,bu sebepten her anlamda kendinde özenilcek bir özellik barındırıyordu.
Bana da bi rakı koydu.Uzun uzun konuştuk.Ayvalık'tan,annemden,babamın gençliğinden,Alple olan arkadaşlığımızdan,herşeyden ayrıntıyla bahsettik.
Yarım saat sonra Alp geldi yanımıza.Artık geminin içine öğrenmiştik.Sıra kaptanlık tekniklerindeydi.
Küçük bir çocuğun yatmadan önce merakla dinlediği masalı dinler gibi Tuncay abinin dersini dinledik.Kaptanlık gerçekten mükemmel bir meslekti ve o an buna biraz daha özenmiştim
Alp'in de hoşuna gitmişe benziiyordu ve buna çok mutlu oldum.Alp artık bambaşka yerde biriydi benim için ve onu mutlu görmek beni hayatta en motive eden unsur olmuştu.