BETWEEN FRIENDSHIP AND LOVE

CHAPTER 16 : A LIE FOR TZESIKA

4 χρόνια μετά

Τζέσικα POV

Έχω πολύ δουλειά και δεν προλαβαίνω να τα κάνω όλα μαζί.
- Τζέσικα!, ακούω τον φίλο μου τον Τζόναθαν να μου λέει βλέποντας με.
- Τι κάνεις? Πως είσαι?,με ρωτάει.
Του χαμογελάω .
- Καλά είμαι αλλά τρέχω πολύ.
- Λογικό. Η εταιρεία χάρις σε εσένα στέκεται περήφανη.
- Υπερβάλεις.,του απαντάω.
- Όχι καθόλου. Η Λυδία τι κάνει?,με ρωτάει.
- Άρχισε να περπατάει και ο Γκάμπριελ την κυνηγάει όλη μέρα.,του λέω.
Γελάει και κοιτάζει το ρολόι.
- Έχω αργήσει.,μου λέει.
- Ναι καταλαβαίνω!,του απαντάω καθώς φεύγει.
- Καλή ξεκούραση !,μου φωνάζει.

Κοιτάζω το κινητό μου. Δεν έχω κανένα μήνυμα οπότε όλα είναι καλά.
Φεύγω από την εταιρεία , μπαίνω στο αυτοκίνητο και ξεκινάω για να πάω στο σπίτι μου.

Όταν φτάνω ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Πηγαίνω στο δωμάτιο και βρίσκω τον Γκάμπριελ να κοιμάται με την κόρη μας.
Πηγαίνω και τους σκεπάζω.
Έπειτα πηγαίνω στο μπάνιο, κάνω ντουζ και βάζω τις πιτζάμες μου.
Πηγαίνω στην κουζίνα και κάθομαι στο τραπέζι. Ο Γκάμπριελ μου έχει ετοιμάσει γεύμα. Είμαι πραγματικά τυχερή.
- Τι ώρα γύρισες αγάπη μου?,με ρωτάει ο Γκάμπριελ τρίβοντας τα μάτια του από τον ύπνο.
- Πριν από λίγο.,του απαντάω.
- Πως πήγε η δουλειά?,με ρωτάει.
- όλα καλά. Κουράστηκα λίγο. Έτρεχα με τα σχέδια.,του εξηγώ.
- Η μικρή δεν σταμάτησε το περπάτημα. Αν συνεχίσει έτσι την βλέπω πρωταθλήτρια.,μου λέει.
Με πιάνουν τα γέλια.
Ο Γκάμπριελ δουλεύει σε μια εταιρεία με ηλεκτρονικά παιχνίδια και παράλληλα είναι και τεχνικός υπολογιστών. Τελευταία γράφει όμως ένα μυθιστόρημα με σκοπό να το βγάλει στην αγορά.
- Κάτσε μαζί μου!,του λέω και έρχεται και εκείνος και κάθεται στην διπλανή καρέκλα.
Ο έρωτας μας ξεκίνησε πριν δύο χρόνια. Δεν σταματήσαμε να έχουμε επαφές. Η φιλία μας κράτησε ώσπου ο Γκάμπριελ έκανε το πρώτο βήμα και με έκανε να καταλάβω πόσο πολύ τον αγαπάω . Στην συνέχεια παντρευτηκαμε και αποκτήσαμε την Λυδία μας!

Σαμάνθα POV

Μανχάταν!
Λατρεύω αυτή την πόλη και την ζωή μου εδώ. Δουλεύω σε τράπεζα και κάθε μέρα μπορώ και ξεχνιέμαι με τα προβλήματα της ημέρας. Με τον Λούκας δεν ξαναμιλησαμε παρά μόνο δύο φορές.
Έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα. Δεν υπάρχει χώρος για να μετανιώσεις για τα λάθη σου.
Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε τα γεγονότα .
Ακόμα αγαπάω τον Κόνορ......
Ακόμα δεν τα κατάφερα να τον βγάλω από το μυαλό μου. Με πλήγωσε και τον πλήγωσα και έπρεπε να προχωρήσω.
Είχα περιστασιακές σχέσεις αλλά μέχρι εκεί. Φοβάμαι το μόνιμο. Φοβάμαι μην καταλήξω ξανά όπως και τότε.
Σκέφτομαι πολλές φορές.....
Τι θα γινόταν αν δεν πηγαίναμε διακοπές?
Τι θα γινόταν αν ήμουν πιο θερμή στην σχέση μας και όχι καταπιεστική?
Η Λίνα είναι όμορφη αλλά σίγουρα είχε κάτι που σε εμένα δεν έβρισκε εξαρχής ο Κόνορ.
Πληκτρολογώ στο Φεισμπουκ το προφίλ του και μπαίνω. Τόσα χρόνια το απέφευγα αλλά σήμερα μου φαίνεται πολύ δύσκολο.
Να τος......
Πιο όμορφος από ποτέ.
Και δίπλα του ποζάρει η Λίνα. Μοιάζει με μοντέλο. Η κοιλιά της δείχνει φουσκωμένη και πίσω τους φαίνεται ένα ποτάμι.
Είναι μαζί και ερωτευμένοι ακόμη και μετά από τέσσερα χρόνια και μάλιστα περιμένουν και το παιδί τους.
Στην πιο κάτω φωτογραφία είναι και ο Λίον με την Μπέτυ.
Κράτησαν επαφές!
Δάκρυα αρχίζουν να τρέχουν από τα μάτια μου.
Μόνο εγώ έμεινα στα παλιά.
Όλοι έχουν κάνει βήματα.
Σηκώνομαι από την καρέκλα και πηγαίνω στην πόρτα. Βγαίνω από το γραφείο και πηγαίνω κάτω στην είσοδο.
Θέλω να πάω να τηλεφωνήσω στον Λουκα. Μου έλλειψαν τα παλιά αν και δεν θέλω να το πιστέψω.
Θέλω πίσω την παλιά Σαμάνθα.
- Που πηγαίνεις κούκλα?,με ρωτάει ο Πάτρικ. Είναι ένας καλός φίλος και ένας καλός συνάδελφος.
- Να τηλεφωνήσω στον παλιό μου συμμαθητή τον Λούκα και στην ξαδέλφη μου την Μπέτυ.,τον ενημερώνω. Βγαίνω από το κτήριο. Θέλω να πάω σπίτι και να ψάξω ήρεμη τα τηλέφωνα τους. Ούτε με την ξαδέλφη μου κράτησα επαφή όμως νιώθω πως έκανα λάθος.
Τρέχω στον δρόμο και κάτι με εξ φεντωνιζει μακριά.
Νιώθω να αιωρούμαι και να πετάω μέσα στο μαύρο κενό με τον πόνο να αναβλύζει από μέσα μου.
Εικόνες στιγμιαίες περνούν από το μυαλό μου και έπειτα..... έπειτα τα μάτια μου κλείνουν .

