[Zawgyi]
Baekhyun ထိတ္လန္႔စိတ္ျဖင့္ လက္သီးေလးမ်ား
ဆုပ္မိသြားသည္။
Chanyeol၏ ေဒါသထြက္ေနေသာအသြင္အျပင္က
ယခင္တို႔ထက္ ပိုေအးစက္စြာ အေဝးသို႔ပင္ထြက္ေျပး
ခ်င္စိတ္ေပါက္မိသည္အထိျဖစ္ေနသည္…။
" Chanyeol…ငါ… "
" ေတာင္းဆိုတာ Baekhyun…
ငါနဲ႔ေဝးေဝးေနေပးစမ္းပါ… "
Chanyeol…Baekhyunအနားမွထြက္သြား
ျခင္းက Baekhyunအတြက္ စိတ္သက္သာရာရ
သလို ဆြဲဖမ္းထားခ်င္စိတ္ကိုလည္း တၿပိဳင္နက္တည္း
ျဖစ္ေပၚေနေစ၏…။
ေဒါသထြက္ေနသည္ထက္ပင္ ေက်ာ္လြန္ေနေသာ
Chanyeolကို အနားမရွိေစခ်င္ေသာ္ျငား…
Chanyeolစိတ္ေျပဖို႔ရန္ကလည္း ႀကိဳးစားၾကည့္
ခ်င္ေနေသးသည္။
Chanyeol…ရုတ္တရက္ ေပါက္ကြဲထြက္သြားရ
သည္အထိ Baekhyun ဘာမွားခဲ့သည္လဲ…
ထိုအမွားကို ေတာင္းပန္ရင္း Chanyeol စိတ္ေျပ
ေစဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ေသး၏…။
အဝန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွ အျဖစ္အပ်က္တို႔ကို
စိတ္မဝင္စားေတာ့ဟန္ျဖင့္ Chanyeolသည္ေတာ့
Baekhyunကိုေရာ… သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ကိုပါ
ဥေပကၡာျပဳစြာ ထြက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။
" ငါက တကယ္ေတာင္းပန္ခ်င္တာပါ… "
Chanyeol ေက်ာပိုးအိတ္ကို မရမကအတင္း
လြယ္ထားရင္း Baekhyun ပါးစပ္မွလည္း
ထုတ္ေျပာေနမိေသးသည္။ သည္တင္သာမဟုတ္…
လက္ထဲတြင္လည္း ေခါက္ဆြဲဘူးကိုပိုက္ထားလ်က္ျဖင့္။
ဘူးထဲတြင္ ေခါက္ဆြဲမ်ားမရွိေတာ့သည္ကေတာ့
ခြ်င္းခ်က္ေပါ့…။
" Chanyeol စိတ္ေျပေပးရင္ေကာင္းမွာပဲ "
Baekhyunအသံက ရႈိက္သံေလးမ်ားပင္ ပါခ်င္
ေနေသးသည္။ အဖ်ားသတ္တို႔ တုန္တုန္သြားရင္း
ငိုဖို႔အားယူေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္လို ႏွာေခါင္း
ထိပ္ေလးက ရံႈ႕ရံႈ႕သြားေသး၏…။
ေသခ်ာသည္… အခုခ်ိန္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား
Baekhyunကို ဘာျဖစ္ေနတာလဲဟု လာေမးလွ်င္
Baekhyunေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ထိုင္ငိုမိေတာ့မွာ။
Chanyeol ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ Baekhyun
အိမ္ေလးထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေသးသည္။
ျပန္ေတြးလိုက္မိေသာ အျဖစ္အပ်က္အတြက္ အင့္ခနဲ
အသံေလးေတာင္ ထြက္က်သြားသေယာင္…။
Baekhyun…တကယ္အမွားအႀကီးႀကီးကို
လုပ္လိုက္မိတာပဲ…။
ဒီတစ္ေခါက္အမွားက ႏြားႏို႔ဗူးေလးမ်ားကို ေန႔စဥ္ရက္
ဆက္သြားသြားယူေနျခင္းတုန္းကထက္ အဆမ်ားစြာ
ပိုဆိုးသည္။
YOU ARE READING
143 -N- 637
Fanfictionဂဏန္းနံပတ္တိုင္းမွာသာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိခဲ့ရင္... ငါ့ရဲ႕ကုိယ္ပိုင္နံပတ္က... ဂဏန်းနံပတ်တိုင်းမှာသာ အဓိပ္ပါယ်ကိုယ်စီ ရှိခဲ့ရင်... ငါ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်နံပတ်က...
