O HALA ÇOCUK

2 tuhaf adam

Müdahele esnasında kızın sürekli darbe aldığı tezimi doğruladım.Bıçak omurgaya yaklaşmamıştı,hayati riski yoktu ama beyaz bacakları morluk içindeydi,saçları yoluktu.Tırnaklarının arasında toprak vardı,ellerinde yanıklar ve başındaki dikiş izi,bir çocuk nasıl böyle şeyler yaşar der gibi bana bakıyordu.Kadın Doğum uzmanımız Serpil hanım "Bebek çok şükür sağlam herhangi bir problemi yok yalnızca hastanın ayağa uzunca bir süre kalkmaması lazım yoksa asıl risk o zaman başlar"diyerek beni düşüncelerimden neyseki uzaklaştırdı.Ameliyattan sonra hasta gidene kadar orada kaldım.Beni orada tutan kafamdaki sorulardı,Serpil hanım "Defne iyi misin" diyerek beni kendime getirdi,ancak o zaman farkettim benden başka kimsenin olmadığını,doğruldum ve kendime gelmeye çalışarak yürüdüm.Ellerimi yıkadım dışarı çıktım.2 tane adam karşıladı beni kapıda,aralarında kürtçe konuşuyorlardı.Göbekli adam 55-60 yaşlarında, saçlarının ortası dökülmüş biriydi.Yanındaki ise 30-40 yaşlarında siyah saçlı, bıyıklı soğuk bakışlı orta boylu bir adamdı.Beni görünce koşarak yanıma geldi."Bebek nasıl doktor hanım,kardeşim o benim" dedi.Bir an anlayamadım kardeşinin kim olduğunu,oradaki çocuk hasta kardeşi yaşındaydı zaten...Çok şaşırmıştım bu sorusuna,orada yatan bir çocuk varken ilk önce bebeği soruyordu.İkisini de sorabilirdi ama anlayamadım.Sakin bir tavırla "bebekte hastada iyi merak etmeyin" dedim.Genç adam yanında ki yaşlı adama dönüp "Analığımda iyiymiş babam" diyerek benden uzaklaştı.Çok şaşırmıştım,çok kızmıştım,bana çok uzak şeylerdi bunlar ,analık dediğine göre ve kızın bu adamdan çok daha küçük olduğuna göre birden çok eş vardı ortada diye düşündüm.Bu yaşlı adam olsa olsa o kızın ancak dedesi olur diye geçirdim içimden.21.yüzyıldaydık güya ama taş devrinden farkımız yoktu tam şu anda...