Merhabalar
Sizden bir ricam olacak bebeklerim düşüncelerinizi eleştirilerinizi benimle paylaşılır mısınız?
🖤yorum yada dm fark etmez🖤
İyi okumalar
"Doydun mu?"
Ağlamaktan bitap düşmüş bir halde sırtım duvara dayalı bir şekilde otururken başımı evet anlamında salladım. Karşımdaki demir sandelyede oturan genç çocuk elindeki küflü ekmeği poşetin içine koydu
Poşetin ağzını düğüm yaparken başını kaldırıp "Hadi yine iyisin, bak diğer öğününde hazır" dedi alayla.
Yaş dolu gözlerimi nefrete bürünüp karşımdaki adama baktığımda yüzündeki iğrenç sırıtış ile süzüyordu bedenimi.
Kim bilir nasıl gözüküyordum dışarıdan bakan birisine?
Ezik? Acınası bir halde? Pis? Çirkin?
Ben böyle değildim aslında. Gayet sağlıklı ve güzel olduğumu söylerdi sevgilim. Bir erkeğe göre oldukça güzel olduğumu hemde. Evet bir sevgilim vardı yıllar önce.
Poyraz...
Annem biliyordu sadece, babam bilse belki de beni öldürürdü kendi cinsime karşı birşeyler hissettiğim için. Gerçi bu kadının eline vererek beni zaten öldürmüştü.
Güzel anıları bir bir beynimde canlandırırken karşımdaki bedenin ayağa kalkması ile ellerimden destek alarak sırtımı dikleştirdim. Duvara temas eden kemiklerimin her noktası sızlarken bu kadar darbeye morardığına emindim.
İki bacağını omuzları hizasında açmış öylece duruyordu. Zaten korkarken bu pozisyondan oldukça rahatsız olmuştum.
Ellerini arkasında birleştirip,
"Diz çök!" dedi sesindeki iğrenç ima ile.
Ne dediğini idrak etmeye çalışırken kirli saçlarımdan tutup geriye doğru çekti. Saç diplerimin acısı ile ağzımdan küçük bir çığlık çıkmıştı.
Yüzüme doğru yaklaştığında dudaklarımı ağlamamak için birbirine bastırıp kafamı yana çevirdim Saçımdaki el ne kadar izin verdiyse.
Onun bu yüzünü görmek bile istemezken bu kadar yakın olmak hiç istemiyordum.
"Kapa o çeneni! Ne diyorsam onu yap" dedi tükürürcesine
Elinin üzerine soğuk ve korkuyla karışık titreyen ellerimi yerleştirip itmeye çalıştım.
Bir önceki yaptığım gibi tırnaklarımı geçirmek istesemde uzun bir süre imkansız gibiydi. O kadar dipten kesmişti ki dokunsam bile sızlıyordu. Hatta bazı yerlerin kanadığına emindim.
"Dizlerim a-acıyor kemiklerim betona temas edince"
Yalan değildi çok zayıf olduğum için kemiklerimi koruyacak bir kalınlıkta derim yoktu.
Burnumu çekip ağlamaya devam ettiğimde merhamet ettiğini düşünmüştüm bir an. Belki vicdanı sızlamıştır diye geçirmiştim içimden.
Yanılmışım, saçımdaki eli aniden yukarıya doğru çekince refleksle dizlerimin üzerinde düşmüştüm.
"Yalvarırım dur, canım a-acıyor"
Elini çekip kemerine attığında gözlerim fal taşı gibi açılmış beynime bir an oksijen gitmemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANOREKSİYA - GAY
FanfictionKimin gücü yeterdi 37 kilo olan bir gence nefes almayı öğretmeye?