medyum' minsung

😭😖ellibir😖😭 final

merhaba?

😁😁

wattpade bir kere bile girmedim cidden maalesef

yks var 😔

atmış olmak için atıyorum bu bölümü kb

nys okuyun hadi

"Heyecanlı mısın Minho?"

"Beni terk eden ailemi on seneden beri ilk kez görüyorum amk. TABİİ Kİ DE HEYECANLIYIM."
Yerimde biraz kıpırdandığımda kumaş pantolonumun paçalarını düzeltmeye çalışıyordum. Maçtan çıkıp buraya geldiğimizden üstümde takım elbise vardı. Beyaz gömleğim içimi gösteriyordu ve gerginlikten meme uçlarım raptiye gibi dimdikti, kumaş pantolonum incecik olduğundan götümün her hareketi açıkça belli oluyordu.

Gay olduğum için sokağa atan ailemin karşısına çıkmak için güzel kombin.

Arabanın aynasında saçlarımı düzeltip Jisung'a baktım. Terlediğim için ceketimi o tutuyordu. Bir elinde de gerekli evraklar vardı.
Bay Beyaz ve Gökyüzü müyüz biz?

Vibessssss.

"Gidelim mi aşkım? Ayrıca ergenlik fotoğraflarını gördüm. Gerilme, seni tanımayabilirler." Jisung elini yanağıma koyduktan sonra şefkatle okşadı. Çok gerilmiştim, sikim kalkıyordu. Bu huyumu biliyorsunuz.

"Ailem sonuçta. Of çok garip hissediyorum. Gidelim." El ele tutuştuğumuzda biraz rahatlamıştım.

Kaldırımda biraz devam ettiğimizde marketin önündeki sandalyede oturan annemle babamı görünce şalterlerim atmıştı. Sesim içime kaçmış gibiydi. Ne kadar özgüvenli biri olursam olayım, durum hassastı.

Birbirlerine yakınlardı ve elleri üst üsteydi. Aynı şu an ben ve Jisung'un olduğu gibi. Buraya Jisung'u ailemle tanıştırmak için de getirmiş olabilecekken, birazdan yüzüme tüküreceklerini bilen tarafımı görmezden gelip omuzlarımı dik tuttum. Jisung bana kambur durmamamı sıkça tembihlerdi. Bugün durmayacaktım.

Yarrağım gibi dimdik duracaktım...

Duygusallık buraya kadar.

Beni görebilmeleri için görüş açılarına girdiğimde kasılan çenemle onlara baktım. Annemin gözünde gözlük vardı, saçları çok beyazlamıştı. Babam saçını siyaha boyamıştı belli. Üzerinde benim ergenliğimde de giydiği yeleği vardı. Demek ki hala duruyordu.

Bizi görebiliyorlardı ama tam olarak yüzümüze de bakamıyorlardı. Yan duruyorduk, sanki markete girmek istiyormuş gibi.

"Beyfendi market kapalı-Minho?"
Yüzümü çevirdiğim gibi annem beni tanımıştı. Demek ki hala çok genç ve çıtırım.

Jisung'un bana baktığını hissederken ellerimizi ayırdım ve kollarımı göğsümde bağlayıp annemlere baktım. Babamın yüzünde yine nefret var gibiydi ama annem ağlayacak gibiydi.

"Evden attığın için on senedir görmediğin oğlunu ne çabuk tanıdın öyle anne? Senden bu performansı beklemiyordum."
Annemden cevap gelmedi ve Jisung biraz daha arkamda durdu. Onun da gerildiğini hissetmiştim.

"M-minho sen-"

"Bu yanındaki kim?" dedi babam annemi bölerek. Sesindeki düz ton, yüzündeki boş bakış analiz gücümü köreltiyordu. Hislerini de koklayamıyordum. Zordu yani...hani...

"Sevgilim?"

Güldü. "Takım elbise giymişsin, karşımıza çıkıyorsun. Seni özlediğimizi, pişman olduğumuzu falan düşünüyorsun ama yanında erkek orospunla geliyorsun."