Midnight Express /1

2.5K 116 129
                                    

[27.10.2021 Bölüm 1]

∆{Arkadaşlar beğenleriden çok yorumlarınız benim için daha önemli, fikirlerinizi bol bol belirtmenizi bekliyoruz}∆ ✍️✍️🐈🦅🦅

🌉🌉🌉🌉🌉🌉🌉🌉😎🌉🌉🌉🌉🌉

*.....Çınggggg *******Çinggggg ....*

Suyun altında nefes almaya çalışan bir kurbanın çırpınışları arasında duyduğu parça parça sesler... Sonunda uyandığında aylardır gördüğü kabusun etkisindeydi. Hayal sandığı seslerin aslında çalan kapı zili olduğunu anlayınca zar zor ayağa kalktı. Sersemliği ve gerçeklik algısını bozan rüyanın kanlı sahneleri odada şıpır şıpır kanların aktığını hissettirmişti. En sonunda, nasıl bu kadar uzun çaldığı dikkat çeken, zile baktığında kapıyı bu kadar tedbirsiz açmasına küfür etti. "S*ktir!" Normalde her polis gibi önce etrafına bakması ve silahını yanına alması gerekirdi. Dışarda olması muhtemel şüpheliyi unutup kapıyı hızla çarparak kapattı. Artık rüyalarındaki İrfan'ı unutmuş, anın etkisiyle adrenalin bir anda uykusunu açmıştı. Koltuğun önündeki sehpada duran tabancayı alıp mermileri kontrol ederek emniyeti kapattı.

Kendine gelince dikkatle dış kapıyı açıp eviyle arasında en fazla iki metre yer kaplayan bahçeyi, yolu, evinin arkasını ve en sonunda odaları teftiş etti. Loş sokak lambasının aydınlattığı kara gecede ondan başka kimse yoktu. Uzaktan şiddetle havlayan köpekleri umursamadan zilin üstüne yapıştırılmış banta baktı. Durmaksızın çalması bu sayede mümkün kılınmıştı belli ki. Tek eliyle tokasını çıkarıp omzuna gelen saçlarını dağıtırken kısaca ofladı. İnce yapılı bedeni gecenin üçünde onu İrfan'dan ayıran rüyayı kimin böldüğünü merak eder halde dağınık salonda tur atmaya başladı. Bir süre sonra aralıksız çalmaya devam eden zil artık zihni alıştığı için polisi etkilemeyi bırakmıştı.

Birinin sadece zili çalması çok saçmaydı. Hatta ürkütücü sözü daha iyi bir tabir olabilirdi. Kendini yine elleriyle kurduğu düzenekle öldüren, üç yıldır bütün psikolojisini mahveden Seri Katil İrfan. Onun yüzünden amirinin baskısıyla görevine ara vermek zorunda kalmıştı. Amiri Efe'yi düzenli olarak terapiye göndermeye çalışıyordu. Ancak birazcık düzelen polisin bir gece yarısı aynı korkuyu yaşadığını bilse belki İrfan'ı yıllar önce kendisi vururdu. Çalan zil zihnine çocukluktan kalma reklam müzikleri gibi batıyordu. Efe tekrar dışarı çıkmaya karar verdi. Sigarasını muhafaza eden koyu yeşil gömleğini karanlıkta el yordamıyla kirli çekyattan alıp üstüne geçirdi. Düz beyaz tişörtü ve ince bacaklarını saran koyu siyah kotu vazgeçilmez kıyafetleriydi.

Sigara içmeyi unutup tekrar dışarı çıktı. Eğer komşuları çok yakında olsa mutlaka uyanır zili kapatması için bağırmaya başlardı. Oturduğu çevrede karşısında bir sürü ev olduğu halde tek bina bulması dünyanın ilginç mucizelerinden biri olabilirdi. Hafif serin hava hem aklını çalıştırmayı hem de üşütmeyi başarmıştı. Silahı parmağını tetiğe koymadan yavaş yavaş sağa sola döndürdü. Belki de şüpheli hâlâ buralarda saklanıyordu. Kimsenin varlığının emaresi görünmüyor diye düşünüp geri döndü. Böylece on dakikadır çalan zilin yanında gönderilen hediyeyi buldu. Elektrik sayaç kutusunun üstünde göz kırpan mavi renkli zarf geceyi aydınlatıyordu. Meslek alışkanlığı cebinde sürekli taşıdığı delil poşeti, galoş ve plastik eldiven işini kolaylaştıracaktı. Pantolonun arka cebinden çıkardığı eldiveni giydi. Bu sırada silahını beline soktuğu için teninde yer edinen soğuk ürpertmişti. Eline aldığı isimsiz dikdörtgen, telefon faturası gönderen bayilerden çıkan kâğıt benzeri, zarf normalden biraz daha ağırdı.

Aslında şu anda polise haber vermiş, olay yeri inceleme ekipleri her yeri fırçalarken onları izlemekten sıkılmış olması gerekirdi. Ancak Efe paketi kendisi açmaya karar verdi. Gerçi ekip arkadaşlarını arasa ciddiye alan çıkar mıydı merak ediyordu. Son davasında Kartal denen yavşak adamla tanışması meslek hayatındaki en kötü təcrübelerden biriydi. Ondan sonra üst üste gelen olaylar her ne kadar birçok şeyi değiştirse de son vaka kopma noktası olmuştu. İşlediği tüm cinayetlerini Roman'ların üstüne yıkan ve en sonunda intihar eden İrfan olay yerine sürekli ipuçları bırakıyordu. Bunlardan en önemlisi sahte para sayılabilecek üstünde çiçek bulunduran metal 1 Kuruş'lardı. Cenaze töreni olduğunda ölen yakınları öbür tarafta rahat etsin diye her birine dualar okuyarak bıraktıkları tören eşyası. Ya da tüm maktüllerin çeşitli yerlerinden çıkan, davada Roman'ları cinayet zanlısı yapan paralar.*

{CopyCat} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin