Begin, Again [COMPLETED]

CHAPTER 16

Marco's POV

"You saved that girl for being harassed and now look at your face", galit na galit na bungad sakin ni Papa ng makapasok ako sa loob ng bahay.

Hindi ko na sana papansinin at gusto kong umakyat nalang sa kwarto ko. Mas better nga talagang tahimik ang bahay na ito kesa nandito ang mga magulang ko na wala naman gagawin kundi ang pagalitan ako.

At bakit ko nga ba hindi ililigtas si Gab? nirerape na tapos hindi parin? hindi pwedeng iligtas? grabe ang kitid ng utak ni Dad. Siguro kung kay Mom yon mangyari baka kumuha pa sya ng popcorn at drinks tapos panoorin ng live.

"She's being harassed and i witness it. Bakit hindi ko sya ililigtas?", tanong ko sakanya dahil walang kwenta ang sinasabi nya.

Tumawa sya. "Look at you. You can't even speak properly now. Feeling super hero?", ngumisi sya.

"Kesa naman feeling may care, tss", sabi ko kaya tinitigan ako nito ng masama na gusto ata akong patayin. Okay sige ready na ako mamatay.

"Maybe you like that girl that's why you sacrifice yourself", sabi ni Mom, nakaangat pa ang isang kilay nito.

"My gosh! that's actually raping. Kailangan ba crush ko bago ko iligtas? that's nonsense. You know what, Mom? siguro kung ikaw ang irerape, i wont help you"

"Marco that's enough! you crossed the line!", Dad shouted.

"What?", sabi ko. "You guys are the one who crossed the line! You wont save a girl that is being raped just because you don't like them? then, i wont save Mom because i don't like her!", sabi ko at umalis na doon.

Really? are they really graduated as a cum laude or not? kase ambobo nila pareho. Oo, bobo ako pero mas bobo pala sila sakin.

That's totally nonsense. Ayoko nalang magsalita baka mag mukha akong mas matalino kesa sa mga magulang ko. Mas gugustuhin kong huwag nalang muna silang umuwi. Kesa ganito.

I just rest in my room and then sleep. Ayoko munang masilayan ang mundo ngayon dahil wala akong gana. Magpapahinga muna ako dahil masyado akong napuruhan sa ginawa ng walang kwentang principal na yon.

Sana mawala na sya doon at mapalitan. He doesn't deserve what he have. Edukado tapos ganoon?

Why some of the people who's well educated are the one who didn't use their mind. Gaya ng mga magulang ko. Their both graduated as a cum laude in Ateneo and has a successful company in Manila but their mindset is? ugh, nevermind.

Minsan naiisip ko kung anak ba talaga nila ako? Kase, ipinanganak ako hindi ko dama presensya ni Mom, even Dad. Mas mahal pa nila yung konpanya kesa sakin. Kaya kung sasabihin nila ipapamana nila sakin ang kompanya? mas gugustuhin kong maging hotdog.

Gagawin kong busy ang sarili ko sa kompanya na yan? paano kung hindi ko na maisipang mag-asawa? ang gusto ko pa naman ay magkaroon ng sariling pamilya tapos ipaparamdam ko ang tunay na pagmamahal na dapat ibinigay sakin ng magulang ko.

Ayoko naman na dumating sa punto na mas kailangan ko pang isipin yung kompanya kesa sa pamilya ko. Family matter!

Pero sakin, hindi. It doesn't matter anymore.

Mabuti nalang at nakulong ang principal at nawala na sya bilang isang principal. Kaso wala pa raw magiging bagong principal since end of school year. Hindi ko na poproblemahin iyon dahil hindi naman ako ang may-ari ng school na'to. Ang mahalaga ay okay na ako... hindi nga lang si Gab.

She got traumatized. And im here for her, i will let her cry in my shoulder. I will let her punch me if she wants to punch someone. I will always be by her side.