AFFECTED GUN [ BXB ] ✓ (SLIGHTLY EDITED)

Chapter 45

Finally, chapter 45 😭.

***
Chapter 45: Pagkikita Ni Lala At Ng Nanay Niyang Vlogger

LALA'S POINT OF VIEW

NAPANGIWI ako sa mga gasgas na natamo ko sa pagbaba roon sa maliit na pinto patungo sa kailaliman ng bahay. Wala namang kakaiba roon; madilim at wala kong makita.

Pasensiya na, hindi ako nakapasa bilang isang lamang-lupa.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob ng malaking mansiyon ni Mrs. Patrick ay napatigil ako. Nawala sa isip ko na tatakas nga pala ako mula sa kapahamakang maaaring maranasan ko. Pumihit ako at lumabas sa malaking pinto. Ngunit hindi talaga ako pinapalad ngayong araw dahil nabangga ko si Mrs. Patrick at hindi na talaga maipinta ang mukha niya.

Patay ako neto.

Sa halip na barilin ako nang harap-harapan ay hinila lang ako ni Mrs. Patrick papunta sa nakabukas na pinto ng malaking sasakyan. "We have a lot to do today. Bakit kung saan-saan ka na nakarating? Paano kung naligaw ka?"

"Paano ba ako hindi tatakas, eh papatayin niyo ako." Last statement ko na ba 'to?

Kinabitan niya ako ng seatbelt na ikinataka ko. Bukod sa natatakot ako sa kung anong mangyayari sa akin, namamangha kong pinasadahan ng tingin ang loob ng sasakyan. Ang laki naman nitong van. "Anong papatayin? Where did you get that idea, Lala?"

"Eh kasi Señora, narinig ko kayo ni Nanay Pasing na nag-uusap kagabi. Balak niyo akong gawan ng masama. Sabi mo pa ayaw mong masira ang reputasyon niyo." Nakakunot kong pahayag. Nakiki-'Nanay Pasing' na rin ako. Wala na 'tong atrasan. Kakatayin na ako mamaya kaya 'di na ako magpapa-good points.

Narinig ko na ang pag-andar ng malaking de-aircon na van. Makalipas ang ilang minuto ay narating na namin ang kalsada. Tahimik lang si Mrs. Patrick na sa tingin ko ay naging guilty at nagtitimbang lang ng mga tamang salita para hindi ako ma-spoil.

"O." Binigyan ako ni Mrs. Patrick ng isang maliit na tupperware na may tatlong sandwich. Nagtaka ako, aanhin ko ang mga ito?

"Ano pong gagawin ko rito, Mrs. Patrick?" Paiba-iba pa ako ng tawag sa kaniya. Siya nalang ang mag-a-adjust kung alin sa mga roon ang gusto niyang itawag ko kaniya.

"Malamang kakainin, Lala. Don't you have any common sense?" Ay aba! Deja vu! Ganito rin ang sinabi ni Blake noon.

Magkadugo nga sila.

Hindi pa pala ako nakaligo at naka-almusal. Kasalanan nila 'tong lahat eh. Bakit may pausap-usap pa silang ganoon.

Habang nilalantakan ko ang masasarap na sandwich ay doon pa nagsalita si Mrs. Patrick. "Wala akong planong masama, Lala. I was just kidding that time. Hindi ako ganoon kasama para ipagpilitan ang gusto kong mangyari. Maybe, I was like that before."

"Ho? Ibig sabihin ba niyan, hindi ka tutol sa relasyon namin ng anak mo? Ganitong buntis na rin ako?" Umiling ang magandang nanay ni Blake. Unahin na natin ang pagko-compliment.

"Bakit mo ako tinanong kung sino ang ama ng bata? Wala ka bang tiwala sa akin o 'di kaya'y na-background check mo ako?" Pwedeng iyan ang dahilan kaya ganiyan siya kailap makitungo sa akin.

Sino ba naman kasi ang matutuwa kapag nalaman nila na ang lalaking dinala ng kanilang pulis na anak bilang nobyo ay isa palang dating magnanakaw? Maski ako kung dalhan ako ni Baby Pen— uy advanced mag-isip!