နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာအရင်ဆုံးလူးလွန့်လာသူကနေကောင်းစစ်ကြွယ်။
"ငယ် ငယ်"
နေကောင်းစစ်ကြွယ်အသံကြောင့်
အာကာ့မှာနိုးလာရသည်။
"နေကောင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ငယ်ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး ငယ့်ကိုသွားကြည့်ရမယ်"
ထပြေးသွားသောနေကောင်းစစ်ကြွယ်နောက်အာကာအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့်လိုက်ရပြန်သည်။
______________________________________
"မိအေး အဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ"
ငယ်အခန့်ရှေ့မှာတဝဲလည်လည်လုပ်နေသောမိအေးကိုသူမေးလိုက်သည်။
"သခင်းလေးကိုမနက်စားဖို့လာခေါ်တာသူဌေးအထဲကဘာသံမှမကြားရဘူး"
နေကောင်းစစ်ကြွယ်နှလုံးခုန်နှုန်းတွေ
မြန်လာသည်။
ငယ်ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဘာမှမဖြစ်ဘူး...
လော့မချထားတဲ့အခန်းတံခါးကို
အသာလေးဖွင့်လိုက်ရာမြင်လိုက်ရတဲ့
မြင်ကွင်းကြောင့်သူပြာယာခတ်သွားသည်။
"ငယ်!"
ငယ်ကညကအတိုင်းဘာအဝတ်အစားမှမရှိ
တော်သေးသည်။
မိအေးဝင်မလာလိုက်လို့။
"သွေး သွေးတွေ"
အိပ်ရာခင်းနှင့်စောင်များမှာလဲအဖြူအနီအရည်တေပေရေလျက်။
နဖူးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့
ကိုယ်အပူချိန်ကမီးသွေးခဲကိုင်ထားရသလို..
"အာကာရေ..."
"နေကောင်းဘာဖြစ်"
"ငယ်ကိုဆေးရုံပို့မှရမယ်"
"ငါကားထဲကစောင့်နေမယ်"
_____________________________________
"အာကာရာအမြန်မောင်းစမ်းပါ ဒီမှာငယ်က"
"အေးပါကွာ ငါလဲမောင်းနေတာပဲ ဟာနေကောင်းမငိုနဲ့လေ"
"ငါ့ကြောင့်ကွာ ဟား...."
"ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆေးရုံရောက်ရင်ကောင်းသွားမှာ"
ဆေးရုံရဲ့ VIP ROOMထဲမှာဆေးပုလင်းချိတ်ထားသောကောင်းလေးကိုကြည့်နေသော
ကောင်လေးနှင့်ထိုကောင်လေးကိုကြည့်နေသောနောက်ထပ်ကောင်လေးတယောက်တို့ရှိလေသည်။
"လူနာရှင် ဒေါက်တာခေါ်နေပါတယ်"
"အာကာငါသွားလိုက်ဦးမယ်ငယ့်ကို့တချက်ကြည့်ထား"
"အင်း"
ခသက်ကြွေမင်းကိုတော့တကယ်ငါမနာလိုဘူး....
________________________€_______%______
"ထိုင်ပါ"
"လူနာကအားနည်းလို့မေ့သွားတာပါ နေ့လည်လောက်ဆေးရုံဆင်းလို့ရပီ လူနာကိုအားရှိစေမဲ့အစားအသောက်တွေကြွေးပါ နောက်ဆိုဒီလိုကိစ္စတေကိုသတိထားစေချင်တယ်
ဒါကအခန့်မသင့်ရင်အကြောတွေသေသွားနိုင်တယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကောင်းပါပီ သားရဲ့ဒဏ်ရာတေကိုဆေးထည့်ရမည်"
"မထည့်ဘူး လုံးဝမထည့်ဘူး"
"မထည့်လို့နရဘူးလေသားရဲ့ ပိုးဝင်သွားရင်ပိုဆိုးသွားနိုင်တယ်"
"မထည့်ဘူးလို့ပြောပီးပီလေ ဒေါက်တာပြောချင်တာဒါပဲမလားသွားတော့မယ်"
ထထွက်သွားသောကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်းဒေါက်တာသက်ပြင်းတချက်ချလိုက်သည်။
_________________________________
"ငယ်သတိရပီလား"
နေကောင်းစစ်ကြွယ်ကိုတွေ့တော့ခသက်ကြွေမျက်ခုံးများစုကုတ်သွားသည်
ဘာစကားမှတော့မပြော။
"ဒေါက်တာကပြောတယ်နေ့လည်ဆေးရုံဆင်းလို့ရပီတဲ့"
"......"
"ငယ်တခုခုပြောဦးလေ"
"......"
"ငယ်!"
"နေကောင်းရာ သူနားပါစေကွာ".
"အော် အေအေ"
အိမ်ပြန်တဲ့တလျောက်လုံးလဲကားလေးက
တိတ်ဆိတ်စွာ
ငယ်ကလဲဘာစကားမှမပြောသလို
အာကာကလဲဘာမှမပြော။
ငယ်ကကားအပြင်ကရူခင်းများကို
ငြိမ်သက်စွာကြည့်နေသည်
ငယ်ကတည်ငြိမ်လွန်းလှသည်။
ငယ့်ကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့သူ့ရဲ့ပူလောင်တဲ့စိတ်အစဥ်မှာလဲမီးကိုရေနဲ့ပတ်လိုက်သလို
အေးချမ်းသွားရပါတော့သည်......
__________________________________
YOU ARE READING
အချစ်၌ကျရှုံးခြင်း(complete)
Short Story"ခင်ဗျားသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်နေကောင်းစစ်ကြွယ်" ခသက်ကြွေ "ဒါကမင်းကိုချစ်လို့ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အတ္တတေမို့အပြစ်မတင်နဲ့ငယ်" နေကောင်းစစ်ကြွယ်
