ep7

437 25 1
                                    

တာရာစိတ်ညစ်ညစ်နဲ့အိမ်ကထွက်လာပြီးကျောင်းသို့ရောက်လာခဲ့တယ်။ကျောင်းရှေ့တွင်မတ်တပ်ကြီးရပ်ပြီးကျောင်းကြီးကိုသာငေးကြည့်နေမိတယ်။ဘာလို့လဲ......ဘာလို့ငါတစ်ခါမှမမြင်ဘူးမတွေ့ဘူးတဲ့သူနဲ့လက်ထက်ကမယ်တဲ့.....ဟာ.....

တာရာအတွေးတွေကိုလက်စဖျောက်ပြီခေါင်းကိုခါးရမ်းလိုက်တယ်။

''အွန့်...''

ထွန်းထွန်းကတာရာကိုတွေ့တာနဲ့နောက်ကနေသိုင်းဖတ်လိုက်တယ်။တာရာလဲလန့်ပြီးနောက်လှည့်ကြည့်တော့ထွန်းထွန်းဖြစ်နေတယ်။လူကစိတ်ညစ်နေရတဲ့ကြားထဲသူကတစ်မျိုး....

''ဖယ်စမ်းပါကွာ!''

တာရာ ထွန်းထွန်းကိုတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။

''မင်းကလဲချေလိုက်တာ''

''အယ်....ငါသူငယ်မျက်နှာမကောင်းပါလား...ဘာဖြစ်နေတာလဲ''

''ပြီးမှပြောပြမယ်....ဟိုကောင်ကျော်သူကော''

''ကန်တင်းမှာဖြစ်မှာပေါ့....လာသွားမယ်''

ထွန်းထွန်းနဲ့တာရာ ကန်းတင်းဘက်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ထင်တဲ့အတိုင်းဘဲကျော်သူစားသောက်ဆိုင်ထဲတွင်စာထိုင်ဖတ်နေသည်။

''ဟေ့ရောင်....!မင်းကလဲနော်ကျောင်းပြီးတာနဲ့နိုင်ငံခြားသွားရမယ်ဆိုတော့စာတွေကြိုးစားနေလိုက်တာများမပြောချင်ဘူး''

''မဟုတ်ပါဘူးကွာ....ဒီလိုပါ....ဟင်...တာရာဘာဖြစ်နေတာလဲမျက်နှာလဲမကောင်းပါလား။ဘာလဲတစ်ခုခုဖြစ်လာခဲ့လို့လား''

ကျော်သူကမေးလိုက်တော့တာရာခေါင်းလေးငြိမ့်ရုံသာပြန်ဖြေသည်။ထိုအခါထွန်းထွန်းမှ

''မင်းပြောတော့ပြောပြမယ်ဆို...ပြောပြအမြဲတမ်းပြုံးပျော်နေတဲ့ငါသူငယ်ချင်းလေးကဒီလိုကြီးမှိုင်နေတော့ငါမနေတတ်ဘူးကွ''

တာရာလဲသက်ပျင်းကို..ဟင်း...ခနချပြီးစကားစလိုက်တယ်

''ငါလက်ထပ်ရတော့မယ်''

''ဘာ!''
ကျော်သူနဲ့ထွန်းထွန်းနှစ်ယောက်ပြိုင်တူအော်လိုက်ချင်းဖြစ်သည်။

''မင်း....တကယ်ပြောနေတာလား''

''ဒီလိုကိစ္စမျိုးကိုငါလိမ်မလားကွ''

Default Title - Started with hatred(အမုန်းဖြင့်အစပျိုးသော)Where stories live. Discover now