Chapter 15I really thought liking someone will be the end of me. I never thought that at a simple time, a simple place, a simple event, my life would change. Liking someone, that was the happiest for me now. I'm not expecting him to like me back and I will just keep my feelings to myself because that's the least that I can do.
"Bakit ang tagal mo sa loob?" sabi ni Kieran ng makababa ako ng kotse niya
Agad-agad akong napatingin sa kanya saka iniwas ulit dahil nakatitig din siya.
Kasalanan mo 'toh Kieran, kung sana di mo sinabi 'yung mga salitang yon edi sana hindi ako nakatulala sa kotse mo.
"A-ahh wala" sabi ko na lang saka naunang maglakad sa kanya at hinanap si Aiana.
Tinatry ko siyang tawagan kaso hindi ito sumasagot at nakapatay ang phone nito, madami ring tao kaya hirap ko siyang makita.
"Do you find her?" Kieran ask me while I am trying to find Aiana
"Her phone was off, I can't reach her, and ang dami ding tao ang hassle maghanap" sabi ko saka nagtuloy-tuloy sa paghahanap muntik na akong masagi ng lalaking dumaan ngunit nahawakan agad ni Kieran ang braso ko ipang hindi ma-out of balance.
"Careful" maikling sabi niya ngunit hindi pa rin niya binibitawan ang hawak niya sa braso ko.
Ngumiti na lang ako sa kanya saka umayos ng tayo. May nakita akong isang babae na nakatayo sa gilid at naka kulay puti itong hoodie with a sweater on at naka salamin din ito at napagtanto ko nasi Aiana na ito.
"Aiana" mahinang sabi ko dahil naramdaman ko na 'na sobrang sakit ng puson ko na tila mo'y minamartilyo ito.
Humarap ang babae sakin at agad-agad na binigyan ako ng isang ngiti.
"Lia" sabi nito sa mahinhing boses saka ako niyakap, naramdaman ko din na nasa likod ko pala si Kieran.
"Where's your luggage?" agad na tanong ko sa kanya dahil gusto ko ng magpahinga at umuwi.
Itinuro niya iyon at saka humarap sakin ngunit ibinaling niya din agad ang mga mata niya sa taong nasa likod ko, probably, it's Kieran. Sino ba namang hindi mapapatingin sa kanya, pagkababa niya pa lang kanina ng kotsa ay pinagtinginan na agad siya ng mga tao, daig niya pa ang totoong artista.
"Who is he? Your boyfriend? You have a good taste, Lia" nakangising sabi ni Aiana kaya naman binaling ko ang tingin ko sa kanya
"We're just friends, Aia. Friends." I said in a low tone voice
"Oohhh friends" sabi nito, nagkibit balikat na lang ako sa tono ng pananalita niya
"I'll carry your luggage" Kieran said with his serious face to Aiana
Aiana smiled when she give it to Kieran. Pinagmasdan ko sila, Aiana is beautiful, living the life that some want. Kieran, the perfect guy. They'll be a perfect couple if they end up with each other.
Bagay sila. I smiled bitterly at naunang maglakad. Nauna kong narating ang parking lot, nang makarating si Kieran sa kotse ay nilagay niya ang luggage sa likod at saka pumunta sa unahan upang buksan ito.
"I'll sit in the back, medyo nahihilo kasi kasi ako sa unahan" sabi ko kay Aiana kaya naman tumango ito at binuksan ang pinto ng kotse. Binuksan ko rin ito at saka pumasok sa loob kaya naman napatingin sa akin si Kieran, ngumiti na lang ako ng tipid sa kanya.
"Sa subdivision din namin 'yung house nila" maikling sabi ko, tumingin pa ulit si Kieran sa akin kaya naman umiwas na ako ng tingin dahil hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya at tingin siya ng tingin pati tuloy si Aiana ay tinitingnan kami.
BINABASA MO ANG
Under the Light of our Eighteen
Teen FictionIn their eighteens, they first met. Under the light of the moon, their eyes landed to each other. Full of stars were shining that day, they confessed their love for each other. They were eighteen too when both of them are wounded.