Ev Arkadaşım Bir Hayalet! √

-20. Bölüm-

"Ne demek istedi , anlayanınız var mı ?" sessiz geçen geri dönüş yolculuğundan sonra, bahçedeki minik taşlı yolda yürürlerken Artemis dayanamayıp sordu.

" Sanırım bize çözmemiz için bir bilmece daha verdi." Baekhyun cevapladı. Daha sonra Jongin'e dönüp , " Jongin , bu büyüyü tamamlayacak olan kişi sensin biliyorsun değil mi ?" Sordu.

Dalgın bir şekilde eve doğru yürüyen Jongin, Baekhyun'un sorusu ile normal dünyaya döndü. Başını kaldırıp Baekhyun'a baktı. " Bir şey mi dedin? "

" Beni dinlemedin mi? Aklın Nerede? "

" Dalmışım. Sehun'u düşünüyordum. Eğer hala buralarda bir yerdeyse umarım canı acımıyordur. Benim yüzümden acı çekmesine dayanamam." derin bir iç çekti Jongin.

Baekhyun, Jongin'in üzgün olduğunun farkındaydı. " Hey , merak etme bulacağız onu" omzuna dokundu, ona destek olduğunu hissettirmek için.

" Umarım, umarım buluruz" içtenlikle ümit ediyordu Jongin. O sırada cebindeki telefonun titrediğini hissetti. Durup cebindeki telefonu eline aldı. Arayan sekreteri JongDae'ydi. Ikinci çalışta cevapladı.

" Evet , JongDae"

" Efendim!! Sonunda size ulaşabildim " karşı taraftan sesi endişeli geliyordu. Ama patronunun sesini duyunca da rahatlamıştı.

" Bir şey mi oldu JongDae?"

"Efendim neredeyse üç gün oldu ve size kimse ulaşamıyordu. Tanrım , size bir şey oldu zannettik. Anneniz çok endişelendi. Aramış ama size ulaşamamış. Isterseniz onu arayıp , bir sesinizi duyurun. Yoksa sizi bulma konusunda oldukça kararlı. Kasabadaki evi bile . Onu oyalamak için tatilde olduğunuzu söyledim ama pek inandığını sanmıyorum. "

Jongin gözlerini devirdi. Annesi ve onun gereksiz kuruntuları. " Tamam JongDae, ben annemle ilgilenirim . Bunun dışında herhangi bir sorun var mı peki ?"

" Hayır efendim , siz o işle uğraşmaya devam edebilirsiniz . Yani o şeyle uğraşıyorsunuz değil mi? "

Jongin, JongDae'ye yapacağı şeyi söylemişti. Ancak ondan sonraki olaylar kontrolü dışında geliştiği için , işe gelemeyeceğini haber vermeyi unutmuştu. " Evet , evet JongDae, ama ayrıntısını sorma çünkü her şey çok karıştı. Ayrıca senin bulduğun çocuk başıma büyük bir bela açtı. " Jongin bunu Baekhyun'a bakarak söylemişti. Baekhyun yaptığı şey yüzünden hala utanıyordu. Jongin'in bunu bilerek söylediğine emindi. Bakışlarını kaçırıp kenardaki çiçeklere baktı.

" Nasıl bir bela ? Baekhyun iyi bir çocuktu , yani öyleydi. Eğer değiştiyse-"

" Her neyse JongDae bunu daha sonra tartışalım , şimdi kapatmam lazım. Sonra ben seni ararım . Bu arada annemi durdur tamam mı . Bir de onunla uğraşmak istemiyorum. "

" Peki , dediğiniz gibi yaparım, ama sizde onu arayın . Biliyorsunuz kafasına koyarsa sizi ve evi bulur."

" Biliyorum, kapatıyorum " dedi Jongin ve telefonu kapatıp , cebine geri koydu. Annesini daha sonra arayabilirdi yada ufak bir mesaj atabilirdi. Şu an daha önemli işleri vardı.

Baekhyun ve iki kedicik evin kapısının önünde Jongin'in gelmesini bekliyorlardı. Jongin , eve doğru yürüyüp merdivenleri çıktı. Kapının şifresini girdi.

"Kimdi? " Minnie sordu.

" Önemli değil , işimle ilgiliydi. " Jongin yanıtladı. Hepsi salona doğru ilerledi . Ancak salona girdiklerinde donup kaldılar.

" Bu-bu neden havada? " Jongin şaşkınlıkla sordu.

Baekhyun, Artemis ve Minnie den ses gelmedi. " Hey hey size soruyorum" onları kendine getirmek için tekrardan seslendi Jongin.