Unicode+zawgyi
unicode
အခုရက်ပိုင်းတွင်းမတွေ့ရတာကြာပြီဖြစ်တယ့်
ကောင်လေးဆီသို့ကျွန်တော်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။သားကိုယ်ဝန်
ရှိနေပြီဆိုထဲက အလုပ်တောင်မဆင်းခိုင်းတော့သည့်သားမက်ကြောင့်အရင်လိုအလုပ်ပြန်ရင်တောင်
ကလေးကိုသွားကြိုခွင့်မရှိတော့ပေ...။
မရမကဆင်းမည်ဆိုသော်လည်း ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်၏အမိန့်စကားဟာတော်တော်လေးကိုလက်လန်စရာ...။
"ဆင်းချင်ရင်ဆင်း....ပိုက်ဆံမပေးနိုင်ဘူး"တဲ့လေ
တကယ့်ကိုမခေတဲ့..သားမက်...။
ထုံးစံအတိုင်းကလေးကျောင်းရှေ့လေးမှာမုန့်ထုပ်လေးတစ်ထုပ်ကိုင်ပြီး
ရပ်စောင့်နေမိသည်...။ကျွန်တော့်ကိုတွေ့ရင်စိတ်ကောက်နေမှာတော့
အသေချာပါပဲ။
"ဂျောင်ကု...."
လွယ်အိတ်လေးအားတစ်စောင်းလွယ်ကာ
ခေါင်းလေးငိုက်ပြီး
လျှောက်လာတယ့်ကလေးကိုဝမ်းသားအားရသူခေါ်လိုက်သည်....။
ကလေးကိုသူအရမ်းလွမ်းနေရသလို...အရမ်းကိုလည်းတွေ့ချင်နေသည်လေ...။ကျွန်တော်လည်းလှမ်းခေါ်လိုက်ရော...
တစ်ချက်သာကြည့်ပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးပြသွားတယ့်ကောင်လေးဟာ အရင်လိုတောင်မရီပြတော့ပါ။
"ကလေး..."
"ဘာလာလုပ်တာလဲ!"
ဆူအောင့်အောင့်ဖြင့်ပြန်ေဖြလာတယ့်အသံလေးကြောင့်
ထပ်ပြီးပြောမယ့်စကားလုံတွေဟာမထွက်ရဲတော့...။ဒါ့ကြောင့်မျက်နှာလေးကိုငယ်ရင်းသာ...ကလေး
သနားသွားအောင် ဖန်တီးပြီးသရုပ်ဆောင်လိုက်ရတော့သည်...။
"အဲ့တာ..ဘာရုပ်လဲ ဘာလို့ လဒမှိုင်'မှိုင်နေရတာလဲ ဟွန့်"
"ဦးတောင်းပန်ပါတယ်"
"ဘာအတွက်လဲ...ဆယ်ရက်လုံးလုံးတစ်ချက်တောင်လာမတွေ့
ဖုန်းတောင်ဆက်ဖော်မအားတယ့်ကိစ္စကြောင့်လား!"
"ကလေးရယ်...ကလေးလည်းသိတယ့်အတိုင်းပဲ
သားက...ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာလေ အဲ့တာ...ကြောင့်"
"ပြောလိုက်ရင်ဆင်ခြေနဲ့ဆင်လက်တွေကြီးပဲ!ကျွန်တော်ကမေးနေလို့လား
ဦးဘာသာဦး...လာလာမလာလာ ကျွန်တော်စိတ်မဝင်စားဘူး!ပြီးတော့
ဦးကိုလွမ်းနေတယ်များထင်နေလား~ဟမ်"
YOU ARE READING
🚨Lovely Boyfriend🚨#Complected#(Taegi)
Fanfictionကျွန်ေတာ့်ကောင်လေးကဆိုးတယ်... ဒါပေမဲ့ ချစ်တယ်.... ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးကဆိုးတယ္... ဒါေပမဲ့ ခ်စ္တယ္....
