Nerdesin?

468 14 0
                                        

Cenk gözlerini benden kaçırıyor sürekli, "Bir hasta yakını" diyorum sadece,
Gökçe'nin durması zaten beklenemezdi, " Sana hasta sanırım" Cenk yandan yandan gülüyor. "Nereden çıkarıyorsunuz bunları bilmiyorum ama aramızda bir şey yok,özel hayatımı bırakalım da senin iş başvurun ne oldu?" dedim,içimden "ne olur bu konuyu uzatmasınlar" diyordum sürekli... " Hala dönüş yapılmadı anlaşılan işsiz gezmeye devam edeceğim" yıllardır bu umutsuzluk var arkadaşımın gözlerinde,görebiliyorum.Gökçe aramızdaki en ince ruhlu en deli dolu kişiydi.Resim öğretmenliği okumuştu ama yıllardır işsizdi,başvurmadığı kolej,atölye kalmamıştı ama hala işsizdi.Kendi çapında yaptığı resimlerden,kara kalem çalıştığı portrelerden gelir sağlamaya çalışıyordu.Arkadaşımı gittiği sisli bulutlardan biraz olsun çıkarmak için "Ömer Bey iyi biri" diye bir laf çıktı ağzımdan,Gökçe ancak böyle bir cümleyle yanımıza dönebilirdi,kafasındaki bulutlardan diye düşündüm. "Kardeşini tam anlamıyla sen çıkarmışsın karanlıklardan,Cenk bahsetti biraz" dedi,gurur duyduğunu hissettim.
"Onun isteği olmasa çıkaramazdık" dedim sadece,yemeklerimiz geldi.Ben harika bir hamburger söyledim,hem kendimi ödüllendirmek hemde uzun zamandır yemek yemeyi unuttuğumdan bu alışkanlığımı tekrar kazanmak için,kimseden çıt çıkmadı.Herkes önündeki tabakla ilgileniyordu.
"Hadi canlı müziğe gidelim"Cenk'ten gelmişti bu fikir,itiraz etmedik.Az ileride bir grubun çaldığı nostaljik dekorasyonu olan bir kafeye oturduk.Çaylarımızı söyledik,kendimizi şarkılara bıraktık

Sesin gelmez, haber gönder, nerdesin?
Dönemedin, ulaşılmaz yerdesin
Ben aklımı sende bozdum sevgilim
Sende kaldı yüreğim, ah
Sende soldu yüreğim
Bilmem kime bakar gözlerin
Bilmem kimi sarar ellerin
Bilmem kimi söyler dillerin
Sende kaldı yüreğim
Sende soldu yüreğim
Bilmem kime bakar gözlerin
Bilmem kimi sarar ellerin
Bilmem kimi söyler dillerin
Sende kaldı yüreğim
Sende soldu yüreğim

Bu tarz şarkılar beni tesir altında bırakmazdı, "neler oluyor size doktor hanım" dedim kendi kendime,saat 23.00 gibi herkes evlerine dağıldı.Huzurlu bir uyku çekmek için uzandım,dalmışım...

O HALA ÇOCUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin