part-8

111 14 7
                                    

အိမ်ပြန်ရောက်ပီလား "

ဒီစာတကြောင်းကိုပို့ဖို့ ZiHong စဥ်စားနေတာ ကြာပီ။ စာလုံးတွေက က typing အဆင့်မှတင်ဖျက်လိုက် ပြန်ရေးလိုက်။
ပို့လို့ကောင်းပါ့မလား။ တမျိုးများထင်သွားမလား။ အဆုံးသတ် မပို့ဖြစ်တဲ့စာကိုပြန်ဖျက်လိုက်သည်။ Contant အဖြစ်ရှိလာတဲ့ ဖုန်းNo ကလေးသည် သူ့ကိုစိတ်ရှုပ်ထွေးစေပီ။

အိပ်ယာပေါ်လှဲချရင်း အပြုံးလှလှကို မြင်ယောင်လာပြန်တော့ အိပ်မရတော့။ ဘယ်လိုကြောင့် အခုလို ခံစားချက်တွေ ရှိနေရတာပါလိမ့်။ သူကိုယ်တိုင်သတ်မှတ်ထားတဲ့ စည်းကမ်းတွေကို ခဏခဏ ချိုးဖောက်ချင်အောင် ဒီကောင်လေးကဆွဲဆောင်နေလွန်းသည်။ နောက်တကြိမ်ထပ်တွေ့ချင်စိတ်ကလည်း ထိန်းမရ ။ အလုပ်ကိစ္စရှိသေးသည် ဆိုတာဘယ်နေ့ပါလိမ့် ညကြီးမိုးချုပ်မဆက်စဖူး Ray ဖုန်းကိုခေါ်မိပီ။

"ဝေ့ "

တဖက်ကထူးလာတာတောင် ZiHong ဘာပြောရမယ်မသိသေး။

"Lens တွေ ဘယ်တော့ရောက်မလဲ "

"ဒီတပါတ် ထဲပဲ ရတော့မှာပါကွာ ငါမလိမ်ဘူး တကယ်မှာပေးထါးတယ် "

"အဟမ်း သိပါတယ်  ဒါနဲ့ ရိုက်ရက်အသစ်တွေမင်းငါ့ကိုမပေးသေးဘူးမလား "

"လအစပဲရှိပါသေးတယ် လဝက်ကျော်ထဲ မင်းကိုပေးထါးသားပဲ ရိုက်ပီးသားတွေသာ အမြန် Edit ပေးပါကွာ "

"ငါရက်ချိန်စရာလေးရှိလို့ လကုန်ထိ ပေးလို့ရမလား "

"အခုလား "

Ray က အံအော်နေသည်။

"အင်းအခု အမြန် "

"ရော် ခဏစောင့် အခု Email နဲ့ပို့ပေးမယ် "

"အင်း အင်း "

မိနစ်အနဲငယ်အကြာ ဒီလဝက်စာပါမက နောက်လဝက်ထိ
ရိုက်ရက်အချိန်တွေ ရောက်လာသည်။ ZiHong အပြေးအလွားရှာမိတာက Yang Yu Teng နာမည်။

"22 ရက်နေ့ "

ပါးစပ်ကပြောပီး အနီးနားစားပွဲတင် ပြက္ခတိန်မှာ မင်နီဝိုင်းပီး စတားလေးပါပြထားလိုက်သည်။ သူပြုံးနေမိတာကို သူ့ကိုယ်သူတောင်သတိမထားမိ။

MineWhere stories live. Discover now