"မင်းတို့ညီအကိုဝမ်းကွဲတော်တယ်!"
ဟူသောစကားကြောင့်ဂျောင်ကုနဲ့
ထယ်ယောင်းမှာအံ့ဩခြင်းများ
စွာဖြင့်သာ။
ထယ်ယောင်းလည်းဦးကိုလှမ်းကြည့်
တော့မယုံနိုင်အောင်ကိုအံ့အားသင့်နေပုံ
ရသည်။
ထယ်ယောင်းလည်းဘာထူးလဲ။
တစ်ကယ်ကိုမထင်ထားသည့်ကိတ်စ
မို့အံ့ဩရုံကလွဲမတတ်နိုင်ပေ။
"ထိုင်ကြလေ ထိုင်ပြီးပြောကြတာပေါ့"
ဂျောင်ကုအဖေကအရင်ထိုင်ကာ
ပြောတော့ဂျောင်ကုနဲ့ထယ်ယောင်း
လည်းထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်ကြသည်။
"ဂျောင်ကုလေးကကျမတူလေးလို့
ကျမ မထင်ထားခဲ့မိဘူး ဟိုတစ်နေ့
ကအိမ်လာတော့ကျမတူတယ်ပဲ
ထင်ခဲ့တာ"
ဟာရန်းကဂျောင်ကုမျက်နှာကိုကြည့်
ကာပြောသည်။
"ဟာရန်း! မင်း သားနဲ့ငါ့သားက
ကြိုက်နေကြတာရော မင်းသိလား"
ဂျောင်ကုအဖေကဂျောင်ကုတို့ကို
မကြည့်ဘဲလေသံအေးအေးနဲ့ပြောသည်။
ဂျောင်ကုအဖေ့စကားကြောင့်အံ့ဩ
ကာကြည့်မိသည်။
ဖေဖေကဘယ်လိုသိတာလဲ..။
ဘယ်လိုသိတာအရေးမကြီးပေမယ့်
သူကတော့ကလေးနဲ့ညီအကိုတော်
စပ်တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့
မဝေးလိုပါ။
"ကျမသိပါတယ် ဟိုတစ်နေ့က
အိမ်ကိုလာသေးတယ်လေ"
"သူတို့နှစ်ယောက်ကညီအကိုဝမ်းကွဲ
တော်နေတဲ့အတွက်သဘောတူဖို့ဆို
တာမဖြစ်နိုင်ဘူး!"
ဂျောင်ကုအဖေစကားကြောင့်
ထယ်ယောင်းခေါင်းငုံ့ထားမိသည်။
သူ့အနေနဲ့လည်းအကိုဝမ်းကွဲကိုယူ
ဖို့အထိအင်အားမျိုးမရှိပေ။
ဦးကိုချစ်သော်ငြားပတ်ဝန်းကျင်
ကကဲ့ရဲ့ခံရတာမျိုးဦးကိုမဖြစ်စေ
ချင်ပါ။
ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့
အချစ်ကိုဒီလိုပဲသင်ပုန်းချလိုက်
တာအကောင်းဆုံးထင်ပါသည်။
"ကျတော်ကတော့ဂရုမစိုက်ဘူး
အဖေ! ညီအကိုဝမ်းကွဲတော်တာ
အရင်းမှမဟုတ်တာ"
YOU ARE READING
Age Is Just A Number√
Fanfictionဦး ကလေးကို ပြောခဲ့တဲ့ အပြစ်တင်စကားတွေကို ဦးတစ်ဘဝလုံးနဲ့ဆပ်ခွင့်ပြုပါ //Completed//
