Evrim

Korktum

Meriç'in Ağzından

"Hiçbir yerlerde yoklar. Neredeler?" Kafayı üşüteceğim onları hiçbir yer de bulamıyorum. Arya'ya bir şey olma ihtimali beni deliye çeviriyor. Doruk ağzını açtığı sırada telefonum çaldı. Ekrana baktığımda bilinmeyen bir numara vardı.

Telefonu açtığımda o nefret ettiğim sesle karşılaştım.

"Meriç. Sevdiğinin yanında olmaması nasıl bir duygu? Biraz anlatsana."

"Seni geberteceğim. Piç. Seni bulduğum yer de ölmek için bana yalvaracaksın." dedim. Arya benimdi bana aitti.

"Şşş sakin ol. Arya'yı da elinden alacağım Meriç. Arya bana ait olacak beni sevecek." dediği sırada bir hıçkırık duydum. Ağlıyordu. Arya ağlıyordu.

"Ne var biliyor musun Kaan? Arya seni asla sevmeyecek. Çünkü o bana ait beni seviyor o bana aşık. Sadece benim anlıyor musun? Hepte öyle kalacak." dediğimde telefon kapandı. Bildiğim tüm küfürleri sıraladım. Aklıma Kaan'la eskiden takıldığımız bir depo gelince hepsine arabaya binmeleri için bir işaret verdim.

Bugün bu iş bitecekti ve Kaan deli hastanesini boylayacaktı.

Arya'nın Ağzından

"Beni seviyorsun değil mi Arya? Bak çok mutlu olabiliriz. İstersen burdan da kaçabiliriz." dedi Kaan. Yüzüne tiksinerek baktım. Ondan nefret ediyordum. Hem de fazlasıyla nefret ediyordum. Ağlamaktan göz kapaklarım şişmişti ve yorgundu. Adım atıcak halim kalmamıştı.

Hava çoktan kararmış gökyüzü zifiri karanlıktı. Kaçma imkanım yoktu. Ellerim sımsıkı bağlanmıştı. Gerçi kaçma ihtimalim olsa bile halim yoktu. Kaan geldiğimizde beri ne bir yemek ne de bir su vermişti.

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken Kaan'a "Senden nefret ediyorum,seni asla sevmeyeceğim." diye fısıldadım.

***************

Boğazımda hissettiğim keskin acıyla gözlerimi yavaşça araladım. Başımı öne eğdiğim de acıyla inleyip başımı tekrar kaldırdım. Gözlerimi iyice açtığımda karşım da Meriç vardı. "Meriç!" diye bağırdım.

"Arya sakin ol seni kurtaracağım bir tanem. Az daha sabret." Gözlerimden sicim sicim yaşlar akarken Kaan bıçağı boğazıma biraz daha bastırdı.

"Burdan kimse çıkmayacak. Meriç." Kaan'ın o mide bulandırıcı sesini duydum.

"Kaan neden anlamıyorsun seni sevmiyorum. Bırak beni gidiyim." dedim iplerden kurtulmak için cebelleşirken. Fakat her hareket ettiğimde boğazımda ki bıçak biraz daha canımı yakıyordu.

O kadar çok keskindi ki biraz daha zorlarsam boğazım kesilebilirdi.

"Her şey şimdi bitecek Meriç. Sevdiğinin ölümünü can çekişini iyi izle. Çünkü bu onu son görüşün olacak." dediğinde gözlerimi kapadım. Ölümüm böyle olucaktı. Meriç'e doyamadan evlenemeden ölecektim. "Seni seviyorum." dedim hıçkırıklarımın arasından.

Boğazıma bıçağı biraz daha bastırdığı sırada boğazımda ki bıçağın çekilmesi bir oldu. Gözlerimi açtığımda Meriç hızla yanıma geldi ve beni iplerden kurtardı. Arkama baktığımda Kaan yer de Doruk'da ayağını Kaan'ın sırtına bastırmış sırıtıyordu.

Meriç'e sarılırken Masal'da koşarak Doruk'a sarıldı. Ağlıyordum ama bu defa sevinçten. Meriç'ten ayrıldığım sıra da Masal'a sarıldım ve Doruk'a.

Masal ve Doruk tekrar sarılırken Masal'ı kendime çektim. "Meydanı biraz boş bıraktım hemen çifte kumru olmuşunuz yok öyle." dedim ve Doruk'a kızgın bakışlarımı attım. Ardından hemen Masal'a döndüm. "Ne çabuk yumuşadın sen öyle? Düş önüme. Yok öyle yakınlaşmak. Birazcık burnu sürtsün."

Masal önüm de yürürken ben de Meriç'e sarıldım. Gülümseyerek beni izliyordu. Elini belime koydu ve "Korktum Arya. Seni kaybetmekten korktum. Seni öpememekten korktum,sarılamamaktan korktum,gözlerine bakamamaktan korktum ve seni özledim."

Gülümseyerek ona baktım. "Seni seviyorum." dedikten sonra dudaklarımızı buluşturdum.

Kısa bir bölüm ama saat 04:23'te bunu yazıyorum. Anlayışa karşılayacağınızı düşünüyorum. Uzun bir ara verdim. Fakat gerçekten büyük bir düşüş vardı. Sadece iki üç kişi tekrar beni yazmaya teşvik etti. Umarım vote ve yorum verirsiniz.

Bu arada Esmer_girls hesabımda ilginizi çekeceğinizi düşündüğüm hikayeler var. Bu beni diğer hesabım. Orada ki hikayelerime de bakmayı unutmayın.. Sizi seviyorum..