The Lure Of Vengeance (Published)

Chapter 21

Simula nang makita ko ang pictures na 'yon ay hindi na natahimik ang kalooban ko. Uuwi na si Damon mamaya at hindi ko alam kung paano siya haharapin. Gusto ko siyang komprotahin, pero natatakot ako na magalit siya, so I chose to act like I didn't see the pictures.

"Malay mo naman aksidente lang silang nagkita roon? Masyado kang territorial at selosa eh hindi naman kayo," sinamaan ko siya ng tingin at humigop sa strawberry milk shake na pinaggawa ko. I chose to stay here, ayokong hintayin ang pag-uwi ni Damon dahil baka hindi ko mapigilan.

"Chrome sa tingin mo, may gusto na kaya siya sa akin?" kunot-noong tanong ko habang nakatitig sa kawalan. Ramdam kong humarap naman siya sa direksyon ko.

"Sa tingin mo?" balik tanong niya sa akin, at kapwa kami nilabanan ang tingin ng isa't isa.

"I can't actually read him?" naiiling na sabi ko at muling humigop sa shake. Pinupunasan niya ang kamay gamit ang clean towel, habang papalapit sa direksiyon ko. He propped his hands on the edge of the island counter and stared at me.

"That's the point. Kung hindi mo siya mabasa paano pa kaya ako na hindi ko naman siya kilala?" I can feel, may nararamdaman si Dame sa akin, pero hindi ko sigurado. Lalo pa ngayon na andyan ang Dimaria na 'yan.

"Then what should I do?" I asked.

"Simple, make him choose..."

"Choose?"

"Yeah, if he chooses you, he loves you, but if he doesn't choose you, he doesn't love you." tulala akong bumalik sa mansion, saka ko lang naalala na tumakas lang pala ako kaya naman ng makabalik ako ay nasa labas ng mansion si Rommel na tila may hinihintay.

And I was even more astonished to see Damon, blocking the gate.

Nang bumaba ako ng cab ay kaagad na bumaling ang tingin niya sa akin. His eyes were dark, his jaw moved harshly, and his hand balled into a fist. Sinubukan kong itago ang emosyon hanggang sa makaabot ako sa harapan niya.

He signalled to his men to go back, hanggang kami na lang dalawa ang naiwan doon.

"Explain. Where the hell did you sleep last night?" Yeah, kagabi pa ako wala rito. Sinadya ko 'yon.

"Chrome's—" hindi ko natapos ang sasabihin ng mariin niyang hinawakan ang panga ko at galit akong pinukol nang tingin.

"What did you do with him? Did he touch you? Did you let him kiss you?!" umahon ang inis sa dibdib ko when he looks at me as if he's accusing me. Marahas kong tinabig ang kamay niya. I wasn't the same Katherine. Hindi na ako takot sa kaniya. Noong una, siguro natakot ako. Pero ngayon, tinutunaw ng galit at selos na nararamdaman ko ang takot ko sa kaniya.

"Don't you dare accuse me of something I didn't do? He's my friend. And I knew him better than you. I am not sl*t and I won't let another man touch and kiss me. Sino ba sa atin ang dapat akusahan ha?!" Kath, calm down.

"What the hell are you trying to say?"

"Oh, nagka amnesia ka ba? Akala mo hindi ko alam huh? Kaya naman pala mukhang nagmamadali kang umalis papuntang Singapore kasi napala VIP ng ka-meeting mo? Hindi ko lang alam kung anong klaseng business ang pinagusapan niyo?" ang pagkakakunot ng noo niya ay nawala.