Dokunuşu nazikti ama ritmi sertti.Benim için sorun değildi.Çünkü onun teni tenimdeyken bambaşka bir dünyada yaşıyormuşum gibi hissediyordum.Sıcak nefesi boynuma çarparken tutkuyla bağlanmıştı bedenlerimiz.
O hayatın karşıma çıkardığı en güzel şeydi...
Çıkışta çantamı hızlıca toplayıp aşağı inmeye başladım.Asya'ya olanları söylemiştim ve beraber iki öğretmene de sövmüştük.Sinirim hala geçmemişti ve bunun suratımdan okunduğunun da farkındaydım.Madem bunu yapıcaktı, neden umut vermişti? Evim yukarıda kaldığı için otoparkın kapısından giderdim hep.Bu yüzden otoparka inen merdivenden aşağı indim.Bana bakan ve fısıldaşan insanlar umrumda bile değildi.
"Enes söyledi, Toprak'a yazmış." Diyen birini duyduğumda olduğum yerde durdum ve iki kıza baktım."O aptal çenenizi kapatın." dedim buz gibi bir sesle.Kızlar bana bakmayı kesip önlerine döndüler.Bende merdiveni inmeye devam ettim. "Toprak geliyor." dedi bir kız heyecanla. "Nasılım, makyajım iyi mi?" Gergince yutkundum.Şimdi bir de bu olay vardı.Toprak yeterince popülerliği olan biriydi ve Lora bana yazdı diyip havalanacak biri değildi.En azından ben onu öyle tanıyordum."Lora!" Diye seslendiğinde artık geri dönüş olmadığını anlıyordum. Olduğum yerde durup arkama baktım.Merdivenin başından hızlıca buraya geliyordu.
Telefonu ona cevap vermeden sinirle kapattım.Demek işi vardı.O kadınla mı? "Selam.Mesajını az önce gördüm.Antrenman vardı da kusura bakma." Dedi Toprak yanımda durarak. Demek ki o antrenmandayken biri telefonuna gelen bildirimi görmüştü. "Sorun değil.Nasılsın?" Diye sordum ufak bir tebessümle.O sırada yürümeye başlamıştım.Otopark alanına girdiğimizde, "İyiyim.Sen nasılsın?Biraz moralsiz gibisin." Dedi benim gibi tebessüm ederek.Siyah saçları alnına dökülmüştü.Hoş görünüyordu.Ona gerçekten o gözle bakarsanız gözlerinizi alamazdınız. "Sadece bugün öyle.Bir sebebi yok, iyiyim aslında." Dedim gülümsemeye çalışarak. Ve sonra olanlar oldu.Öktem ve Gözde arabanın yanında gülerek sohbet ediyorlardı. Gülümsemem ani bir şekilde kayboldu. "İşin var mı Lora? Açıkçası öğlen yemedim, sıkı çalışıyorum.Beraber yemek yiyebiliriz." diyen Toprak'a zar zor dönebildim. Tekrar Öktem'e ve Gözde'ye baktım.Gözde onun arabasına biniyordu. "Araban nerde?Gidelim o zaman.Geçenkini telafi ederiz." dedim sesimi canlı tutup yürümeye başlayarak.Önünden yürüyordum çünkü kahrolmuş yüz ifademi görmesin.
Öktem arabasına binmeden önce sesimi duymuş olmalı ki bana baktı. "İleride, sola park etmiştim." dedi Toprak iki adımda bana yetişirken. Öktem yanıma kaşlarını çatmış bakarken başımı olumsuzca iki yana salladım. O önce kendi yanındakine baksındı. Ona bakmayı kestim ve Toprak'la onun önünden geçtik. Sert bir araba kapısı sesi geldiğinde bunun o olduğunun farkındaydım.Sakin olmaya çalıştım.Ona kızması gereken bendim.Düşündüğüm gibi o kadınla işi vardı.Resmen kandırılmıştım.
Toprak bir arabanın önünde durdu ve benim bileğimden tuttu.Arabayı gördüğüm anda resmen her şeyi unutmuştum.Bu araba çok güzeldi. "Gelsene." Diyen Toprak bana gülerek bakıyordu.Kapılar iki yandan açıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