Μπέτυ POV

Το τηλέφωνό μου χτυπάει. Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω το ρολόι. Είναι τέσσερις και τέταρτο το πρωί.
Απαντάω.
- συγνώμη για την ενόχληση., ακούω μια αντρική φωνή.
- Ποιος είσαι?
- είμαι ο Πάτρικ. Δεν με ξέρεις αλλά ξέρω την ξαδέλφη σου. Είμαι συνάδελφος της. Σε έψαξα από τον υπολογιστή του γραφείου της. Ξέρω τι μπορεί να σκεφτείς αλλά δεν είναι αυτό. Η ξαδέλφη σου είχε ένα ατύχημα και είναι σοβαρά στην εντατική. Δεν έχει άλλο εκτός από εσένα.,με ενημερώνει.
Τον ρωτάω απευθείας σε πιο νοσοκομείο βρίσκεται και μόλις μου το λέει το κλείνω το κινητό και σηκώνομαι στεναχωρημένη από το κρεβάτι.
Αρχίζω να κλαίω.
Ο Λίον ξυπνάει ταραγμένος.
- τι έγινε μωρό μου?,με ρωτάει αγχωμενος.
- Η.....η Σαμάνθα....,του λέω κλαίγοντας με λυγμούς.
- Ναι ,τι?
- Είχε ατύχημα και είναι σοβαρά.,του λέω.
Σοκάρεται.
- και εσύ πως το έμαθες. Θέλω να πω αφού δεν μιλάτε.....
- Μου τηλεφώνησε ένας φίλος της και μου το είπε.
- Ντύσου.,μου λέει.
Τον κοιτάζω για λίγα δευτερόλεπτα πριν συνειδητοποιήσω ότι μου λέει να κάνω γρήγορα να πάμε να την δούμε.
Βγάζει το κινητό και τηλεφωνεί στον Κόνορ και στην Λίνα.

Αρκετή ώρα μετά είμαστε στο νοσοκομείο. Η Λίνα και ο Κόνορ φτάνουν μισή ώρα πιο μετά από εμένα.
Η Λίνα με αγκαλιάζει.
- πως είναι?,με ρωτάει.
- Δεν ξέρω ακόμη.,της λέω.
- Τηλεφώνησα στον Λουκα.,με ενημερώνει.
Η Λίνα ακόμη κρατάει επαφή με τον παλιό της κολλητό. Είναι ακόμη κολλητοί και είναι καλό αυτό.

Ο Λούκας καταφθάνει και εκείνος στο νοσοκομείο λαχανιασμενος μετά από τρεις ώρες.
- πως είναι?
- Δεν έχουμε νέα.,τον ενημερώνει η Λίνα αγκαλιάζοντας τον.
- Μα πως?, ρωτάει.
- Δεν ξέρουμε., απαντάω.
Πηγαίνουμε πάνω κάτω και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και τι να πούμε. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και η ζωή της κρέμεται από μια κλωστή. Όλοι φταίμε . Αυτό μόνο σκέφτομαι. Ο Λίον με αγκαλιάζει και μου δίνει ένα τρυφερό φιλί στο μέτωπο.
Τον αγαπάω τόσο πολύ.
Δεν θα μπορούσατε να αρνηθώ τα συναισθήματα μου ποτέ και τον έβαλα πάνω από τους φίλους μου. Η Λίνα και ο Κόνορ μας δέχτηκαν με τους υπόλοιπους δεν ξαναμιλησαμε.
Κάποιες φορές ξέρω πως πρέπει να γίνονται υποχωρήσεις αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε τίποτα.

Αυτό ήταν το κεφάλαιο για σήμερα!
Ελπίζω να σας άρεσε!