Part - 7

1K 152 73
                                        

(Zawgyi)

ေက်ာင္းကိုလာတဲ့ Jimin ရဲ႕ပံုစံေလးက ထံုးစံအတိုင္း ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းေလးနဲ႔ပင္...။ ေဘးဘီဝဲယာကိုလည္းမၾကည့္ပဲ ေအာက္ၾကမ္းျပင္ကိုသာၾကည့္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္သြားေနတဲ့ Jimin ကို ျမင္ေတြ႕ေနက်လူေတြကေတာ့ ႐ိုးလို႔ေနေလၿပီ...။

သူလာမယ့္လမ္းမွာႀကိဳေစာင့္ေနတဲ့ Seokjin ကေတာ့ သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ လွစ္ခနဲၿပံဳးလိုက္မိတယ္...။ ခင္တာမွ တစ္ရက္ပဲရိွေသးေပမယ့္ ေကာင္ငယ္ေလးက သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေလ...။ ကိုယ့္ကိုမျမင္ပဲ ေက်ာ္တက္သြားတဲ့ Jimin ေနာက္ကို Seokjin ခပ္ျမန္ျမန္ေျပးလိုက္သြားၿပီး သူ႔ပခံုးေလးကို ေနာက္ကေနလွမ္းပုတ္လိုက္တယ္...။

"အေမ့...!!!"

လန္႔ၿပီးတုန္သြားတဲ့ကိုယ္ငယ္ေလး...။
လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လာလို႔ ကိုယ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ သူ႕မ်က္လံုးေလးေတြက ပို္မိုဝိုင္းစက္သြားေလရဲ႕...။

"Sunbae....??"

"ဘာေတြအလ်င္လိုေနတာလဲ Minnie ရဲ႕...
ငါကမင္းကို အေစာႀကီးတည္းက ေစာင့္ေနတာ"

Seokjin ရဲ႕စကားေၾကာင့္ Jimin ေတာ္ေတာ္ေလးအားနာသြားတယ္...။ သို႔ေသာ္လည္း နားထဲမွာျပန္ၾကားေယာင္လာတဲ့ ကိုကို႔ရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ဖို႔အေရး တြန္႔ဆုတ္လို႔ေနေလတယ္...။ Sunbae ကိုအားနာေသာ္လည္း ကိုကိုမႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကိုေတာ့ Jimin မလုပ္ခ်င္ပါ...။

"ဟို.. ဟိုေလ... ေတာင္းပန္ပါတယ္... ကြၽန္ေတာ္တို႔... သူငယ္ခ်င္း... ဆက္မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"

"ဟင္...ဘာေျပာတာလဲ...??"

စကားတစ္ခြန္းကို ထစ္ေငါ့စြာေျပာေနရင္းနဲ႔ အဆံုးသတ္နားက်မွ တိမ္ဝင္သြားတဲ့ Jimin ရဲ႕အသံကို Seokjin ေကာင္းေကာင္းမၾကားရတာေၾကာင့္ ျပန္ေမးလိုက္မိတယ္...။

"သူငယ္ခ်င္း မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔"

မဝံ့မရဲနဲ႔ေျပာလာတဲ့ Jimin ရဲ႕ပံုစံက တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းကို ခံထားရသလိုပင္...။ မေန႔ကပဲ သူ႕ကိုကာကြယ္ေပးပါလို႔ေျပာခဲ့ၿပီးမွ ဒီေန႔က်ေတာ့ ဆက္မေပါင္းခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့လား...။ လက္ေတြ႕သမားျဖစ္တဲ့ Seokjin ကေတာ့ အေၾကာင္းရင္းကိုေသခ်ာသိရေအာင္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္တယ္...။

Min Jimin (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang