Chapter 20 : Behind of those smiles

7 1 0
                                    

Anthony's POV

We're having our quiz in english and I am finish answering it....

"Who's already finished?" Tanong ng teacher namin

Nagtaas naman ako ng kamay ganun din itong katabi ko na si mica at yung transfer na si Lorence...

"Okay uhm....Ms.Lim, Mr.Delos Santos, and Mr.Cruz may you all take this papers and put it on my table?" Mrs.Delgado said

Tumayo na kami at kumuha ng mga papel grabe ang dami nito ah

Pagkatapos kase umiyak ni mica eh eto bumalik na kami sa room. Dinala na namin toh sa office ni ma'am Delgado...

"Uhm iha iho? Pwede bang paki arrange nito?" Sabi ng isa pang teacher na kasama ni ma'am Delgado rito sa office nila...

Tinuro nito ang mga kahon na may laman na papel....bakit ba ang daming papel?!

Tumango naman kami bilang sagot

"Hey Lorence bumalik ka na dun sa room kaya na namin ni mica to" Sabi ko kay lorence

Bumaling naman ito kay mica at tumango naman si mica

"Bakit mo sya pinaalis? At bakit mo ako tinawag na mica aber?" She said

"Well may gusto kase akong sabihin sayo" Sabi ko habang nag aayos kami rito

"Ano naman yun?" She said

"Well alam ko na kung ano yung pinag usapan nyo ni tito sa hospital nuon" I said

Napayuko naman sya dahil don. Inangat ko naman ang mukha nya at tinitigan sa mata

"Bat dimo sinabi na may past ka pala na ano....uhm....bad past?" Sabi ko na may pag-iingat sa salita

"Alam mo?" She said

Alam kong malapit na syang umiyak pero napipigilan nya. Well dyan sya magaling ang pagtago ng tunay nyang nararamdaman kaya nga hindi ko man lang nalaman na nahulog na rin pala sya.

"Not really I just talked to him and asked kung bakit ka umiyak" I explained to her

"Ahh okay.....ayoko lang talaga pag usapan ang tungkol dun" She said

Habang nag uusap kami ay iniaayos na namin ang mga kahon at papel dito

.
.
.
.
.

Micaela's POV

-*-

"Iha okay na wala na sila....so pwede mo na bang sabihin kung mayroon ka ba na past na syang maaaring maging dahilan para ma trauma ka?" Tito said

Well sabi nya tito nalang itawag ko sa kanya....

"Way back then, sa probinsya ako lumaki kasama ang kambal ko. Pero inilayo sa akin para kupkupin pansamantala ng ibang pamilya. Sobrang sakit sa akin non dahil sya at si lolo lang ang kakampi ko nuon sa poder ng tita ko. Lagi nya akong sinisigawan at sinasaktan. Dumating ang araw na kinuha na ako nila mama dahil nalaman nya ang nangyayari sa akin kaya lumipat kami rito sa maynila kasama si lolo. Pero dumating din ang araw na kinuha na sa akin si lolo....."sabi ko at saglit na tumigil upang punasan ang mga luha ko

"It's okay iha sige lang" Tito doc said

"Kinuha na yung taong nagparamdam sa akin na hindi ako nag iisa at may nagmamahal sa akin. Dahil nuon diko maramdaman sa tita ko na mahal nya ako. Wala na nga si kambal ko nawala pa si lolo. Dun din mismo sa araw na pagkawala ni lolo ay nagsimula na akong magtago ng mga nararamdaman ko at naging mailap sa tao at nung mismong araw na iyon ay ganito rin po ang nangyari sa akin" Pagkwekwento ko

"Well iha you're just traumatic dahil sa nangyari sayo nuong bata ka pa.....mabuti na ngayon na may mga kaibigan ka at may nakakausap para na rin dika na malungkot pa..." Sabi ni doc

-*-

"Oh natahimik ka dyan okay kalang ba mica?" Mark asked me

"Don't call me mica.....pati ano bang pakialam mo?"

"Pwede ka magsabi sakin ng problema mo okay?" Sabi nya

"We're not friends nor close" I said

"Okay asakit nun ah? Okay sige di tayo close pero it's better to share your problems to a stranger kahit pa di naman ako stranger"

Diko alam kung kaya ko na makipag open up sa kanya

"Bilis na?" Sabi nya

I let a deep sigh and face him. Napakakulit kasi

"I have a twin brother, hindi mo kami mapag-hihiwalay nun. Pero one day pinaalaga sya sa ibang pamilya at mula nuon diko na sya nakita. Miss ko na sya.....sya at si lolo lang ang nagparamdam sa akin nuon na di ako nag iisa at may nagmamahal sa akin dahil wala sila mama at papa nuon nagtatrabaho sila.." I said pero di ako umiiyak guys, pero sa loob ko umiiyak na ako

"Kaya pala.......hayaan mo gusto mo tulungan kita sa paghanap sa kanya? Ask ko si tita" He said

"No.....wag na" I said

"Sige tara na nga balik na tayo" Sabi nya at hinila na ako

.
.
.
.
.

Anthony's POV

Kaya naman pala....actually sinabi sa akin ni tito lahat as in lahat ng napag usapan nila ni mica...

She has trauma.......behind her smiles there are bad memories

When We Meet     [COMPLETED]     [REVISING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon