Hinde ko alam martyr na nga siguro ako, mahina? I dont know kasi minsan kaya kong lumaban minsan naman pag sobra na akong nasasakatan at nilalamun na ng lungkot tong dib-dib kusa nang humihina ang sarili ko, masakit masaktan oo, ang sakit karugtong yun pag pagmahal ka kasi hinde naman masaya lang palagi. parating may pagsubok na dumarating kaya kakayanin ko ito. Hinde ako susuko. Kahit masakit?
Dahil sa arawa-araw na nakikita mismo ng mga mata ko at nahahawakan ang proweba ng kanyang pagtatksil, wala naman akong magawa kasi mahal ko siya. Ayaw ko nang tumakbo..pagod na ako sa paulit-ulit na pagtakbo at pag iwan sa kanya para matoto lang siya. kasi kahit gagon ayaw namang tumigil sa pagdating ang mga problema.
Every single day tinatanong ko ang sarili kong hangang saan lang ang kaya ko, kong hangang sa dulo ba kakayanin ko to. Kasi sa bawat araw na nakikita ko ang babae niya sa mismong pamamahay namin parang paulit-ulit niya lang sinasaksak ang karayum sa puso ko. Wala akong magawa! Kasi siya na mismo ang nagsabi. at kagustuhan niya na yon! Ano pabang laban ko? Wala na ang maghintay nalang na dumating ang milagro.
Bawat araw linalakasan ko ang loob ko para sa mga anak ko. Hinde naman sila nag tatanong pero alam kong nakakahalata na sila, lumalayo na si harvey ama nito si stacey naman hinde masayahin gaya ng dati. Tanggap ko nama ehh! Kaya kong tanggapin pero ang patirahin ang babae niya sa loob ng pamamahay namin at narito pa ang mga anak ko, parang sinampal ko sa sarili kong katangahan ko ng paulit.ulit..
Ayaw kong magmakaawa sa kanya kasi nga diba? Noong una palang sinabi ko na sa kanyang ayaw ko, pero pinilit niya kasi daw baka anong mangyari sa babae niya ako nalang daw ang umintindi! Bakit ako inintindi niya bah? Simpli lang naman ang gusto ko!, diko naman siya ipinagkakait sa babae niya, wag niya lang patirahin yon samin! May mga bata masasaktan sila. Takot siyang baka kong anong magyari sa anak niya sa labas? Ehh yong anak namin? Ano akala niya di sila masaaktan sa desisyon niya?. Putang-iang buhay to ohh!
Ang sakit sakit! Nito sa part ko! Kasi ako yong asawa mismong kabit sa bahay ko nakatira. Sory siya ng sory pero wala ehh! Di niya na mababago ng sorry niya ang lahat! Di nga niya sinadya pero di siya nag ingat! Nangako siya ehh!! Nangako siyang magiging maayos ng lahat pero isang araw nalang nasa mismong pintuan na namin ang kataksilan niya.
FLASHBACK:
Pupuntah sana kaming bagyo non para magbakasyon kasama na sina leah don, handa na sana ang lahat non ready na ang mga bata. ang lalaki pa nga ng mga ngiti papunta na sana kami kina greg para sa isang van nalang ang sakayan namin. Ng habang linalagay ko lahat ng bag sa sofa na kakailanganin namin bigla nalang may nag door bell.
Kent ikaw muna ang mag bukas, sabi kina leah tayo na ang pupuntah ron! Sabi ko sa kanya akala ko talaga sina leah yon ala naman akong inaasahan na bibisita.
Mga ilang minuto rin nang namalayan kong hinde pa nakakabalik si kent sa sala, tsaka ala namang maingay na boses ang naririnig ko kay minabuti konang puntahan ito.
"Kent sino yan? Tanong ko salikod niya ang lapad kasi ng likod niya halos ma block niya na ang pintuan.
"Angel..sabi niya sakin na nakaharap na, pero diko parin makita kong anong meron pero sigurdo ako na may tao talaga, ang mukha niya di mapinta-nagsusumamo na nagmamakaawa. He's acting weird all of a sudden mismong sa ekspresyon niya lng nagsimula nang kumabog ang dib-dib ko kinakabahannako kahit I dont even know kong anong nagyayari.
"Kent sino yan, what's happening alam kong may tao sa likod mo. Let me see. Mahinahon kong sabi - but fear si written all over my face, nanlalamig na talaga ang boung katawan ko. I'm not being over acting but kent's expression is full of fear. Kaya i feel like I - was bout to panic.
Tinabig ko ang katawan niya, and to my horror it felt lik huminto yong pagakbog ng dib-dib ko tapos biglang kumabog ulit. The woman in front of me is crying and it seems true walang bahid ng acting. alam ko ang fake na luha sa hinde, kaya ewan ko kusang tumulo ang luha ko habang nakakatitig sa tiyan ng babae. And the bag on her side it was big...and fear is invading my whole being..nagsimula nang pumiyok ang boses ko- naramdaman ko ang mainit na pag yakap sakin ni kent bawat hikbi ko lalong humihigpit nag mga yakap niyang yon. I closed my eyes and that time, I told to my self that love was full of surprises and challenges it was like, it's testing my whole kong hangang saan. It was painful...it was deep.
