11- Yakınlaşma

10.8K 716 267
                                    

Helloo ben geldim 🥳

Aşklarım vote umrumda değil de yorumlar eskiden daha yüksekti. Neden düştü bu kadar? Hevesinizi kaçıran bir durum varsa lütfen benimle paylaşın🖤

Hadi iyi okumalar😘

- Giray -

Oturduğum siyah iç karartıcı koltukta biraz daha yatar pozisyona geçtim. Canım çok sıkılıyordu. Kulağıma hafif tonda gelen çizgi filmin aksine beyaz tavana bakmaya devam ediyordum sanki orada oynuyormuş gibi.

Aslında bugün çok eğlenceli geçmişti yani son kısımları. Ya da yurtta geçirdiğimiz zaman dilimi desem daha doğru olacaktır.

Eğlenceli geçmesinin iki nedeni vardı aslında. Birincisi hediyelerini alan çocukların mutluluğu. Gözlerindeki o sevinç. Benim kaybettiğim o masumlukları...

İkincisi ise uzun bir aradan sonra edindiğim arkadaş. Adı Enes. Üniversite sınavına hazırlandığını anlatmıştı bir süre. İkinci deneyişi olacakmış bu. 19 yaşında olmasına rağmen hâlâ yurtta kalıyordu. Bunun diğer yurtlarda imkansız olduğunu söylesede sahibi Araz olunca herşeyin mümkün olduğunu söylemişti.

Ve Araz'ın yurtta kalan gençler üniversite kazanınca yüksek bir miktarda burs verdiğini, o zaman yurttan ayrılacağını anlatmıştı.

Herkese istediğini hediyeyi alacağını söylediğinde, Enes sadece bir tane matematik test kitabı istemiş çok pahalı olmaması için. Ama onun çok gibi gördüğüm meblağ Araz için lafı bile edilmeyecek kadar küçüktü. Zaten öylede olmuştu. O kadar çok kitap almış ki, Enes iki seferde zor taşıdığını belirtmişti.

Anlattıklarını düşünürken yüzümdeki tebessüm içeriden ifade arkamdan gelen tıkırtı sesleri ile silinmiş aniden yattığım yerden kalmıştım. Ağırlığımın mekanizması olan dirseklerime keskin bir sızı girmişti.

Mutfakta birseyler yapan Araz'ı görünce rahat bir şekilde tekrar uzandım. Şayet çokta bakmaya yüzüm yoktu. Bilmediğim acılarını küçük görmüştüm.

Arabadaki cevabından sonra ne bir kelime etmiştik ne de birbirimizin yüzüne bakmıştık.

Zaten neden birbirimizin yüzüne bakalım ki? Sadece bu halime acıyıp evini geçici bir süreliğine kalmama izin veren birisiydi.

Adım sesleri geldiğinde elindeki tepsiyle ayak ucuma oturdu. İstemsizce bakışlarımı üzerinden çekmeden incelemeye başlamıştım.

Gri eşofmanının üstündeki siyah sweati sol göğsünün üstündeki gri yazıyla uyum içindeydi. Dağılmış düz saçları bu haliyle bile güzel duruyordu.

Konuşmadan geçen birkaç dakika sonrasında tekrar kucağına alıp yanımdaki kumandaya uzandı. Kısık sesli olan televizyonu kapatıp yanına bıraktı.Bu hareketine anlam verememiştim.

"Kalk birşeyler yiyeceksin"

Aldırış etmeden kendime doğru çektiğim bacaklarımı ona doğru uzatıp gerindim. İlk önce bacaklarıma sonra yüzüme baktı.

"Giray bu yemek konusunda bence inatlaşmayı bırak. Ben yedirmek zorunda kalmayayım"

Bacağıma iki kere vurup, "Kalk hadi" dedi kalın sesiyle.

Küçük küçük porsiyonda koyduğu yemekle istemeden yüzümü ekşittim. Yaptıklarını beğenmediğimden veya istemediğimdan değil. Artık yemek veren olmadığı için değil midem almadığı için yiyemiyordum.

ANOREKSİYA - GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin