medyum' minsung

👨🏻‍🦲kırksekiz👨🏻‍🦲

(Minho)

Her şey iki hafta önce başladı...

Jeongin'le ilgili garip bir şeyler sezmeye başladığımız ilk an, biz Jisung'la mutfakta yiyişirkendi. Jeongin gazozunu açmak için geldiğinde ona 'Siktir git.' demiştim. 'Zaten herkes beni sikip gidiyor...' demişti.

Tek garip olan şey bu değildi tabii, bir de gazoz içiyordu? Niğde gazozu?

Ertesi gün Felix'in ona soyduğu meyveleri yemeyerek bu garip havayı sürdürmeye devam etti. Bir kilo elmayı ağzına tıkabilen bu çocuk meyve yemeyi reddediyordu. Şoka girmiştik. Bütün bir manavı götten alacak kadar meyve severdi.

Huysuzlaşmıştı ama sessizleşmişti de.

Sonra bir gün birden odaya,

"YARRRAOUBUN. Yarraoubunnn. Selam."

"Aa Jeongin, bir iyi gördüm seni sanki? Hasta mıydın sen ya bir gariptin?"

"Hasta mı?" Sıfatı yine bozulmuştu. "Hastayım ama ona."

O günden sonra onu bir daha hiç göremedik.

Kaybolmadı merak etmeyin, kendini eve kitledi. Her gün kapısına gidip bizimle konuşması için yalvarıyorduk ama işe yaramıyordu.

Son kez şansımızı denemeye gelmiştik. Jisung alışverişe gitmişti, Chan ve Changbin çalışıyordu. Seungmin evde biriken binlerce hacı yağıyla ne yapacağını düşünüyordu. Felix'le ben kalmıştık.

"Off sanki bir koku yükseliyor içeriden. Çöp daire diye baskına gelecekler ya. İçeride ceset saklasa bu kadar kokmaz." dedi Felix kapıya yaklaşırken. Olduğum yerde durdum. Yoksa...

"Ya Hyunjin'i öldürüp cesedine gelinlik giydirmişse?"

"Polisiye dizisi mi çekiyoruz Minho ya? Ayacıklarım ağrıyor zaten niye bozuk bu asansör?"

"Alt tarafı üç kat çıktın."

"Üç çok büyük bir rakam."
Kulağımı kapıya dayayıp yine ve yine şansımı denemeye çalıştım. Depresyondaydı ve büyük ihtimalle tuvalete sıçmak için yerinden bile kalkmıyordu. Yazık günah.

"Jeonginnn, abisiiii, bak biz geldik yine. Anan da var."

"Annemmmm iyi misin?"

Ses yok tabii ki de.

"Jeongin bak endişeleniyoruz ama beş gün oldu. Kapıyı zorla açarsak belamızı sikersin diye seni kendi haline bırakıyoruz ama daha ne kadar böyle devam edecek oğlum?"

Felix saçlarını karıştırırken kapıya biraz daha vurdum. Rahatsız olsun diye yapıyordum ama işe yaramıyordu ki amk.

"Kıtmirin selamı var Jeongin aç lan kapıyı köpek."

"Ne yapacağız Minho ya? Arıyorum çilingiri?"

"Ya ben bilmiyor muyum çilingir aramayı? Boşuna para vermeye gerek yok Juyeon her deliği açabiliyor zaten."

"Gördük onu. Ee napacağız o zaman?"

Tavandaki ışığa bakıp elimi çeneme götürdüm ve biraz kaşırken düşündüm.