Kavanozdaki Kız Tamamlandı

32/Düğün Tarihi

9 saat sonra ...

Metin 'in saçlarımı usulca okşarken, bir yandan da o içimi ısıtan sıcacık sesini duydum .''Canım, geldik .Hadi , uyan !'' dedi .Ben de o an gözlerimi açtım .Uykulu bir halde ,Metin 'e dönüp ,''Ben, uyudum mu ya ?'' Diye sordum .

O da gülerek başını salladı .Sonrada bana bakarken ,o hiç duymayı beklemediğim cümleyi söyledi.''Evet , hemde 9 saat ....'' 9 saat mi ...Gözlerim fal taşı gibi açıldı .

Demek ki artık nasıl yorulduysam ,günlerce uyumuyordum , vücudum ,iflas bayrağını çekmişti. Birde işin içine Metin 'in o kuş tüyü gibi yumuşacık ,rahat bir yatağı andıran omzu giriyordu. Yattığımız yataktan daha rahat olduğu söylenebilirdi.

Metin 'e şok içinde bakmayı sürdürürken ,''Beni niye uyandırmadın ?'' Diye sitem ettim .O da ''Öyle güzel uyuyordun ki kıyamadım.'' dedi.

Bu adam nasıl bir adamdı böyle !ne kadar iyi kalpli ,düşünceli ,pırlanta gibi bir adamdı .Beni mutlu etmek için uğraşıyordu .

Uçak piste çoktan iniş yapmıştı bile .Metin elimi tutarak ,''İnelim mi ?'' Diye sordu .Ben de başımı sallarken ,elimden tuttu .Bir yandan da ,diğer eliyle ,yukarıda ki kapaktan valizimizi aldı .Onu da diğer eline aldıktan sonra birlikte uçaktan indik .

O an Kıbrıs 'ı çok özlediğimi fark ettim .İnsanın ne olursa olsun , en mutlu olduğu yer , kendi yaşadığı yerdi. 1 hafta boyunca ,burnumda tütmüştü. En çok da ailem... Onları o kadar çok özlemiştim ki ,gider gitmez ,hemen sarılacaktım .

Metin 'in arabasına bindikten sonra,eve gitmek için yola koyulduk .Metin radyodan müzik açmıştı.Onu dinlerken ,bir yandan da yolu izledim .Kıbrıs'ta ne anılarım vardı. Ne gözyaşlarım , ne mutluluklarım ... Hepsi geride kalmıştı .Ama bir tek , şey vardı k güzel olan ..O da Kıbrıs bana aşkımı vermişti. Yani Metin 'i ...

Eğer buraya ,gelmeseydim ,babamın işi buraya çıkmasaydı .Belki de Metinle karşılaşmayacaktım.  Ona aşık olamayacaktım .Kıbrıs bizi bir araya getirmişti. Kaderdi bizi buraya getiren , burada da devam etmişti.

İyi ki de etmişti .İçimden Allah'ıma binlerce kez şükrettim .Bana Metin 'i , böyle pırlanta gibi bir adam verdiği için ...

En sonunda evimizin önündeydik.Emniyet kemerini çözerken ,Metin 'e baktım . ''Teşekkür ederim.'' dedim .O da bana baktı .Sonra da yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu .

Bir anda ,kapıyı açmadan önce durdum .Metin de bana şaşkınlıkla bakıyordu .Ne yapacağımı merak etmiş olmalıydı .Ona bakarken ,yanağından usulca öperek,''İyi geceler.'' dedim .O da ''İyi geceler.'' dedikten sonra arabadan indim .

Tam o sırada annem camdan  bizi görmüş,içeriye ,''Barışmış bunlar, bey!'' diye bağırdı .Sonra da camı açıp ,bize ,''Hoş geldin yavrum ,Metin oğlum sende.'' dedi. Bende onu görünce gülümsedim .