Default Title - Started with hatred(အမုန်းဖြင့်အစပျိုးသော)

ep-10

''ဟျောင့်တွေဘာလိုလိုနဲ့ကျောင်းနောက်ဆုံးနေ့တောင်ရောက်ပြီကွာ.....''

ထွန်းထွန်းကစကားစလိုက်သော်လည်းတာရာနဲ့ကျော်သူမှာအသက်မပါသောသူများကဲ့သို့ပင်မျက်နှာသေကြီးနဲ့ငူငူကြီးထိုင်နေကြတယ်.......

''မင်းတို့နှစ်ကောင်ကလဲကွာ.....မျက်နှာကလဲ....ကျောင်းပီးတာပျော်နေကြရမှာကိုသေတွင်းထဲကျမှာ​ကြောက်နေတဲ့မျက်နှာတွေနဲ့''

ထိုအခါကျော်သူမှ

''မင်းမသိတာတွေအများကြီးရှိပါတယ်ထွန်းထွန်းရာ''

''ငါသိပါတယ်ကျော်သူရာမင်းကနိုင်ငံခြားမှာကျောင်းဆက်တတ်ကမှာမလားငါသိပါတယ်ကွာ...ငါလဲစိတ်မကောင်းပါဘူးဒါပေမယ့်လဲမတတ်နိုင်ခဲ့ဘူးကွာ...''

''အေးပါ.....တာရာမင်းအိမ်အစောကြီးပြန်မှာလား''

ကျော်သူခေါ်တော့မှသတိပြန်ဝင်ဟန်ရှိတဲ့တာရာက

''ဟမ်!....အမ်....အော်....မပြန်ပါဘူး...နည်းနည်းနောက်ကျမှပြန်မယ်လေ....ဘာဖစ်လို့လဲ''

''ငါမင်းကိုပြောစရာရှိလို့တာရာ...အဲ့ဒါလေ''

''အင်းပြောလေ''

''မဟုတ်ဘူး ဟိုငါတို့နှစ်ဘဲရှိတဲ့ချိန်ပြောချင်တာ''

ထိုအခါထွန်းထွန်းမှ

''မင်းတို့ကလဲကွာ....ခွဲခြားခွဲခြားနဲ့....ရပါတယ်ငါအရင်သွားနှင့်မယ်ကျောင်းထိပ်ကစောင့်နေမယ်''

ထွန်းထွန်းလည်းပြောပြီးတာနဲ့ထွက်သွားခဲ့သည်။

''မင်းဘာပြောမို့လဲကျော်သူ''

''ဟိူ..ငါပြောရင်မင်းစိတ်ဆိုးမှာကြောက်လို့ပါကွာ''

''မင်းကဘာကိစ္စပြောမလို့အဲ့လောက်တောင်စကားပလ္လင်ခံနေရတာလဲ....ဟား''

တာရာ...ကျော်သူအားစကားပြောရင်းခေါင်းခါပီးရီမိသည်။ထိုအခါကျော်သူလဲရှက်ရှက်ဖြင့်လိုက်ရီကာ

''ဟိုငါမင်းကို....ချစ်တယ်...တာရာ''

တာရာတစ်ကိုယ်လုံးတောင့်ခဲသွားပြီးလှမ်းနေသောခြေလှမ်းတွေပါရပ်တန့်ကုန်သည်။