part10

2.8K 95 0
                                    

နှစ်​ယောက်အိပ်ကုတင်ကျယ်ကြီး​ပေါ်မှာအရင်ဆုံးလူးလွန့်လာသူက​နေကောင်းစစ်ကြွယ်။

"ငယ်  ငယ်"

နေကောင်းစစ်ကြွယ်အသံကြောင့်
အာကာ့မှာနိုးလာရသည်။

"နေကောင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ငယ်ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး  ငယ့်ကိုသွားကြည့်ရမယ်"

ထ​ပြေးသွား​သော​နေ​ကောင်းစစ်ကြွယ်​နောက်အာကာအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်လိုက်ရပြန်​သည်။

______________________________________

"မိ​အေး အဲ့ဒါဘာလုပ်​နေတာလဲ"

ငယ်အခန့်ရှေ့မှာတဝဲလည်လည်လုပ်နေသောမိအေးကိုသူမေးလိုက်သည်။

"သခင်း​လေးကိုမနက်စားဖို့လာ​ခေါ်တာသူ​ဌေးအထဲကဘာသံမှမကြားရဘူး"

နေကောင်းစစ်ကြွယ်နှလုံးခုန်နှုန်းတွေ
မြန်လာသည်။
ငယ်​ဘာမှမ​ဖြစ်ပါ​ဘူး ဘာမှမဖြစ်ဘူး...

လော့မချထားတဲ့အခန်းတံခါးကို
အသာလေးဖွင့်လိုက်ရာမြင်လိုက်ရတဲ့
မြင်ကွင်းကြောင့်သူပြာယာခတ်သွားသည်။

"ငယ်!"

ငယ်ကညကအတိုင်းဘာအဝတ်အစားမှမရှိ
တော်သေးသည်။
မိအေးဝင်မလာလိုက်လို့။

"သွေး ​သွေး​တွေ"
အိပ်ရာခင်းနှင့်စောင်များမှာလဲအဖြူအနီအရည်တေပေရေလျက်။

နဖူးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့
ကိုယ်အပူချိန်ကမီးသွေးခဲကိုင်ထားရသလို..

"အာကာ​ရေ..."

"​နေ​ကောင်းဘာဖြစ်"

"ငယ်ကို​ဆေးရုံပို့မှရမယ်"

"ငါကားထဲက​စောင့်​နေမယ်"

_____________________________________

"အာကာ​ရာအ​မြန်​မောင်း​စမ်းပါ  ဒီမှာငယ်က"

"အေး​ပါက​ွာ ငါလဲ​မောင်း​နေတာပဲ   ဟာ​နေ​ကောင်းမငိုနဲ့​လေ"

"ငါ့​ကြောင့်​ကွာ  ဟား...."

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး​ဆေးရုံ​ရောက်ရင်​ကောင်းသွားမှာ"

​ဆေးရုံရဲ့ VIP ROOMထဲမှာ​ဆေးပုလင်းချိတ်ထား​သော​ကောင်း​လေးကိုကြည့်​နေ​သော​
ကောင်​လေးနှင့်ထို​ကောင်​လေးကိုကြည့်​နေ​သော​နောက်ထပ်​ကောင်​လေးတ​ယောက်တို့ရှိလေ​သည်။

"လူနာ​ရှင် ​ဒေါက်တာ​ခေါ်​နေပါတယ်"

"အာကာငါသွားလိုက်ဦးမယ်ငယ့်ကို့တချက်ကြည့်ထား"

"အင်း"
ခသက်ကြွေမင်းကိုတော့တကယ်ငါမနာလိုဘူး....

________________________€_______%______

"ထိုင်ပါ"
"လူနာကအားနည်းလို့မေ့သွားတာပါ ​နေ့လည်​လောက်​ဆေးရုံဆင်းလို့ရပီ လူနာကိုအားရှိစေမဲ့အစားအသောက်တွေကြွေးပါ နောက်ဆိုဒီလိုကိစ္စတေကိုသတိထားစေချင်တယ်
ဒါကအခန့်မသင့်ရင်အ​ကြော​တွေ​သေသွားနိုင်တယ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"​ကောင်းပါပီ သားရဲ့ဒဏ်ရာ​တေကို​ဆေးထည့်ရမည်"

"မထ​ည​့်​ဘူး  လုံးဝမထည့်ဘူး"

"မထည့်လို့နရဘူးလေသားရဲ့ ပိုးဝင်သွားရင်ပိုဆိုးသွားနိုင်တယ်"

"မထည့်ဘူးလို့ပြောပီးပီလေ ​ဒေါက်တာ​ပြောချင်တာဒါပဲမလားသွား​တော့မယ်"

ထထွက်သွား​သော​ကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း​ဒေါက်တာသက်ပြင်းတချက်ချလိုက်သည်။

_________________________________

"ငယ်သတိရပီလား"

နေကောင်းစစ်ကြွယ်ကိုတွေ့တော့ခသက်ကြွေမျက်ခုံးများစုကုတ်သွားသည်
ဘာစကားမှတော့မပြော။

"​ဒေါက်တာက​ပြောတယ်​နေ့လည်​ဆေးရုံဆင်းလို့ရပီတဲ့"

"......"

"ငယ်တခုခု​ပြောဦး​လေ"

"......"

"ငယ်!"

"နေ​ကောင်း​ရာ ​သူနားပါ​စေကွာ".

"အော် ​အေ​အေ"

အိမ်ပြန်တဲ့တလျောက်လုံးလဲကားလေးက
တိတ်ဆိတ်စွာ
ငယ်ကလဲဘာစကားမှမပြောသလို
အာကာကလဲဘာမှမပြော။

ငယ်ကကားအပြင်ကရူခင်းများကို
ငြိမ်သက်စွာကြည့်နေသည်
ငယ်ကတည်ငြိမ်လွန်းလှသည်။

ငယ့်ကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့သူ့ရဲ့ပူ​လောင်တဲ့စိတ်အစဥ်မှာလဲမီးကို​ရေနဲ့ပတ်လိုက်သလို
အေးချမ်းသွားရပါတော့သည်......

__________________________________


အချစ်၌ကျရှုံးခြင်း(complete)Where stories live. Discover now