🅾︎🆁🅿︎🅷🅰︎🅽

Part 2

" Т-Та энд юу хийж байгаа юм? "

" Орж ирж болдоггүй юм уу? "

" Юу?? "

" Доошоо бууж хоолоо ид гэсэн. Эмэгтэй юм байж эр хүний өмнө нүцгэн зогсох сайхан байна уу? Ичих булчирхайгүй юм уу? "

гэснээ гараад явчихлаа. Би хэсэг бантаж зогсож байгаад хувцасаа өмсөөд доош буулаа.

▪️Жиминий талаас▪️

Мари гэх охин дээд давхараас бууж ирж байлаа. Богино шорт, сул цагаан пудволк, нойтон үс...Новш гэж! Үнэхээр халуухан юмаа.

▪️Маригийн талаас▪️

" Өө Мари миний охин буугаад ирэв үү? Наашаа суу " гээд ээж намайг Жиминий өөдөөс харуулж суулгалаа.

Аав: Сайхан хооллоорой~

Ийм гоё хоол анх удаа л харж, идэж үзэж байна. Амаа олохгүй идэж байтал ээж ам нээлээ.

Ээж: Мари миний охин сургуулиа төгсчихсөн биз дээ? Дээд сургуульд үргэлжлүүлж сурна биз дээ?

" Сургуулиа төгссөн л дөө гэхдээ. Дээд сургуульд сурах бодол байхгүй ээ. Төлбөр нь их үнэтэй шүү дээ."

Аав: Юу ярьж байгаа юм? Дээд сургуульд сургалгүй яадаг юм. Манайх тийм ч яадгаа алдсан, хүүхдээ боловсролтой болгож чадахааргүй, ядуу айл биш шүү. Охиноо заавал дээд сургуульд сургана.

Ээж: Миний охин ямар мэргэжилтэй болохыг хүсдэг юм?

" ....Өмгөөлөгч..."

Ээж: Хөөх нээрээ юу? Гоё мэргэжил шүү. Ээж нь маргааш гэхэд л чамайг мэргэжилийн чинь дагуу дээд сургуульд оруулчихна. Маргааш хичээлдээ явахдаа бэлдээрэй~

" Маргааш шууд уу? "

Ээж: Тиймээ~

гэж ярьсаар оройн хоолоо идэж дууслаа. Намайг ширээн дээрх хоол, аяга тавгыг цэвэрлэж байтал ээж гарыг минь барьж зогсоов.

Ээж: Миний охин энийг битгий хурааж цэвэрлэ. Зүгээр л энд нь үлдээчихээ. Үйлчлэгч цэвэрлэчихнэ.

" Зүгээрээ~ Хоол идсэнийхээ дараа үлдэгдэл зүйлсээ цэвэрлэсээр байгаад сурчихсан юм. Би аяга угаачихъя. Та явж амардаа~"       гээд ээж аав хоёрыг цааш нь явуулаад аягаа угааж эхэллээ.

Аяга угааж дуусчихаад гараа арчаад байж байтал нэг хүн амыг минь дараад, намайг чирсээр гадаа талбайд гарч ирлээ.

" Яаж байна аа?! "

Жимин: Чи энэ гэрээс зайл. Аль болох хурдан зайл. Би чамайг энд байлгамааргүй байна.

" Яагаад? "

Жимин: Чамд шалтгаанаа тайлбарлах ёстой юу?! Энэ гэрээс хурдан арилж үз. Тэгвэл чамд ч дээр.

" Би ээж аавтай байж болохгүй юм уу? Яагаад би бусадтай адил эцэг эхийн хайрыг мэдэрч болохгүй юм уу? "

Жимин: Тэд чамайг хэзээ ч өөрсдийн охиноо гэж бодохгүй.

гэх хүйтэн үгийг хэлчихээд намайг ганцааранг минь тэнд үлдээлээ. Тэрний хэлдэг үнэн шүү....Намайг юу гэж төрсөн хүүхэд шигээ бодох вэ дээ. Ингэж бодох төдийд л саяхан байсан баяр баясал үгүй боллоо.

Санаа алдсаар өрөөндөө орж ирээд орондоо орлоо. Өрөөндөө орж ирээд удаагүй байтал Жимин ах дахиад л гаднаас орж ирээд, хаалга түгжчихлээ.

" Ю-Юу болсон бэ?"       гэж сандарсаар асуувал Жимин наашаа улам их ойртох аж. Тэгээд нүүрэнд минь тулж ирлээ. Тэгсэнээ ирүүнээс минь чангахан базав.

" Сая миний гадаа хэлсэн зүйлийн тухай ээж аавд хов зөөгөөд үзээрэй. Би тийм ч сайхан ааштай хүн биш шүү! "     гэж шүдээ зууж хэлээд гараа суллалаа. Би өвдсөн ирүүгээ барьж байтал гаднаас хэн нэгэн түгжээтэй хаалгыг онгойлгох гэж оролдов.

: Мари миний охин яагаад хаалгаа түгжчихсэн юм?      гэхэд Жимин надад чимээгүй байхыг санууллаа.

" А-Аан ээжээ би хувцасаа сольж байнаа."

Ээж: Өө тийм үү?

" Яасан? Миний хэрэг гараа юу?"

Ээж: Аан ээж нь харин чамайг маргааш өглөө Жимин ахаараа сургуульдаа хүргүүлээрэй гэж хэлэх гээд л.

" А-Аан за ойлголоо."

Ээж: Сайхан амраарай~

" Заа. Та ч бас сайхан амраарай~"

Ээжийг явсаны дараа Жимин ах ч бас өрөөнөөс гарахаар хаалгыг зүглэв. Яг гарах гэж байснаа хойш эргэж харан над руу тийм гэхийн аргагүй харцаар ширтлээ.

Жимин: Өглөө уулзъя дүү минь...

-

Vote💙

-