Slipping || Niall Horan ||

Chapter Eight.

Bay’s POV

Wanneer ik mijn ogen open deed zag ik Niall, hij snurkte zachtjes en hielt zijn armen strak om me heen. Ik druk een kus op zijn zachte lippen voordat ik uit bed ga, maar wanneer ik bijna met mijn benen op de grond sta voel ik twee sterke armen mij terug duwen.

‘Waar dacht jij heen te gaan?’ hoor ik Niall in mijn oor fluisteren

‘Ook goeiemorgen’ zeg ik met een lach

‘Lekker geslapen’ zegt hij terwijl ik me omdraai en in zijn blauwe ogen kijk

‘Heerlijk’ zeg ik met een grijns

Het voelt anders hij was alles wat ik eigenlijk nodig had, en eindelijk had ik hem.

‘Ik hou van je’ zeg ik zachtjes

‘Ik ook van jou, maar we kunnen niet altijd in dit bed blijven liggen’

‘Ahw’ zeg ik met een pruillipje

‘Niet doen je weet dat ik daar niet tegen kan’ zegt hij met een lach

Hij pakt me bij mijn middel en gooit mij over zijn schouder heen.. Ik vecht geen eens terug. Hij draagt me naar beneden en drukt een kus op mijn voorhoofd als hij me eindelijk op de grond zet.

‘Wat wilt mijn prinsesje voor ontbijt?’ vraagt hij met een lach

‘Jou’ zeg ik met een grijns

‘Die is uitverkocht, andere optie?’

‘Doe mij maar gewoon een broodje’

Hij knikt en smeert een paar broodjes, maar raar genoeg krijg ik het broodje niet, nee hij doet het in een zakje en kijkt me met een brede lach aan.

‘Wat?’ zeg ik verward

‘Kom’

Ik volg hem terwijl hij naar boven loopt richting het balkon. Hij ploft neer op de stoel en ik doe hetzelfde bij de stoel tegenover hem.

‘Wat doen we?’ zeg ik terwijl ik een broodje krijg

‘De zonsopgang bekijken’

Ik geef hem een grijns terwijl we samen naar de zonsopgang kijken, maar dan hoor ik mijn ringtone en ren ik er snel naar toe, straks maak ik Bob en Maura en vooral OLD GRUMPY GRAY wakker.

‘Bay Smith’ hoor ik door de telefoon

‘Daar spreekt u mee, kan ik u helpen?’

‘U bent gister niet komen opdagen’ zegt hij en gelijk weet ik wie het is

‘Het spijt me, helemaal vergeten ik had wat je noemt een moment waar ik alles vergeet’ de kus van Niall natuurlijk

‘Ik begrijp het, wilt u vandaag nog komen?’

‘Graag zelfde tijd?’ stel ik voor

‘Is goed, ik zie u gauw Mevrouw Smith’

Ik hang op en ik kijk naar de klok. 11 uur! Ik ren naar mijn kast ik trek er een spijkerbroek uit en een t shirt. Ik kleed me snel om, maar dan zie ik Niall binnen komen terwijl ik half in mijn spijkerbroek zit en ik nog steeds in mijn bh sta.

‘Waar ga je heen’ zegt hij terwijl hij tegen de deur opening leunt

‘Ik heb een afspraak met het politiebureau, en Niall mijn ogen zijn hier niet daar’

‘Sorry, maar moet ik mee?’

Ik wil ja zeggen, maar ik wil niet de reden zijn dat hij moet omkleden en snel moet zijn. Terwijl ik gister er juist bang voor was om zonder Niall naar dat gesprek te gaan.