The Twentyfirst Chapter

478 24 0
                                    

Authors note: May pasurprise ang ating bida. Another chapter for my madam/sir. To my silent readers , thank you po. Patapos na din ito. Anyway, let's proceed to the surprise. Third person POV muna tayo 👏

THIRD PERSON
POINT OF VIEW

Pauwi si Gracia sa bahay nila galing sa opisina. It was tiring day for her. She reach their house, 6:00 pm in the evening. Their house was in complete darkness. It's her birthday today but it looks like something serious really happening. Kumakabog ang dibdib at ramdam nito ang pamamawis sa kamay.

Lumapit siya sa gate nila at nakapagtataka na bukas ito. Kahit may alinlangan sa sarili tinulak niya ito para mabuksan ng maayos. Ginawa niyang ilaw ang cellphone. Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa main door ng bahay nila.

She try to call them pero cannot be reached. Shit! Napapamura siya sa isip niya.  Tinulak niya and it was open too. Nagsimula na siyang maiyak. But she remain calm. Ayaw niyang magpanic sa nangyayari.

Napaupo siya sa sahig. Biglang umilaw at may nahulog na confetti.

"Surprise! Happy birthday!"

Naiiyak na naman pero hindi sa kalungkutan kundi kaligayahan. May mga banners ang mga ito. Nandito ang mommy Niya, Si Gift, Yung guard nila at si Monika.

"Hi maam, happy birthday!"

Hearing his words makes Gracia heart flutters. Nasa likod ito kaya lumingon siya. Sumalubong sa kanya ang matamis na ngiti nito. His holding a bouquet of roses. Iniabot nito sa kanya.

Niyakap niya ito ng mahigpit.

"You scared the hell out of me! I hate you so much,"naiiyak na sabi nito sa binata.

"Sorry ma'am. I wanted to surprise you and show how much I love you."

After the surprise thing, her family prepared the dinner. Hindi man kabonggahan ang birthday at least she feel happy.

"Oh, iha, mamaya pa ang gifts mo after natin kumain."

"Mommy, nag-abala pa kayo."

"You deserve it iha. For all the hardworks you have done for the family."

"I agree with Mom ate. Your the best."

Pagkatapos nilang kumain dinala nila siya sa sala.

"Ate, mauuna si kuyang Guard."

"Ma'am, para po sa inyo. Pagpasensyahan niyo kung hindi ko makayanan na bigyan kayo ng bonggang regalo."

Binuksan niya agad ito at bumungad sa kanya ang kulay maroon na scarf.

"Kuya, salamat po dito. Perfect for cold weather ito." Tumugon lang ito ng isang ngiti. Sumunod na nagbigay si Monika.

"It's a simple gift. I'm sorry for what my sister caused you. I hope best for the two of you."

Isang rectangular box ito. Binuksan niya din ito. Dalawang ticket papuntang Cebu at free accomodations sa isang resort.

"Monika, thank you, I always wanted to visit Cebu pero di matuloy-tuloy. Salamat sa tickets."

Monika hug her. She hug her back.
Sumunod ang kanyang nakakabatang kapatid. Iniabot nito ang may kalakihang box at medyo mabigat. She suddenly felt curious. Medyo makapal ang pagkabalot dito. Nang malapit niyang nabuksan ito naiiyak siya sa tuwa. It's a Nikon digital camera.

"Your crazy Gift! It's too expensive."

"That's small ate. Compare to the sacrifices you made."

Ang mommy naman niya nagbigay. "Before I give you this iha, I wanna say I'm so proud of you. And I love you so much."

Iniabot nito ang maliit na box. She start tearing the wrapper. Tumambad sa kanya ang isang maliit na box. Naluluha na naman siya. She open it immediately and her eyes start to tear. 

"Salamat Mommy. I love you so much too."

Ang binigay ng kanyang ina ay pares ng gold earrings. Isa ito sa mga collection Niya at binigay sa kanya. She has this overwhelming happiness.

"Wala pa yung sa akin. So, be ready okay?"
"May pasuspense ka pang nalalaman dyan eh."

Tumugtog ang isang kanta. Background lang ito. It was romantic song. She began to tear up again.

"Ma'am, I know it's too fast meeting you but I won't make it long. I wanted to make us official by giving you this ring. Showing my love and I will give my life no matter what it cost me."

Ramdam ng dalaga ang salitang binibitiwan nito. Tumatagos ito hanggang sa kaluluwa niya.

"I know, you have so much pain in your life but I will make sure you'll cry because of happiness. Will you accept this ring as a promise that I love you no matter what?"

Hindi siya makasagot. Tumatango nalang siya. Napangiti naman nito. He put the ring on her middle finger. They shared a passionate kiss. Natawa silang lahat.

Naiwan silang dalawa sa sala. They are staring to each other. As if they wanted to memorize each other's faces.

"Salamat sa sorpresa kahit muntikan na akong mahimatay dahil sa takot."

"Sorry ma'am. It's Daniel's idea. His not here because of urgent emergency in the hospital."

"Sayang. I owe him a lot. "

"Halika nga dito. Payakap."

"Your being clingy Mr. Barrameda."

Hindi ito natinag at kinandong siya. Nagulat siya dito pero nakalingkis na ang dalawang kamay nito sa likod niya at pinatong ang baba nito sa balikat niya.

"Did I tell you how much I love you?"

"I know already."

"Akala ko kasi di mo alam."

That's how their night ended with a little cuddle and she's thankful for it.

*****************************************
FOUR CHAPTERS LEFT 💙



HEY! Mr. Officer (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon