9 ay sonra ..
Ben gelmişim dünyaya .Simsiyah saçlarımla , çok güzel bir bebekmişim .Annem 'Gülüm ay' koymak istiyormuş adımı .Sonra da düşünüp , taşınıp Merve,koymuşlar adımı .
Ailenin tek göz bebeği
Tek evladı ...
Bir gece babam işteyken çok ateşlenmişim .Zavallı annem ne yapsa düşürememiş ateşimi;Soğuk sular mı istersin ,sirkeli bezler mi ...
Çaresiz babamı aramış ... Babam işini ,gücünü bırakıp, hemen eve gelmiş .Beni kaptığı gibi hastahaneye yetiştirmiş .Orada müdahale etmişler .Ateşim düşmüş.
Asıl Hikaye şimdi başlıyor ...
6 yıl sonra ....
Malatya ...
Babamın işi Dolayısıyla apar topar Malatya'ya taşındık .Evimiz apartman dairesindeydi .Hemen altında dondurmacı vardı . Beni ne zaman görse; bedava dondurma verirdi.
O zamanlar ilkokula başlayacaktım .El mahkum Malatya'da evimizin arkasında ki okula kayıt ettirdiler beni ... Okulumuz ; 2 katlı kocaman bir bahçesi olan yeşillik içinde çok güzel bir okuldu .
Okulun ilk günüydü.Bende bir heyecan ,bir heyecan ki , sormayın ! E, ilkokula başlıyorum sonuçta .. Üstümde; mavi ,beyaz yakalı önlüğüm vardı.Saçlarım kısacıktı.
Öğretmenimiz bit olur diye; bütün öğrencilerin kestirmesini istemişti .
Hiç kuaföre gitmezdim ;çünkü ;babam önüne oturtur ,bir güzel keserdi saçlarımı ...Kısa saç çok severdi ;Çok yakışırmış bana hep öyle derdi; hala öyle diyor ...
Sınıfımıza yerleştik .İlk gün tanışmayla geçti .Bir görseniz ,herkes heyecanlı. Ağlayanlar ,annesinin arkasına saklananlar .''Bana ne , ben eve gitmek istiyorum'' diyenler ... Ben hiç ağlamamıştım ...
Öğretmenimiz kadındı ,Şehriban Hoca ;Simsiyah omuzlarında saçları vardı Kısa boyluydu. Aynı Kemal Sunal filmlerinde ki Adile Hocaya benziyordu , çok katıydı.
Sürekli elinde cetveliyle dolaşırdı .Ödev yapmadığımızda biri bir hata yaptığında; sıra dayağına tutulurduk .
Yine o günlerden biriydi .Sınıftan birine kızmıştı hoca .Cetveli eline alıp sıra sıra dolaşmıştı.
Sıra bana geldiğinde; ben uyanıklık etmiş , ne yaptım bilin ! Ellerimi arkaya yumruk yaptım ve hiç açmadım. Şehriban hoca o kadar dil dökmüş , ''hadi Mervecim aç şu elini , bak arkadaşların bekliyor , ''diye ne kadar ısrar etse de , fayda etmemişti . Açmadım ,sonuna kadar direndim .
En sonunda vazgeçmiş ,arka sıraya geçmişti .Okulumuz tam gündü .Öğlen arası eve gelip yemek yerdim .Sonra da düşerdim okul yoluna. Ama bir gün okuldan çıkışta başıma bela açacağımı nereden bilebilirdim ....
O gün okula giderken yan apartmanımızdan bir çocuk çıktı .Sarı saçlı ;mavi gözlü ,beyaz tenli bir çocuk ...Zaten okuldan gelip giderken görüyordum onu .İşte yine karşımdaydı. Arkası bana dönük , önümden yürüyordu .
Bir kaç adım vardı aramızda .Aynı okulda ,aynı sınıftaydık. Onun soluduğu havayı soluyordum .
Ders aralarında hep gözüm ondaydı .Tayfundu adı ... İlk aşkım ..Ben de adı gibi; ona kapılıp gitmiştim .Alıp götürmüştü beni .Çocukluk işte; onunla ilgili hayaller kurardım .Evlenecektik ,çocuklarımız olacaktı ...Çok mutlu olacaktık .
Günlerce ona açılmayı istedim ,ama yapamadım .Olmadı ,hep bir mani çıkıyordu karşıma ...
Ben de düşündüm ,taşındım ve bir plan yaptım çocuk aklımla . Çok sessizdim .Hiç kimseyle arkadaşlık kurmazdım .İçime kapanık bir çocuktum. Soru sorsalar cevap vermezdim o derece, ama; sadece bir arkadaşım vardı .Onunla oynardım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kavanozdaki Kız Tamamlandı
No Ficciónİki Yaralı İnsanın Çok Acı Çekip Mutlu Olması Ve Onların Aşk Meyvesinin Hayat Hikayesi