Suyu Bulandıran Kız

6 - Mariette

VI

Mariette

Philippe'i karaya çıkacağı Kraliyet Denizyolları'nın avlusunda bekleyen Madam Descoings ile Joseph, Agathe'ın yüzündeki değişiklik karşısında şaşırdılar.

— Annen iki ay içinde on yıl yaşlandı, dedi Madam Descoings Joseph'e kucaklaşmalar arasında, iki bavulun gemiden çıkarıldığı sırada.

— Merhaba Descoings anne! Albayın eski bakkal kadına yönelttiği sevgi dolu söz bu oldu; oysa Joseph de ona sevgiyle, Descoings ana diye seslenirdi.

— Araba için ödeyecek paramız yok, dedi Agathe, yakınan bir sesle.

— Bende var, diye yanıt verdi genç ressam. Kardeşimin teni çok güzel bir renk almış, dedi Philippe'i görünce.

— Evet, dedi Philippe, zift gibi karardım, ama sen değişmemişsin bızdık.

O zaman yirmi bir yaşında olan ve onu sıkıntılı günlerinde desteklemiş birkaç dostu tarafından beğenilen Joseph gücünü duyumsuyordu, yeteneğinin de bilincindeydi; yaşamını bilime, edebiyata, politikaya ve felsefeye adamış gençlerin oluşturduğu bir toplulukta resim sanatını temsil ediyordu; dolayısıyla kardeşinin şu jestiyle daha da belirginleştirdiği küçümseyici ifadesi onu kırdı: Philippe küçük bir çocuğun kulağını büker gibi onun kulağını bükmüştü. Agathe, Madam Descoings'de ve Joseph'te sevgi gösterilerinin yerini bir tür soğukluğun aldığını gördü, ama Philippe'in sürgünde olduğu sırada çektiği acılardan söz ederek her şeyi düzeltti.

Çok alçak sesle savurgan, diye adlandırdığı çocuğun dönüşünü bir bayram günü gibi kutlamak isteyen Madam Descoings olabildiğince en güzel akşam yemeğini hazırlamış, bu yemeğe yaşlı Claparon ve Desroches baba da davet edilmişti. Evin bütün dostları gelecekti, akşam vakti geldiler. Joseph, dernek arkadaşları Léon Giraud'ya, d'Arthez'e, Michel Chrestien'a, Fulgence Ridal'e ve Bianchon'a haber vermişti. Madam Descoings, sözde üvey oğlu Bixiou'ya gençler arasında bir "ekarte"[18] partisi düzenleneceğini söyledi. Babasının katı isteğiyle hukuk eğitimi görmüş olan oğul Desroches da davete katıldı. Du Bruel, Claparon, Desroches ve Rahip Loraux, Philippe'i incelediler; kaba davranışları, duruşu, içki yüzünden bozulmuş sesi, halka özgü boş ve parlak sözleri ile bakışları onları ürküttü. Bu yüzden, Joseph oyun masalarını düzenlerken, en sadık dostları Agathe'ın etrafını çevirip ona, "Philippe'i ne yapmayı düşünüyorsunuz?" diye sordular.

— Bilmiyorum, dedi, ama hâlâ Bourbon'lara hizmet etmek istemiyor.

— Fransa'da ona göre bir görev bulmak çok güç. Yeniden orduya dönmezse, sivil yönetimde hemen bir işe yerleşemez, dedi yaşlı du Bruel. Elbette Philippe oğlum gibi, tiyatro oyunlarıyla servet yapma olanağı bulamayacaktır. Bunu görmek için onu dinlemek yeterli.

Agathe yanıt verdiği sırada gözlerinin hareketinden herkes Philippe'in geleceğinin onu ne kadar kaygılandırdığını anladı, dostlarından hiçbirinin de ona gösterecek çaresi olmadığı için hepsi de sustu. Philippe, oğul Desroches ve Bixiou ekarte oynamaya başladılar, o sıralar bu oyuna aşırı düşkünlük vardı.

— Descoings ana, kardeşimin oyun oynamak için parası yok, dedi Joseph gelip bu iyi yürekli, bu eşsiz kadının kulağına eğilerek. Kraliyet Piyango İdaresi'nin bu gediklisi gidip yirmi frank getirerek Joseph'e verdi, o da bu parayı gizlice kardeşinin eline sıkıştırdı.

Herkes gelmişti. İki masa boston oyunu için hazırlandı ve gece canlandı. Philippe kötü oyuncu olduğunu gösterdi. Önce çok kazandı, sonra kaybetti; daha sonra da, saat on bire doğru, oğul Desroches'a ve Bixiou'ya elli frank borçlandı. Ekarte masasındaki gürültü patırtı ve tartışmalar birçok kez boston oynayan dingin oyuncuların kulaklarında çınladı, bunlar belli etmeden Philippe'e baktılar. Philippe o kadar kötü bir yaradılışın kanıtlarını ortaya döktü ki, zaten o da pek matah biri olmayan oğul Desroches'la yaptığı son kavgada baba Desroches, oğlu haklı olsa da haksız buldu ve ona oyun oynamayı yasakladı. Madam Descoings de torununa aynı şekilde davrandı; torun da Philippe'in anlamadığı esprili sözler sarf etmeye başlamıştı, ama bu sözler bu acımasız alaycıyı tehlikeye sokabilirdi, hele onun bu iğneli oklardan biri albayın o kalın kafasına girmiş olsaydı.