Merdiven Altı 2 /6

675 64 89
                                    

"Komser sen bi gelsene benle iki dakika. Bir özel mevzu var da. Yok mu şöyle evinde sessiz bi köşe?"

Kartal kimin ona neden bir şeyler gönderdiği kısmıyla şimdilik ilgilenecek kadar salim kafada değildi. Karşısında ısrarla savruk dağınık duran her dakika içindeki duyguları kabartan adama uyuz olmuştu. Gerçi kalkıp ne diyecekti ki? 'Deli gibi etkileniyorum, yüz vermiyorum diye bilerek yapıyorsun değil mi?' Heh yok artık!

Efe adamın ani çıkışına anlam veremese de en sessiz ve uzak odaya götürdü, arkasında tedirgin bıraktığı Mesut ve Kamil'e 'uslu durun yakarım' bakışları atarak. Büyük yüzleşme bugün müydü acaba?

"Noldu kuşum, hayırdır ne var?" Geniş kütüphane bir otelde pek nadir görülen vakalardan sayılırdı. İçeri girer girmez burnuna dolan kitap kokusu ciğerlerini yaktı. Geçen hafta yaptığı cahiliye devri sohbetinin ardından bilerek mi getirmişti acaba buraya? Efe saçını alışkanlık üzere kulağının arkasına toplayıp gömlek düğmelerine sonunda el attı. Çok kısa bir an delici bakışlarını gördüğü sarışına flört bakışı atıp kitaplara döndü. Arkasından gelen Kartal'in içinden küfürler savurduğuna emindi gerçi. Amacına ulaşması kısa sürmüştü. İkisi de çalışma masasına geçip sandalyelere yerleştiğinde Kartal kendini resmi kurum toplantısında gibi hissetti. Hiç işi olmazdı gerçi.

"Ne mi oldu?? Komser sen kafanı duvara, sokak direğine falan mı çarptın? Ne işi var bu adamın evinde? Sana mı kaldı o yavşağın derdine düşmek? Gitsin karakola halletsin, b*k mu var burda?" Efe öfkeden başa döndüklerini görüp uğraşmak istemiyordu ama Mesut'a zarf geleceği aklının ucundan geçmemişti.

"Ben polisim Kartal, unuttun mu? Suçlu bile olsa yardım istemeye gelen birini ölüme terk etmemi mi istiyorsun kuşum?"

"O zaman seni de karakola göndereyim işini hallet olmaz mı? İkiniz de aynı yolun yolcusu değil misiniz?"

Kartal masaya hızla vurunca vınlama sesi odayı kapladı. Mesut'la aynı kefeye koyulmak ağırına gitmişti. Ona her türlü zorbalığı yapan en yakın sahibi sayılırdı kendisi.

" Beni o şerefsizle aynı cümlede kullanıp sakın karşılaştırma komser!! Hayatım boyunca istemediğim işlere zorlayıp yedi ceddimi s...en şerefsizle ben aynı değilim. Hiçbir zaman da olamam. "

Efe iki mafya liderine otel odasında can güvenliği sağlamak zorunda kalacağı günü rüyasında görse hadi len ordan deyip geçerdi. Tabi banyodan çıkmış giyinirken çalan kapıda karşısına Mesut'u görmeseydi. Normalde ekip çağırıp içeri aldırırdı iki gün nezarette kalsın diye ama zarfı görünce vaz geçti. Tabi içinden çıkan fotograflar onu çileden çıkarmıştı ama ses etmedi. Zaten Efe ❤️Kartal diye bir şey yoktu ortada. Adamın yanında sırlarını açık etmek, gizlice öğrenen olmadıysa tâbi, istemiyordu her ihtimale karşı. Ne kadar saklamak isteseler bile bir şekilde zarflar ve onun geri dönüşünü öğrenmişti Mesut. Yoksa evine kadar gelip telaşla yardım istemek gibi bir ahmaklık yapmazdı.

"Öff yeter be! Bıktım senin şu hallerinden artık. Lan kendi g*tün tutuşunca koşup geliyorsun başkası aynı derde düşünce hemen ağlıyorsun yaa. 35 yaşındaki biri gibi davran Kartal. Mesut'la işbirliği yapmıyoruz. Suçluyu bulmazsak kör bi kurşunun kurbanı oluruz, namazını kılmadan toprak atarlar."

" Ben mi dedim lan git bu yavşağın evine kadar girip zarf bırak gizli anlarını çek diye?? Ne istiyorsun benden? Hepimiz birlikte geberip gidelim bütün mahalle bu dertten kurtulalım olmaz mı?"

Kartal hayatında ilk defa utançtan kıpkırmızı olmuştu. Hele de onun çocuk gibi davrandığını söyleyip yaşını yanlış söylemesi midesine taş gibi oturmuştu. Kim isterdi ki köpek muamelesi yapan eski patronuyla ortak olup katil bulmayı? Hele de gördüğü fotoğraflardan sonra kusmamak için kendini zor tutuyordu.

{CopyCat} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin