When We Meet [COMPLETED] [REVISING]

Chapter 7 : Knife

Chapter 7 : Knife
              
                 
                   
                  
                      
              
                 
                   
                  
                      
                         Micaela's Point of View
              
                 
                   
                  
                      
Nandito pa rin ako sa kwarto 'ko at hindi pa rin lumalabas mula kanina. Nandito pa rin ako nakaupo sa kama 'ko at hindi maintindihan ang kung anong nadarama.
        
               
Naguguluhan ako, gulong-gulo. 'Yung tipong parang ansarap na matulog nalang at 'pag gising 'ko ay magigising nalang ako sa panaginip na 'to.
        
               
I maybe good at hiding my emotions, but, I don't think I can hide forever or even hold for long this feelings that is growing inside of me.
        
               
I'm falling, and that's a fact that I'm afraid to admit in myself. Natatakot ako sa kung anong pwedeng mangyari sa hinaharap. Natatakot ako na baka ganito lang 'to, ganito lang lahat. Pangako na wala namang kasiguraduhan.
        
               
“But, I'm not just afraid of him not making his promise. I'm afraid of something I don't want them to know...” I whispered as I felt a tear fell from my eye
        
               
Agad 'kong pinunasan ang luhang nahulog mula sa mga mata 'ko at ngumiti ng pilit habang nakatingin sa kawalan.
        
               
“I hope I can let myself feel love even just this once”
              
                 
                   
                  
                      
*****
              
                 
                   
                  
                      
Naglalakad ako ngayon pababa ng hagdan namin. Matapos 'kong magdrama sa loob ng kwarto 'ko ay naisipan 'ko nang lumabas at bumaba dito sa sala kung saan nag-uusap sina Josh at Anthony.
        
               
Habang naglalakad ako ay napaisip ako. What if I didn't approached, talked with Anthony that time, mararamdaman 'ko pa kaya kung anong nararamdaman 'ko ngayon?
        
               
“Ela! Buti naisipan mo nang bumaba” Napalingon ako sa may kusina at nakita 'ko ro'n si Yaya Fe na may hawak pang mangkok na may lamang sabaw ata
        
               
Wala siguro sina mama at papa kaya sya ang nandito. Tuwing wala kasi dito sina mama at papa ay pumupunta rito si Yaya Fe para bantayan ako at alagaan. She's my personal yaya since I was in grade eight. Nakatulong din sya sa akin sa pinagdaanan 'kong hirap noong mga nakaraang taon.
        
               
“Yaya Fe, wala na naman ba sina mama?” Napalingon naman sina Josh at Anthony sa akin nang saktong makababa ako sa hagdanan dahil sa sinabi 'ko
        
               
“Kanina pa wala sina Tita, insan. May trabaho daw sila ngayon eh. Si Yaya Fe nalang dapat ang aabutan 'ko pagkarating 'ko kaso nakasalubong 'ko pa sina Tita at Tito sa labas” Imbes na si Yaya Fe ang sumagot ay si Josh na. Napatango naman ako sa sinabi niya at kapagkuwan ay naglakad patungo sa may kusina nang bigla nalang kaming may narinig na kumatok sa may pinto
        
               
“May bisita ka bang darating, Ela?” Napalingon ako kay Yaya Fe ng nakakunot-noo
        
               
“Wala po. Also, I don't have any friends to come over dahil busy sila sa pamilya nila ngayong bakasyon” I replied yet walked towards the door to open it
        
               
Pagbukas 'ko ng pinto ay bumungad sa akin ang mukha ng tatlo 'kong mga kaibigan. Agad akong napangiti nang bigla nila akong niyakap at nagtititili.
        
               
“Kyaah! Ela, na-miss ka namin!”
        
               
Kumalas na kami sa yakapan namin at akma na sana akong magsasalita nang may sumingit na asungot.
        
               
“Sino 'yan, Ela?” Sigaw ni Josh mula sa kinauupuan nya kaya naman sinenyasan 'ko nalang ang mga kaibigan 'ko na sumunod sa akin
        
               
“They are someone you don't know, Josh” Matapos 'kong sabihin 'yon at umakyat na kami nina Camille sa hagdan papunta sa kwarto 'ko
              
                 
                   
                  
                      
Mamaya nalang siguro ako kakain, hindi pa naman ako nagugutom eh.
              
                 
                   
                  
                      
*****
              
                 
                   
                  
                      
“Oh my gosh, Ela!!” Agad akong umilag sa paghataw ni Camille sa balikat 'ko. Masakit kaya 'yan manghampas, parang bakal ang kamay eh.
        
               
“Ano namang big deal do'n, Camille? Para namang hindi mo alam na pinsan 'ko si Josh” Muntik na akong mapairap dahil sa pagka-overreacting ni Camille
        
               
She's aware that Josh is my cousin. Nasabi 'ko na sa kanya 'yon ng matagal na at hindi 'ko alam kung bakit ganito sya kumilos ngayon na akala mo eh nagtataka pa kung bakit nandito ang mautak at makulit 'kong pinsan.
        
               
“Ba't hindi mo kasi sinabi agad na nandit pala sya?! Edi sana maaga kaming pumunta rito para naman makasama 'ko sya 'no! Kyaah!” I sighed at muling umiwas sa paghampas ni Camille. Kinikilig kasi sya dahil nandito ang crush nya na si Josh, “Pero, hoy! Gaga ka talaga! Nandito din si Anthony tapos hindi mo rin sinabi?! Gosh! Ela! Nanliligaw ba sa'yo 'yon?!” Halos mapatakip na ako sa tenga 'ko nang matapos tumili si Camille ay heto at para namang sinesermunan ako
        
               
On the other hand, Janna and Hannah are sitting at the couch habang kami ni Camille ay nandito sa may kama 'ko.
        
               
I sighed before answering dahil silang tatlo ay matamang nakatingin sa akin na naghihintay ng sagot, “First of all, Camille 'wag mo syang tawagin na Anthony 'cause he hate it. Second, hindi sya nanliligaw sa akin. Third, akala 'ko busy kayo kaya hindi 'ko na kayo nasabihan na nandito ang pinsan 'ko, okay?”
        
               
“Eh bakit nandito si, Mark?”
        
               
“Kasi kaibigan 'ko na sya?” Hindi siguradong sagot 'ko sa kanya
        
               
“Teka! Nandito si Mark?!” Takang tanong nung kambal na tinanguan 'ko lang
        
               
“Nadun sya sa labas, hindi nyo ba nakita?” Singit ni Camille pero hindi na sya pinansin pa nung dalawa at nagtanong na naman sila
        
               
“Paano kayo naging magkaibigan?”
        
               
“Nagkakilala kami sa may park” Sagot 'ko naman kay Janna
        
               
“How come na naging magkaibigan kayo? He's a snob, masungit. Ikaw naman tahimik at hindi palakaibigan?”
        
               
“Nangyari nalang” Kibit-balikat 'kong sagot naman kay Hannah
        
               
“So, kelan pa?”
        
               
“Baka naman may crush ka na sa kanya?”
        
               
“Baka naman may sinisikreto ka na sa amin?”
        
               
Kumunot ang noo 'ko sa sunod-sunod nilang pagtatanong. Ano ba kasing meron at ganito sila ngayon? Why are they asking me questions that they can literally just saw with their own eyes?
        
               
Alam naman na nila ngayon na pinsan 'ko si Josh. Alam na naman na nila ngayon na kaibigan 'ko na si Anthony. Bakit hindi nalang silang ang magtanungan? Why di they need to include me? Nagugutom na kaya ako!
        
               
“So, Ela—” Camille's words were cut when suddenly someone sitted beside me
        
               
Nilingon 'ko naman ang lalaking tumabi sa akin at ngumiti lang sya sa akin ng maliit.
        
               
“Bumaba daw kayo do'n. Pakilala mo mga kaibigan mo” Mahinang sabi nya na ikinalaglag ng balikat 'ko
        
               
“Oh my gosh!” Camille exclaimed after realizing something
        
               
Mukhang ngayon ay alam na rin nya na Anthony that is sitting beside me is a ghost.
              
                 
                   
                  
                      
*****
              
                 
                   
                  
                      
Nandito kami ngayon sa sala at magkakaharap. The twins don't know how to react properly maging si Camille ay hindi mapakali. Why? Katabi lang naman ni Camille si Josh at katabi 'ko si Anthony. Si Janna at Hannah naman ay magkatabi at kasama nina Josh at Camille sa sofa.
        
               
“So, this is Camille” Turo 'ko kay Camille na katabi ni Josh, “Nakilala nyo naman na ang kambal kaya no need to introduce them to ya'll” Bagot 'kong saad saka lumingon sa may kusina dahil nagugutom na talaga ako
        
               
Nagulat nalang ako nang habang nakalingon ako sa may kusina ay lumitaw sa harap 'ko si Anthony kaya naman halos muntikan na akong mahulog sa kinauupuan 'ko.
              
                 
                   
                  
                      
Tado, anong trip nya at bumulaga sya sa harap 'ko?! Iniinis ba ako ng unggoy na 'to?! Nagsisimula na naman ba sya?
              
                 
                   
                  
                      
“Ela, ayos ka lang?” I glared at Anthony with a smile on his face
        
               
“Yes” Gigil 'kong sagot habang nakatingin pa rin ng masama kay Anthony, “Parang ansaya lang magpalayas ng multo” Dagdag 'ko pa na ikinawala ng ngiti ni Anthony
        
               
I heard Josh laughed but I remain glaring at Anthony. Sina Camille, Hannah, at Janna naman ay tila ba naguguluhan sa nangyayari.
        
               
“Alam mo, Mica, gutom lang 'yan. Hindi ka pa siguro kumakain kaya ansama na naman ng mood mo sa akin” Ay hindi 'to dahil sa gutom 'ko lang, Anthony! Ansarap mo talagang palayasin!
        
               
        
        
               
Kung hindi lang kita mahal eh—what?! I didn't say that.
              
                 
                   
                  
                      
“Josh, umalis na kayo ni Anthony, nanggigigil na ako sa kaibigan mo na 'to” Seryoso 'kong baling kay Josh na tila ba napatigil pang saglit
        
               
“You call him—”
        
               
“Tara na, Josh. Mainit na ulo nya sa akin, gutom na talaga 'yan” Natatawang sambit ni Anthony kaya't nilingon 'ko nalang sina Janna at Hannah maging si Camille
        
               
“Tara, sabay na kayo sa akin kumain. At kayo!” Sabay turo 'ko kina Anthony at Josh, “Lumayas kayo sa harap 'ko at naiinis ako sa inyo” Dagdag 'ko bago sko tumayo at lumakad papuntang kusina pero kalaunan ay bumalik rin sa sala para sana umakyat muna sa kwarto at kunin ang naiwan 'kong cellphone
        
               
“Mauna na kami ni Mark” Paalam ni Josh saka tumayo at lumakad papunta sa may pinto pero tumigil saglit, “By the way, nice meeting you, Camille” Nakangiting paalam ni Josh saka sila umalis ni Anthony
        
               
“Kyaaah! Pinansin ako ni crush!” Napailing nalang ako kay Camille at saka dumiretso sa may kwarto 'ko
        
               
Pagbukas 'ko ng pinto ay nakita 'ko agad ang cellphone 'ko sa may kama kaya naman kinuha 'ko na ito at akma na sanang aalis pero napatigil ako nang may maaninag ako sa may veranda ng kwarto 'ko.
        
               
          
        
               
Isang anino? Sino 'yun?
              
                 
                   
                  
                      
Lumapit ako ng dahan-dahan sa may veranda pero biglang nawala 'yung anino. Paglapit 'ko sa mismong veranda ay may naapakan ako. Kinuha 'ko ito at halos mabitawan 'ko ito sa kabang biglang sumiklab sa dibdib 'ko.
              
                 
                   
                  
                      
Bakit may kutsilyo dito?!