21.Bölüm /Aileyle İlk Tanışma

38 30 13
                                    

Merve kaşlarını çatarak uyandı.Güneş açık pencereden içeriye girmiş ,bütün odayı aydınlatıyordu .Yavaşça yerinde kıpırdandı . Bütün gece susuzluktan dili ,damağı kurumuştu.Yanında duran komidinde ki bardağa uzanmak istedi. Ama çok uzaktı .Çaresiz dudak büzüp etrafına bakınırken onu gördü. Sevdiği adamı ....

Yatağın karşısında ki koltukta kıvrılmış ,yatıyordu .Öyle güzel uyuyordu ki ,saçı başı birbirine girmişti. Bu haliyle bile yakışıklı diye geçirdi içinden .Ne yani bütün gece bura da mı kalmıştı? Merve onu o halde görünce üzüldü .Muhtemelen; bütün gün vücudu tutulacaktı onun yüzünden.

Merve derin düşüncelere dalmışken,Metin homurdanarak uyandı .Şaşkınlıkla kaşlarını kaldırıp etrafına bakındı .Sonra da Merve 'nin olduğu yere...Kadını çoktan uyanmış ,karşısında melek gibi onu izliyordu .



Ona gülerek ''Günaydın ,''dedi.O da gülerek ''Günaydın ,''dedi içtenlikle .Merve ''Burada mı, uyudun?'' diye sordu .Metin gülümsemeye devam ederken ,''O halde bırakamazdım .Hem öyle güzel uyuyordun ki ,seni seyrederken uyumuşum!'' dedi.Merve 'nin yanakları utançtan kızardı. Metin yavaşça yerinden kalkıp ,''Peki ya sen ? iyi uyuya bildin mi ?'' diye sordu, Merve'ye.

Merve içinden ,''Hiç olmadığım kadar,'' dese de,''Evet evet!'' dedi. Metin ayağa kalkmış, ''Sevindim.''dedi.Merve yanında duran bardağa bakıp ,''Yalnız çok susadım.Bardağa uzanamadım.'' diye açıkladı .

Metin de başını sallayıp ,sürahiden koca bir bardak su doldurup ,Merve'ye uzattı .Merve gülümseyerek bardağı alıp ,''Teşekkür ederim !'' Diyerek bir dikişte bitirdi bardağı.Metin ''Ben yiyecek bir şeyler alayım,'' diyerek odadan çıktı .

Merve bardağı bırakıp yatağına uzandı .Hiç olmadığı kadar iyi hissediyordu kendini .Güvendeydi. Yüzünde gülümsemeyle tavanı seyrederken kapı çalındı.Heyecanla başını kaldırıp ,''Girin,'' diye cevap verdi.Kapı açıldığında babası göründü kapıdan.''Kızım!'' dedi Merve'ye bakarak .

Merve şok olmuş bir halde ,''Baba,'' dedi. Babası yatağın yanına yaklaştı ,kızına sımsıkı sarıldı. Saçlarını öpüp kokladı .''Çok şükür iyisin ?'' Dedi kızına.''Ya sana bir şey olsaydı.'' diye devam etti gözyaşları içinde.Boğazı düğümlenmişti adamın .

Merve de kendini tutamamış ,gözyaşlarını salıverdi. Babasına içi giderek bakıp,''Babacım! yapma bak, ben iyiyim ! bir şeyim yok.'' dedi, adamı teselli etmek için .Koskoca adam ,karşısında çocuk gibi ağlıyordu .

Merve onu görünce bu haline dayanamadı .Babasına bakıp ,''Siz nasıl öğrendiniz peki ?'' Diye sordu .Babası titrek sesiyle ,''Komutan bizi aradı .Durumu öğrenince ilk uçağa atlayıp, hemen geldim.Annen rahatsızlanınca o gelemedi.'' diye açıkladı.

Merve yüzünde korkuyla ,''Annem mi ,ona bir şey mi oldu ? o iyi mi?'' diye sordu. Babası anlayışla başını sallayıp ,''İyi kızım iyi ! serum verdiler . Gelmeyi çok istedi ,ama; ben ikna ettim. Neyse; sen bunları düşünme.''dedi.Kaşlarını çatıp ,''Dinlenmene bak e mi, güzel kızım.''diye de ekledi.

Merve 'nin biraz olsun içi rahatlamıştı .Onun yüzünden ailesinden birine bir şey olsaydı eğer; kendini asla affetmezdi .Ailesi onun kıymetlisiydi .

Onlar böyle konuşurken kapı açıldı.İçeriye elinde iki simit ,ve de ayranla Metin girdi .Babası o tarafa bakıp kaşlarını çattı .Metin onları görünce çekingen bir tavırla ,''Merve 'ye bir şey getirdim.'' dedi .Babası bir Merve'ye ,bir Metin 'e bakıp ,''Kim bu genç delikanlı?'' diye sordu kızına .

Merve elini alnına koyarak ''Ah ! ben sizi tanıştırmayı unuttum .Metin ,benim okuldan arkadaşım.'' diye babasını yanıtladı .Metin 'e bakıp kaş göz işareti yapıp,''Babam.'' dedi.Metin şok olmuş bir halde ,ne yapacağını bilemedi .Eli ayağı birbirine karıştı .

Kavanozdaki Kız Tamamlandı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin