Default Title - Started with hatred(အမုန်းဖြင့်အစပျိုးသော)

ep-19

ဒီလိုနဲ့ဘဲ သိုက်တို့မိသားစု ဟာ လေဆိပ်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြတယ်။သိုက်တို့လေဆိပ်ထဲဝင်ကာဖွားအေဖြစ်သူမှာကြားချက် များကို နားထောင်ကာ ခေါင်တစ်ငြိမ့်ငြိမ့် လုပ်နေလေရဲ့။

''ဟဲ့ မြေး အဖွားပြောတာကြားလား ခေါင်းကြီးဘဲတစ်ချိန်လုံး ငြိမ့်နေတယ်''

''ကြားပါတယ် အဖွားရယ် ကြားရပါ များလွန်းလို့အလွတ်တောင်ရတော့မယ်''

''အေး...အဲ့လိုအလွတ်ရအောင်နီးပါး ပြောနေတာတောင်မင်းက ကွယ်ရင် ကွယ်သလိုလုပ်တာလေ''

ဖွားအေဖြစ်သူကမျက်စောင်းလေးပင့်ကာပြောတော့....သိုက်ကသူအဖွား ကိုပြေးဖတ်ကာ သိပါတယ် ဟုသာပြောနေရတယ်။လူကသာအဖွားကိုဖတ်ထားတာ မျက်လုံးကဘေးပတ်ဝန်းကျင်းကို မျက်လုံးကစားနေလေရဲ့....။ဟိုအကောင်ကို သူလေဆိပ်လိုက်ပို့မှာဘဲကို ဘာလို့မတွေ့တာလဲ။

''ဟို အဖွား သား Toilet ခဏသွားလိုက်အုံးမယ်''

''အေးအေး သွားသွား...အဖွားလဲခဏနေဝင်ရတော့မှာ...ဟိုရောက်ရင်ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်နော်....အဖွားဝင်တော့မယ်...အဖွားမှာတာတွေမမေ့နဲ့နော်....ပြီးတော့အောင်မင်းဆက်..သား မင်းလဲမင်းအဖေကိုလာတွေ့အုံးအလုပ်တွေကို...မြေး သိုက်ဉီးစီးနေပြီဘဲကို''

''ဟုတ်ကဲ့ပါ...သား...လာလည်ပ့မယ်။သားလာလည်ရင်တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်လာမလည်ဘူး လေး ငါးလလောက်လာနေပြစ်မှာနော်..အဲ့ကျမောင်းမထုတ်နဲ့နော်အမေ''

''အမယ်လေး...တစ်သတ်လုံးလာနေလဲရပ့ရှင့်''

ဟားး...ဟား...ဟား...
ဟားး...ဟား...ဟား...

သားအမိနှစ်ယောက်ပြိုင်တူရီနေကြပြီး...တစ်အောက့်ကြာတော့...အဖွားဖြစ်သူလဲလေယာဉ်ပေါ်တတ်သွားလေရဲ့....သိုက်လဲ Toilet ဝင်ပြီးပြန်ထွက်လာတော့မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်ဒေါသတွေက ပြောမပြတတ်အောင်ထွက်လာပြီး လက်သီးကို ကျစ်နေအောင် ဆုတ်ထားမိတယ်။
..............  ..............
''တာရာ...ကျေးဇူးပါဘဲကွာ...အမြဲငါ့ဘက်ကိုကြည့်ပေးလို့''

''ဟမ်!....အော်...ရပါတယ်သူငယ်ချင်းတွေအချင်းချင်းပြောစရာမှမလိုတာ''