Kochać Amerykanina ||Noah Schnapp|| 3

18

Czekałam na Noah oczywiście nad stawkiem jak zawsze. Lou już dawno poszedł do dom a ja przez ten czas szykowałam się do wyjścia. Wtedy wyszłam z domu i zaczęłam powoli iść w stronę stawka.

Siedziałam na ławce przeglądając sobie instagrama a wtedy usłyszałam kroki zbliżające się w moja stronę. Wzięłam głowę do góry a moim oczom ukazał się on.

N- Jednak przyszłaś.

M- Co chcesz?

Zapytałam poirytowana. Już nie rozumiem tego człowieka, serio.

N- Ej co tak odrazu chamsko?

M- Nie mówię chamsko ale jak myślisz że mój ton mówienia w stosunku do ciebie jest chamski to trudno.

Noah patrzał się na mnie a następnie głośno westchnął. Powili usiadł obok mnie na ławkę a nasza konwersacja się zaczęła.

N- Wiem że cię to nie będzie zbyt obchodzić, lecz...

M- To po co mi to chcesz powiedzieć?

Spojrzałam na niego już z przy nudzeniem. Nie po to się poświęciłam specjalnie dla niego, żeby on mi powiedział „Wiem że cię to nie będzie zbyt obchodzić". To wtedy po cholerę tu przyszłam!

N- Dobra nie będę ciągnął. Chciałbym ci powiedzieć, że...

Jego głowa poszła w dół. Wyglądał na dość zdenerwowanego i smutnego.

M- Że?

N- Maja. Wyprowadzam się. Znów lecę do stanów. Na zawsze.

Moje uszy nie mogły dowieźć tego, co usłyszały. Byłam w szoku a w środku poczułam ciężar. Nie mogłam tego przetworzyć. To za szybko się dzieje.

M- Czekaj co? Ty tak na poważnie?

Spytałam z niedowierzaniem w głosie. Noah kiwnął głowa na znak, że to prawda.

M- O kurna... Tylko,Co ja mam z tym wspólnego?

N- No cóż... Ciężko mi o ty mówić i wiem że to tez dziwnie zabrzmi ale...

M- Ale?

N- Mamy jeszcze tydzień by się spakować i tak myśle...

M- Nie noah. Nie Będzie tak jak wtedy ja miałam.

N- Ale daj mi dokończyć.

M- Noah! Nie mogę. Przepraszam.

N- Maja. Czekaj. Wysłuchaj mnie.

Wtedy złapał mnie za dłoń a ja odruchowo odwróciłam głowę do niego. Patrzyliśmy sobie w oczy. Widać było po nich, że mu jest bardzo przykro.

M- Z czego?

N- Chciałbym, abyś No wiesz. Abyśmy chociaż ten ostatni czas spędzić razem. Już mnie kolejny raz nie zobaczysz.

Kiedy on to mówił, łamał mu się głos.

M- Co masz na myśli?

N- No wiesz. Jesteś jedyna osoba z która jakimś cudem gadam. I tez ty jako jedyna znasz mnie najlepiej ze wszystkich. Chciałbym aby ten tydzień był dla nas magiczny. Chociaż to. Wtedy będziesz mieć ode mnie spokój na zawsze.

Trochę dziwnie mi się tego słucha. Jakby... dobrze ze ma tego świadomość że już nie chciałabym nigdy go zobaczyć No ale nie wiem... jakoś tak dziwnie bo jednak nie oszukujmy się, jest tą osoba która znam bardzo dobrze. Pomimo tego co mi zrobił , nie chciałabym żeby przez ten ostatni tydzień w Polsce czuł się samotny i przygnębiony.

M- Uhhh... No dobra.

Odparłam wzdychając głośno. Noah uśmiechnął się lekko a po chwili poczułam jak mnie przytula.

N- Dziękuje.

M- Emmm... nie ma za co? A tak to mam pytanie.

N- Tak?

M- Dlaczego się znów wprowadzacie do Ameryki?

N- No cóż... Życie w Polsce już tak nas nie fascynuje jak rok temu, chociaż kocham ten kraj ale ogólnie to rodzice jakoś tak stwierdzili.

M- Rozumiem. Mam nadzieje, że jakoś dasz tam radę.

N- Wydaje mi się ze dam. Chyba.

Ciężko mi się z nim gadało. Bardzo. Teraz przez tydzień mam przy nim być bo się wyprowadza. Mogłam w sumie się nie zgadzać by mu jakoś „towarzyszyć" przez ten czas, lecz nie lubię zostawiać tak o ludzi. Zrobił mi krzywdę i to wielka nie do wybaczenia.

M- Okej. Ja muszę już iść. Sorry że tak szybko ale muszę pewne sprawy załatwić.

N- Oh No ok.

M- Pa noah.

N- Do zobaczenia.

Wstałam z ławki i ruszyłam powili w stronę domu. Cały czas przetwarzałem to że za tydzień już go nie spotkam w ogóle. Z jednej strony to wielki plus, bo da mi spokój i już go zapewne nie zobaczę. A czy są minusy? Nie wiem. Może jakieś są ale nie znalazłam ich jeszcze. Albo i będzie tak, że tych mionowe w ogóle nie Będzie. Oj nie wiem. Zobaczy się.

***

SIEMANKO💞
Sorka że taki dziś krótki rozdział, nie mam dziś zbytni czasu i pisze to na dosłownie ostatnia chwile i mam nadzieje ze to doszacujecie😩
LOVE U💜🦋