Yorumlardaa buluşalım aşklarım. İyi okumalar.💖😘
Saçlarımdan içeriye doğru iktirdiğinde yeri boylamıştım.
"Demek polisi arıyordun ha orospu "
Üzerime doğru gelirken ellerimle geri geri gittim. Küçük taşların benzeri şeylerin batmasını bile umursamıyordum.
"Burada seni adam edeceğim merak etme daha ilk günlerin. Sana fazla gelmiş bu cesaret"
"Fazla" deyip kemerine elini attığında Kafamı iki yana sallayıp yalvarmaya başladım.
"Bir daha yapmayacağım söz ve-"
Kemerini çıkarıp iki yana çektiğinde hava çıkan ses ile korkudan devam edememiştim.
"Yapmayacağım değil yapamayacaksın"
....
Tozlu zeminde yatan bedenimi oturduğu sandalyeden izlerken bir kere daha utandım kendimden. Kemerinin kopmuş tokasını eğilip bana bakarak yerden aldı.
"Bir ibne uğruna kemerimizden olduk amına koyayım "
Dediklerini zar zor algılıyordum.
"Özür dilerim"
Neden özür dilediğimi bile bilmiyordum tekrar sinirlenip aynı şeyleri yaşanmasından korkuyordum.
"Aferin aferin, akıllanıyorsun. Neyse senin çirkin yüzünü daha fazla görmek istemiyorum" deyip ne zaman getirdiğini anlamadığım kalemle kağıdı önüme bıraktı.
Dediklerimi yaz şuraya
"...-da bakımımı Cihan Ar'ın üstünlenmesini istiyorum"
"İmzanı at"
Ağlamaktan şişmiş gözlerimle kafamı kaldırıp başımda bekleyen acımasıza baktım. Bunu imzalamak istemiyordum.
"Senin derdini anladım" deyip kemeri tekrardan uzanıp yerden aldığında hemen imzamı attım.
"Yazın da kendin gibi çirkin. Bir daha polise gittin veya evden kaçtın diyelim bununla seni tekrar geri alırım ve o zaman"
deyip elindeki kopmuş kemer tokasını gösterdi
"Bu yanında hafif kalır"
Flashbackend
Konuşmamdan ümidini kesip telefonu ile ilgilenen adama baktım. Bu aklımda canlananı söylemek ile söylememek arasında çok kararsız kalmıştım.
Ama bunları bilmesi lazımdı. Yoksa kendim bile isteye imza attığımı da düşünebilirdi. Belki de şuan öyle bile düşünüyor olabilirdi.
"Beni kemerle dövmüştü. Çok..."
Telefona bakmayı kesip bana döndüğünde stres olmuştum. O anlar gözümün önüne geliyordu.
Ellerimden bakışlarımı yüzüne kaçırdığımda dişlerini sıktığını çenesinin kasılmış halinden anlayabiliyordum.
Devam etmek için tekrar bir güç topladım. Derin bir nefes alıp,
"Çok vururmuştu hatırlıyorum o metal yeri... Kopmuştu yazmasam devam edecekti"
Sesim titremeye başlamıştı. Koltuğun sırt dayanma yerine uzattığı elini tuttum.
"Araz bisey yap kulun kölen olayım bişey yap verme beni onlara"
Elinin üstüne başını dayayıp ağlamaya devam ettim. Her ne kadar sert davransa da onun yanında kalmak istiyordum. Baş parmağı ile çenemi okşadığında gözlerimi kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANOREKSİYA - GAY
FanficKimin gücü yeterdi 37 kilo olan bir gence nefes almayı öğretmeye?