14 - Görünmez

8.9K 672 187
                                    

Selamm. Ben geldim🖤
Aklımdaki karakterler bu şekilde sadece Giray'ın saçları birazcık daha dalgalı.
İsterseniz hayalinizdeki profil ile de devam edebilirsiniz bebeklerim🤗

Yorumlarınızı bekliyorum
🖤İyi okumalaar🖤

- Giray -

Uyukladığım koltukta yine en ufak bir sese gözlerimi açıp etrafıma bakındım. Neyse ki bahçedeki aydınlatmalardan dışarısı net bir şekilde gözüküyordu. Ve ona rağmen yine bir şey görememiştim.

Rüzgardan falandır herhalde deyip koltuğun kenarına kafamı yasladım. Gözüm her ses duyduğumda olduğu gibi yine dijital saate kaydı. 01.47. Araz hâlâ gelmemişti.

Gelesiye kadar uyumayacağıma dair kendime söz versemde arada gözlerim kapanıyordu. On birden beri resmen uykuyla savaş içerisindeyim.

Dışarıda rüzgardan dolayı sallanan ağaç yapraklarına bakıp tebessüm ettim. Onlarda küçücüktü ama yalnız değildi. Yere düşse bile illaki başka yapraklarda vardı.

Benim gibi değillerdi yani...

Soğuktan dolayı üşümüş parmak uçlarımı sweatimin içine doğru çekip avucumun içine hapsettim. Evin içerisinin dışarıdan farkı yoktu.

Aslında ilk geldiğimde gayet sıcaktı daha sonra koltuğa yatmaya karar verdim. O sırada dirseğim bir şeye basmıştı. Yastığın arkasında kaldığı için görmemiştim. Birkaç saat sonrada zaten eski sıcaklıktan eser kalmamıştı. Biraz incelesem de anlayamamıştım. Bozarım diye de daha fazla kurcalamaya korkmuştum açıkçası.

Dizlerimi kendime doğru çekip kollarımın arasına aldım. Acaba dışarıdaki korumalar bunun nasıl yükseltildiğini bilir miydi?

Çünkü bu gidişle Araz gelmeyeceğe benziyordu. Bende soğuktan donacaktım sanırım.

Ya da bilmiyorum, belki bekleyebilirdim. Şimdi ondan izinsiz evine birisini almak hoş olmayabilirdi. Hatta son öğrendiğinden sonra yanlış anlamasını bile bekleyebilirdim.

Kıvrıldığım koltuğun köşesinde dakikalar geçmişti. O sırada biraz kumandaya bakmıştım. Açık gösteriyordu ama niye sıcaklık vermiyordu ki?

Saat 02.30 olmuştu. Bu soğukta uyursam sabaha hasta olacağımı bildiğim için kaç saattir aynı pozisyonda duran bacaklarıma tutunarak ayağa kalktım. Uyumuşmuşlardı.

Olduğum yerde yürüyormuş gibi yapıp karıncalaşma hissi biraz geçtikten sonra bu sefer gerçekten yürümeye başladım. Laminantları geldiğimden beri ilk defa bu kadar soğuk hissetmiştim.

Koridorun ışığını yakıp kapıya doğru ilerledim. Bir elimle kapıyı açtığımda rüzgardan dolayı elimden kayıp duvara büyük bir gürültüyle çarpmıştı. Kapının önünde bekleyen iki korumadan birisi küfür ederek arkasına döndüğünde beni görünce derin bir nefes aldı.

"Kusura bakmayın elimden kaçtıda" diye küçük bir açıklama yaptım, kaç saattir konuşmadığım için pürüzlü çıkan sesimle.

"Önemli değil, bir şey mi oldu?" diye sordu diğer genç çocuğa nazaran biraz daha yaşını almış adam. Başımı evet anlamında salladım.

"Ya ben içeride doğalgazın kumandasına bastım yanlışlıkla, bir şeyler oldu sıcaklık vermiyor"

Devam etmemi bekleyen gözlerle bakan orta yaşlarda adama "Bu kadar abi" dedim.

"Valla bizim evde soba var. Ben doğalgazdan falan anlamam "

Yanındaki genç çocuğa baktığında bende bakışlarını ona çevirdim. Zaten bana baktığı için göz göze gelmiştik.

ANOREKSİYA - GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin