Painite Sorrel | YOONJIN (Çeviri)

2. Bölüm

7 HAZİRAN

Aslına bakarsanız, Kim Seokjin yalnızca bir yüzden ibaret değildi. Bundan daha fazlasıydı.

Kim Seokjin'le tanışmak heyecan verici bir şekilde farklıydı. Ancak, yolu onunla kesiştikten sonra bu gerçeğin farkına varmasının bir numaralı nedeni, Yoongi'nin donuk hayatında birden patlamaya başlayan çok sayıda havai fişekti.

Örneğin, Yoongi gerekli olmadığı sürece çok dışarı çıkan, enerjisini önemsiz şeylere harcayan bir tip değildi. Ve etrafında Seokjin gibi bir arkadaşa sahip olması, Seokjin Öncesi dönemdeki huzurlu hayatına gitme şansını oldukça minimize etmişti. Kendini neredeyse, ve her zaman, diğerlerinin hilelerine kanarken bulmaya başlamıştı son zamanlarda.

Şu an gerçekleşmekte olan şey de buydu, sırf Seokjin haftalardır üzerinde çalıştığı hücre yapısı projesinde kullanabileceği renkli kalemler alırken ona eşlik edecek biri olsun diye sabahın sekizinde otobüs durağında onunla buluşurken.

Kim Seokjin'le birlikteyken, Yoongi'nin tüm zincirleri, limitleri ve yapabileceği ve yapamayacağı şeylerle ilgili engeller, bugüne kadar yapmak için kendine izin vermediği tüm şeyler havaya uçup gidiyordu.

Aylar geçti ve mevsimler yavaşça değişti, aralarındaki ilişkinin derinliğiyle birlikte. Seokjin'le konuşmak çok kolaydı, kısık sesinde büyük bir bilgelik saklıyordu, anlatacak ve paylaşacak çok şeyi vardı, daima sabırlıydı ve Yoongi... Yoongi tüm bu özelliklere hayran kalmıştı.

Yoongi bu konuya getirilmesi muhtemel her türden açıklamaya ne kadar kafa yorarsa yorsun neden başkaları varken Seokjin'in onunla vakit geçirmeyi, arkadaş olmayı seçeceği başka insanlar varken neden onu seçtiğini çözemiyordu. Yoongi o kadar sessizse Seokjin bir o kadar gürültücüydü, bilerek iğrenç (Ç/N: bir şey çiğnerken inadına ağzını sonuna kadar açmadaki gibi iğrenç) olmaya eğilimi vardı ve çok gülümsemeyi, kahkaha atmayı seviyordu. Şakalar yapıyordu ve Yoongi her ne kadar inkar etmeye çalışsa da, yaptığı en berbat espriler onu zaman zaman güldürüyordu.

Ayrıca biliyordu ki, Seokjin'in bu kadar hareketli bir kişi olması dışında, daha birçok başka şeydi.

Tıp fakültesinde dördüncü sınıftı ve öncesinde de bilime yoğun olarak duyduğu ilgi bölümü kazanmasını sağlamıştı. Jelibonları seviyor ve tıpkı onun gibi web toon okuyordu, ondan büyük olduğunu öğrendiğinde Yoongi'nin ona hyung demesine izin vermişti, büyük bir anime hayranıydı (Yoongi'yi birlikte tekrar tekrar Hayao Miyazaki izlemeye ikna etmişti), ve duygularıyla oldukça uyumlu bir kişiydi. Kim Seokjin özgüvenliydi ve kendinden emindi Yoongi'nin olmayı yalnızca dileyebildiği bir şekilde.

Yoongi Seokjin'in bu özelliklerine hayrandı, zor durumlarla baş edişine, özellikle okuduğu bölüm nedeniyle sahip olduğu yoğun strese rağmen etrafta espriler yaparak dolaşabilmesine.

Ancak, Seokjin'le ilgili hoşuna en çok neyin gittiğini soracak olursanız, Yoongi'nin ona önderdiği tüm çalma listelerini sevdiği için, bunu başka türlü nasıl dile getireceğini bilmiyordu ancak, Seokjin'in ona her zaman gerçek anlamda mutlu olması için sebepler vermesiydi. Aralarındaki bağı hissetmesi için.

Kim Seokjin, ona göre, yağmurlu bir günün ardından beliren güneş gibiydi.

"Beni sakinleştiriyor..." dedi Seokjin renkli kalem setlerini kırtasiyedeki sanat bölümünün rafında incelerken. Yoongi'ye baktı ve sonra tekrar rafa döndü. "Bilirsin, bir göğsü kesip açarken Mozart dinlemek? Kanı çekerken Bach dinlemek? Kanamaması için neşteri hangi açıda tutmam gerektiğiyle ilgili profesörlerimle tartışırken Vivaldi?"