ÇETE

20-Kiskanclik

Henuz yarim saat gecmisti ama o kadin ile cagatayin ayni ortamda olmasini kiskanmam asirlar surmus gibi geliyor.

Zamanin gecmediginin farkindayim.Dakika başı kolumdaki saate baktığım yetmiyormuş gibi 5 dakika başıda telefonumdaki saate bakıyordum.Resmen kıskançlığımdan kuduruyordum.Çağatay benim neyim oluyordu ki?Yalnızca sevgili rolü yaptığım ama olması gerektiğinden daha fazla değer verdiğim bir arkadaşımdı.Ona gösterdiğim bu aşırı ilgi fazlaydı sanki?Evet evet.Kesinlikle öyleydi.

O halde bundan böyle Çağatay'a sevgilimmiş gibi davranmayacaktım.Böyle bir kararı şimdi verdim.Evet doğru ama arkasında durabilirmiydim bilmiyorum.Bir insan arkadaşınada fazla değer verebilir sevgilisinede.Öyle ise benim hem sevgilim hem arkadaşım olan birine fazladan ilgi göstermem normal olmalıtdı.

Gerçi bunların hiç birisi verdiğim kararı değiştirmeyecekti.

Ben yine düşüncelere dalmışken saate bakmadığımı fark ettim.Yeniden baktığımda ise çoktan 10 dakikayı geride bırakmıştım.Öyleyse hastaneyi biraz turlayıp düşünmeye devam edebilirdim.

Ama ne düşünecektım?O sırada akılıma birden Tuna saplandı.Onu her görüşümde kendini fazla belli etmemesine rağmen içimde bir şeyler harekete geçiyordu.Ritmi değişen kalbimi eski normalliğinde döndürmesi zor oluyordu.Ben bunu yapana kadar birileri bu heyecanımı fark edebelir ve yanlış yorumlayabilirdi.

Yanlış.Evet yanlış yorum.Bu yanlış yorum bana göre neden aşk değilde Tuna ile yatmayı düşündüğümü düşünecekleri anlamına geliyordu ki?Tuna'ya aşık olmuş yada oluyor olmam çok mu doğru bir şeydi sanki?Değildi.Tuna benim için artık bir yasaktı.Yada tehlike.İkisinin arasında bir noktadaydı o.Yasağa erişebilirsiniz.Tehlikeliyi deneyebilirsiniz.Ama bir kişi bu ikisi arasındaysa ondan korkmalısınız ve uzak durmalısınız.

Ben uzak durmam gereken şeyleri hep en yakınımda taşıyan biriydim.Ama şimdi Tuna'nın çekim kuvvetinden etkilenmekten korkuyorum.Nefretimin ve sevgimin karisarak yeni ve bir o kadar degisik bir duyguyu uyandirmasini istemiyorum.Ama Tuna cevremdeyken bunu yapamiyotum.En iyisi geri donmekti aslinda...

Evime.

Burasi benim evim degil.Ne Canlarin nede Cagatay'in evi benim icin tum yaralarimi sarabilecek bir yuva degil.

Tabii bir de Sibel Abla var.Beni gormek icin gelen arkadaslarimla kaldigimi sanan Sibel Abla...

Onu uzmemek adina arkadaslarim gittiginde eve donecegimi soylemistim.Fakat kimse henuz gitmiyordu ve eve donmeme gerek yoktu.Simdi bir kez daha dusununce Cagatay'in evinde kalmam dogru degildi.Sibel Ablanin bir sucu yoktu ama yalan soylenen biri konumuna geliyordu.Onu bu duruma dusuremezdim.Bu yuzden en kisa surede eve donmem gerekliydi.Fakat bunu henuz yapamazdim.Cagatay hastayken onu gucsuz birakamazdim.

Bir sure daha Cagatay'da ve bu sehirde yasayacaktim.Ama bir yerden sonra benimde bir yuvaya aileye ihtiyacim vardi.Ne kadar daha oncelerinde ailemin olmamasi icin dua etmis olsamda.

-Azra'nin gecmisinden bir kesit-

"Hemen odana gidiyorsun Azra hemen!!!!!" diye bagirdi annesi Azra'ya aslinda Azra'nin hic bir payinin olmadigi kavga olayini duyunca.Azra o siralar 12-13 yaslarinda bir ortaokul ogrencisiydi.

"Ben yapmadim diyorum anliyor musunuz ?Ben kavgaya karismadim!!!"Hem aglayip hem konusmakta zorlandigi icin sesi kesik kesik cikiyordu.Babasi ise sadece durup izliyordu.Annesi ve Azra arasindaki tartisma devam ederken bundan bunalmisti babasi ve yanlarina geldi.

