Secretly Living With My Gangster Boyfriend

Chapter 17

Amber's POV

"Hmmm," nilingon ko si hubby nang marinig ko siyang umungol  nakita kong nakakunot ang noo niya at halatang nananaginip.

" Wife." he suddenly whispered, nakaupo ako sa gilid ng kama habang nakaharap sakanya.

"I'm here." I responsed but I was shocked when he slowly open his eyes and directly look at me.

"Wife, bakit hindi mo ako pinapansin? You just ignored me just like I'm nothing to you. Hindi mo na ba ako mahal?" Parang batang saad niya halata ang kalasingan dulot ng alak now I wonder how many shots he had taken.

Hindi ako kaagad umimik nagiisip ako kung sasagutin ko ba siya o hindi dahil sa sitwasyon niya ngayon but at the end of thinking... "Just sleep Crane,you're drunk."

"I just drink but I'm not drunk." Pagpupumilit niya.

"Crane please just sleep bukas tayo maguusap."

"I hate my name," naiinis na bigkas niya nang hindi pa rin inaalis ang paningin saken mayamaya pa ay nakita ko ang pagtulo ng luha sa mga mata niya. "Alam kong ayaw mong pinapaalis ko ang mga nangaaway sayo sa school but wife, I just want to protect you, we  just want to protect you from them."

Bumangon siya at hinalamos ng palad niya ang mukha niya.

"I just want to protect you from this slut who's messing with you but why the hell you punish me like this. You're punishing me like hell that I almost die. Why don't you just tell me our problem so we can talk and fix it! Hindi yung unti unti mo akong pinapatay sa ganyang paraan, Amber."

"Ayoko lang na paalisin mo na naman sila sa university mo Crane ng dahil saken! Ayoko na pinagtatanggol mo ako parati sa mga tao sa university dahil sa t'wing ginagawa mo 'yon ay mas lalo silang nagagalit saken, alam mo kung bakit??? Dahil ang iniisip nila ay malandi ako at nilalandi kita!" hindi ko na napigilan ang sarili kong sigawan siya.

"Kaya nga pinoprotektahan kita sakanila dahil ayokong nakikita kang nasasaktan, I don't want them hurt you cause it's fucking killin' me!

Ang mapupungay na mata niya ay tumingin sa akin ng may bahid ng pagiyak.

"But the point is, why are you doing this to me? Hindi mo na ako mahal?"

"I love you, I always love you hubby. Stop thinking I don't love you because I do."

Lumapit siya sakin at niyakap ako, niyakap ko din siya pabalik ng mas mahigpit.

"Please wife, don't do it again."

"Hindi ko maipapangako,Crane but I'll try. You have to promise me too that you'll listen to me next time."

"Hmm." tanging tugon niya bago isuksok ang mukha niya sa leeg ko na parang bata, maya-maya pa ay narinig ko siyang humikbi nang lingunin ko siya'y naroon na ang mga luha sa mga mata niya.

"H-hubby."

"I don't wanna cry, I don't wanna show you how weak I am when we have something like this but I can't help but to cry. I don't do nothing but to cry Wife. P-Please, please let's fix this."

Ang mahinang paghikbi ay palakas ng palakas na ngayon, hinayaan ko lang siyang umiyak at hindi nagbitaw ng mga salita't pinakinggan lang siya.

"I am a bad person and I admit it but because of you I learned to fixed my self and became a better person of me for you, Every single day of my life I thanked Him because he gave me you."

Ganon din ako Crane, ganon din ako.

Sa mga salita niya ay nakaramdam ako ng mainit na likido sa pisngi ko. Yes, I'm crying.