Yaban Çiçeği : Görücü Usulü Aşk (Tamamlandı)

Seçim

En son ki bölümde ne olmuştu hatırlayalım :

Biliyor musun Gu Jun Pyo?"

" Neyi?"

" Senden nefret ettiğimi."

Ağzı açık ve kaşları çatık bir şekilde bana bakmaya başlamıştı. Bu söylediklerimi beklemediği her halinden belliydi. Arkamı dönmüş ve koşar adımlarla lokantaya geri dönmüştüm. Diğerleride kalkmış geziniyorlardı.

" Hazırlanın hemen gidiyoruz."

Hepsi birden bana dönmüş ve garip garip bakmaya başlamışlardı.

" Hadi öyle bakmayın ! Burdan biran önce gitmek istiyorum. Biriniz Gu Jun Pyo'nun yanına gitsin , ona da haber versin."

Yattığımız odaya girmiş ve hemen yorganları toplamıştım.

Hayla olanları nasıl gidipte Tonton amca ve ekibine anlattığına inanamıyordum. Benimle dalga geçmişti. Benimle ve duygularımla dalga geçmişti! Ben onu o kadar çok severken o gidip herşeyi başkasına anlatmıştı.

Ben böyle biriyle nasıl evleneceğim ? Beni olduğum gibi kabullenmeyen , benimle dalga geçen ?

Of anne of ... Neden beni evlendirmeye karar verdiniz ki ?! Evet ona deliler gibi aşığım ama zamanla onu unutabilirdim.

Unutabilir miydim? Ah hiç sanmıyorum. Onu bu denli severken unutabilmek imkansız olacaktır. 

Saçmalıyorum , tabi ki de onu unutabilirim!

Düşüncelerimden sıyrılıp yorganları almış ve hepsini bir yatağa toplamıştım.

Odaya geri döndüm. Gu Jun Pyo da odaya yeni giriyordu.

" Gidiyoruz ."

" Nereye?"

Ona gerizekalı mısım tarzında bir bakış atmıştım. O da karşılığında omuz silkmişti. Yani beni biyerine takmamıştı. - Ben bunu boğarım!-

Tonton amca ve ekibi de içeri girmiş ve hepsinin gözü bana dikilmişti.

" Tonton amca bizi ağırladığınız için teşekkür ederim. Biz gidiyoruz."

Sesim düz ve acımasız çıkmıştı.

Evet sinirliydim , hem Tonton amcaya hem de Gu Jun Pyo'ya... Tonton amca gidip Gu Jun Pyo'ya anlat demedi , orda onun bir suçu yok. Ama dalga geçti sonuçta . Bunu bana yapmamalıydı!

Kafasını salladı.

" Arayı açmadan gelin. Bu sefer hava güzel olduğunda gelin. Hem size buraları gezdiririm."

Sahte bir gülümseme takınmış ve hemen lokantadan çıkmıştım. Kimseyi beklemeden ormana doğru ilerlemeye başlamıştım. Bir an önce buradan uzaklaşmam lazımdı. Olanları düşündükçe öfkeme hakim olamayacağımı ve büyük ihtimalle birileriyle kavga edeceğimi biliyordum.

Hemen burdan gitmeliyim...

~~~~~~~~~~~~~~~~

Uzun bir yolculuğun ardından yatağıma uzanmış sessiz bir şekilde yatıyordum. Gu Jun Pyo'nun arabasıyla gelmiştim. Yolculuk boyunca ne o konuşmuş ne de ben konuşmuştum...

Uzun süre onunla konuşmamalıyım , en azından mantıklı bir şekilde düşünür ve ona göre yargılama yapardım.

" Geum Jan Di!"

Annemin sinirli sesi oldukça yaklaşıyordu. Kesinlikle odama geliyor...

Odama bir anda dalmış ve gözlerini pörtleterek bana bakmaya başlamıştı.