((Tek bir isteğim gülüşüne sarılmak istediğim..))
Meriç'in Ağzından
Annem ne kadar Arya'yı getirmemi istemese de onu götüreceğim ama bu biraz zor olucak dünden beri Arya'yı ikna etmeye çalışıyorum ama hiçbir gelişme yok. Benimle hiç ilgilenmeyen annem şimdi benimle ilgilenir oldu. Sürekli Arya'yı kötüleyip durdu. Yok bakışlarından hiç hoşlanmamış yok Arya böylemiş falan filan. Sen kızın damarına damarına bas sonra da hoşlanmadım de.
Arya'nın evine geldiğimde arabamı park edip indim. Zile basıp beklemeye başladım. Birkaç saniye sonra kapı açıldı ve benim de ağzım açık kaldı. Arya'yı baştan aşağıya süzdüm. Kendime geldiğimde "Çabuk içeriye gir kızım." diyerek onu içeriye soktum. Altına bir şort üstüne de yarım atlet giymiş. Onu böyle benden başka kimsenin görmesini istemiyordum. "Ben giriyim de sen çık Meriç annem evde." Onu belinden tutarak kendime çektim ve dilimle 'Cık.' sesi çıkardım.
İçeriden birisi "Kim geldi kızım." diye seslendi. Arya hemen benden uzaklaştı ve "Hiççç anne postacıymış." dedi kolumdan tuttuğu gibi beni yukarı kata çıkardı. Odası olarak tahmin ettiğim yere girdik.
"Ben sana gelmeyeceğimi söylemiştim diye hatırlıyorum." dedi. Biraz düşünür gibi yaptım ve "Ben hatırlamıyorum ama geleceğini söylemiştin." dedim. Ağzı küçük 'o' şeklini aldı. Gidecen öpecen şimdi o olacak kapa kızım şu ağzını nasıl da tatlı oluyor. "Ben öyle bir şey dediğimi hatırlamıyorum." Ne inatçı çıktın be Arya baya bir inatçı sevgilim var ama olsun çok seviyorum.
"Ben hatırlıyorum." deyip dolabının karşısına geçtim. Benim yakın bir zamanda bu dolaba bir el atmam lazım. Mini etek mini elbise şort mini etek mini elbise şort başka bir şey yok. Diğerlerine göre biraz uzun olan bir elbise seçtim altına da normal bir ayakkabı verdim. Ben hemen iki dakika da seçtim bu kızlar on saat napıyorlarsa dolabın karşısında.
"Al bunları giy." Elimdeki elbiseye burnunu kırıştırarak baktı. "Sen ciddi misin bunları mı giyicem?" diye sordu. Başımla onayladım. "Bu ayakkabı nedir ya." diyerek başka bir ayakkabı seçti.
Elimdekileri alıp banyoya girdi. Kendimi onun yatağına attım.
Biraz zaman geçtikten sonra Arya banyodan çıktı. Tam azarlayacakken diyeceğim her şeyi unuttum. O kadar çok güzel olmuştu ki dilim tutuldu. "S- sen çok güzel olmuşun." Güldü. Yerimden kalkıp yanına gittim ve elini tuttum. Karı-koca gibi olmuştuk aynı. Onun da zamanı gelicek.
Şimdi sırada annesi ile tanışmamız vardı. "Şimdi sessizce çıkıp gidiceğiz tamam mı?" diye sordu. Başımı hayır anlamında salladım. İçeriye "Merabalar." diye seslendim. Arya'ya dönüp "Annenin ismi neydi?" diye sordum. Büyük bir of çekerek "Sevgi." dedi.
İçeriye girdiğimiz de Sevgi Hanım ayağa kalktı. "Meraba oğlum." dedi. Al işte bir benim anneme bak bir de bu kadına bak melek melek. Arya'ya dönerek "Postacımız da bu sanırım." dedi. Arya başını öne eğdi ve bir şey söylemedi.
"Efendim ben Meriç." diyerek elimi uzattım. "Bende Sevgi oğlum memnun oldum." diyerek elimi sıktı. "Hemen konuya giriyim annem bir davet veriyor ve ben bu davete Arya'yla gitmek istiyorum." Annem ne kadar istemese de.
İşk başta biraz düşündü. "Bir şartım var."
"Tabiki de." Ben hangi ara bu kadar kibar oldum lan benim bile haberim yok. "En kısa zamanda bize yemeğe geleceksin." Ah bu muydu bende başka bir şey söyleyecek sandım. Freni kopmuş kamyon gibi gelirim. Tabiki de böyle söylemedim.
"Elbette." O kadar çok sevindiki anlatamam. Keşke daha önce söyleseydiniz. "Geç kalmayalım." dedim.
"Tamam ama fazla gecikmeyin." dedi Sevgi Hanım.
Arya'yla birlikte evden çıkıp arabaya doğru yürüdük. "Annen çok tatlı bir kadın."
"Ah evet öyledir kendisi." dedi ve arabaya bindi. Bende kendi yerime oturarak arabayı çalıştırdım.
Gidene kadar ne o konuştu ne de ben. Annemin daveti verdiği yere geldiğimizde Arya'ya baktım. Tedirgin görünüyordu. Elini tuttum ve "Bir sorun çıkmayacak." dedim. Gülümseyip arabadan indi. Bu kızın neyini sevmedi anlamadım melek gibi kız.
"Meriç emin misin? Keşke hiç gelmeseydim annem söylediklerinde çok ciddi gözüküyordu." dedi.
"Onun öyle konuşması sence umrumda mı ya da ne istediği? Bunu ben istiyorum senin yanımda olmanı istiyorum bu onu ilgilendirmez." Söylediklerime şaşırsa da biraz olsun rahatlamıştı. İçeriye girdiğimizde tüm gözler bize döndü. Arya bana daha da çok yaklaştı.
Annemin olduğu masaya doğru ilerlediğimiz de Arya annemin kötü bakışlarına maruz kaldı. Masaya oturduğumuz da annem Arya'ya bakarak "Yalnız geleceğini sanıyordum." dedi.
"Yalnız gelmeyeceğimi tahmin etmeliydin." dedim.
"Bu bir aile yemeği Meriç o kızı burada istemiyorum." Annem sınırlarımı zorluyordu hem de fazlasıyla. Arya neredeyse ağlıyacaktı.
"Anne sakın bana pişman olacağım şeyleri söyletme."
"Ben söyleyeceğimi söyledim Meriç o kızın burada olmasını istemiyorum onun burada işi yok." dedi. Arya ağlamaya başlamıştı bile çoktan. Onu öyle görünce benim şartellerim attı.
"Anne fazla oluyosun artık kes sesini sen bana karışamazsın." Arya hızla masadan kalktı ve çıkışa doğru ilerledi. Ben de yerimden hızla kalkıp peşinden gittim.
"Arya bekle." Koşarak yanına gittim ve kolundan tuttum. Gözleri kıpkırmızı olmuştu. "Gelmemeliydim böyle olucağı belliydi."
"Özür dilerim." deyip ona sarıldım. Benim yüzümden ağlıyordu onu böyle görmeye dayanamıyordum. "Lütfen artık ağlama." Bana bakmasını sağladım ve yüzünü kavradım. Gözündeki yaşları elimle sildim ve tekrar "Ağlama." dedim...
Evet yeni bölümle karşınızdayım yorum ve votelerinizi bekliyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evrim
Novela JuvenilKapak Yapımı: _Denizimsi_ TEŞEKKÜRLER... Tüm okul tarafından eziklenen Arya'nın hikayesi. Şişman,sivilceli bir kız olduğu için etrafında ki herkesin ondan iğrenmesi aşık olduğu çocukta buna dahil canına tak etmişti. O değişmeye ve yeni bir ba...