Azra'nin kolunu oldukca sert bir sekilde tutarak sarsmaya basladi.

"Yeter Azra yeter!!O senin annen.Ona sesini yukseltemezsin."

"Bende onun kiziyim.Ve seninde baba.Seninde kizinim.Sizde bana sesinizi yukseltemezsiniz!"diye bagirdi Azra ses tellerini kaybetmeyi umursamayarak.Babasinin bu hareketi catlamis ama kirilmamis kalbini kirmak uzereydi.Son bir catlak kalmisti ve kirilmasi icin babasi yardimci olacakti.

"Ne bana nede annene sesini yukseltemezsin kucuk hanim.Birincisi adin sadece kavgada gecmemis.Kavganin sebebi olan kisiyle de gecmis.Ya buna ne aciklaman var.Kavga baska bir kizin senin yattigin kisiyle yatmasindan cikiyor ve sen bu kavgada yoksun.Yalan soyleme Azra!!!"diye gurledi babasi.Ama Azra'nin sucu yoktu ki.O okulda kiskanilan ve imrenilen bir kizdi.Tabikide arkasindan is ceviren cikacakti ama boylesine miazzam bir plan kimin aklina gelebilirdi.

Ailesi Azra'nin oyle bir kiz olmasini istemiyordu.Azra o an bunu anladi.

"BEN HİC BİR SEY YAPMADİM!!DEDİKLERİNİN HİCBİRİNİ YAPMADİM.YAPMADİM.LANET OLSUN YAP-MA-DİM!!"

"Hala cevap mi veriyorsun Azra.Bu kadari yeter.Odandan ciktigini gormiyim."

"İkinizde aptalin tekisiniz.Kiziniza bir kere bile guvenmeyen igrenc ebeveynlersiniz.İKinizdende nefret ediyor..."derken babasinin attigi tokat ile Azra cumlesini noktalayamadi.Tokattan cikan ses kalbinin kirilma sesiydi.

"Keske bir ailem olmasaydi."diye fisildarken odasina cikti Azra.Bir eli ile yanagini tutarken.

"Keske bir ailem olmasaydi.Keske ailem siz olmasaydiniz."diye fisildamaya devam ediyordu.

Odasina girip kapisini kapatti.Kilitledi.Ve sirtini kapiya dayayarak aglamaya devam etti.Yavasca yere cokerken hala ayni seyi fisildiyordu

"Keske ailem olmasaydi."

-Gunumuz-

O gunu aklima getirdikce duygulaniyordum.Aglamak uzere oldugumu o an ark ettim.Kendimi biraz daha toparlamak icin lavaboya girdim.Elimi yuzumu yikayip ciktim.Cagatay'in cikmis olmasi gerekiyordu.Telefonumu cikartip aradigimda cikmis oldugunu ogrendim.Otoparkta beni bekliyordu.

Asansoru kullanarak giris katina gittim.Oradanda otoparka.

"Nasil gecti?"

"İyiydi.Cok iyi bir doktor."

"Sevindim."diyerek ona gulumsedim.

"Bu aksam ne yapmak istersin?"

"Bilmem sen bilirsin."

"Bildigim bir bar var istersen gidelim.!

"Olur.Yemegi evde yesek"diye oneride bulundum.

"Peki canim nasil istersen."

Sahil yolundan ilerliyorduk.Denizi gorebiliyordum ve bu rahatlatici bir histi.

"Neye daldin?"

"Hic.Denize bakiyordum.Ne kadar guzel."dedigimde guldu.

"Sen daha guzelsin ve tatli ve sirin ve seksisin."son soyledigi beni biraz utandirdi.Boyle iltifatlara alisik degildim.Ama duydugum bir seydi ve suratim her seferinde ayni tepkiyi veriyordu.Yanma ve kizariklik.

"Tesekkurler."diye mirildandim.Sanirim utandigimi anlamisti ki ses cikartmadi.

Boyle bir yolculuktan sonra eve geldik.Cok yorgun hissediyordum.

"Once biraz uyusakta oyle yemek yesek ne kaarda guzel olur degil mi ama?"

"Evet haklisin bende yorgunum."dedi gulerken.

Yukari cikan merdivenleri tirmandik.

"Azra."

"Efendim?"

"Seninle uyuyabilir miyim?" Cagaty'i uzmek yok!

"Tabikide gel."dedim acik kapiyi isaret ederken.İceri girdi ve

"Sen esofmanlarini giy bende giyip geleyim."dedi.Hakliydi.O cikar cikmaz uzerimi degistirdim.Ben giyindikten bir sure sonra Cagatay kapiyi tiklatti.Odaya girdi ve beraber yattik.Bana sikica sarildiginda bende ona sokuldum.

Ve ikimizde yorgunlukten hemen uyuduk.